Λωρραίνη (περιοχή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
{{coord|49|00|N|6|00|E|region:FR_type:adm1st_source:GNS-enwiki|display=title}}
{{Περιοχή (Γαλλία)}}
Η '''Λωρραίνη''' ([[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]] ''Lorraine'', [[γερμανική γλώσσα|γερμανικά]] ''Lothringen'') είναι πρώην διοικητική περιοχή της ανατολικής [[Γαλλία]]ς, που περιλάμβανε τέσσερις νομούς, τους [[Μοζέλ (νομός)|Μοζέλ]], [[Μερτ-ε-Μοζέλ]], [[Μεζ (νομός)|Μεζ]] και [[Βοζ]], με συνολικό πληθυσμό 2.310.376 (2000) και έκταση 23.547 τ. χλμ., ενώ πρωτεύουσά της είναι το [[Μετς (Γαλλία)|Μετς]]. Συνορεύει με το [[Λουξεμβούργο]], το [[Βέλγιο]] και τη [[Γερμανία]] στα Βόρεια, με την [[Αλσατία]] στα ανατολικά. και την [[Καμπανία (επαρχία)|Καμπανία]] νότια και δυτικά.
Τη διαρρέουν οι πλωτοί ποταμοί [[Μόζας]] και [[Μοζέλας]]. Είναι η πιο δασώδης περιοχή της Γαλλίας και έχει ανεπτυγμένη κτηνοτροφία και γεωργία. Επίσης διαθέτει πλούσια σιδηρομεταλλεύματα, που με τη σειρά τους έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη χαλυβουργικής και μεταλλουργικής βιομηχανίας.
Γραμμή 21:
== Η Λωρραίνη τον Μεσαίωνα ==
Η δυναστεία του Γεράρδου κυβέρνησε στη συνέχεια για επτά περίπου αιώνες τη Λωρραίνη. Το 1420 ο Γάλλος πρίγκιπας του Ανζού [[Ρενέ Α΄ της Νάπολης|Ρενέ]] (ήδη δούκας του γειτονικού Μπαρ και αργότερα βασιλιάς της Νάπολης) παντρεύτηκε την κόρη του δούκα [[Κάρολος Β΄ της Λωρραίνης|Κάρολου Β΄]] της Λωρραίνης [[Ισαβέλλα της Λωρραίνης]], η οποία μαζί με τον σύζυγο της Ρενέ διαδέχθηκε τον πατέρα της στο δουκάτο μετά τον θάνατό του ([[1431]]). Το [[δουκάτο της Λωρραίνης]] πέρασε στον '''οίκο του Βοντεμόν''' με τον γάμο της κόρης του δούκα Ρενέ Α΄ και της Ισαβέλλας [[Γιολάντα του Ανζού|Γιολάντας]] με τον [[Φρειδερίκος Β΄ του Βοντεμόν|Φρειδερίκο Βοντεμόν]], γιο του [[Αντώνιος του Βοντεμόν|Αντώνιου του Βοντεμόν]], που είχε κάνει μεγάλους αγώνες κατά του αυτοκράτορα Σιγισμόνδου για να το ανακτήσει, αφού καταγόταν από παρακλάδι της δουκικής οικογένειας. Πρώτος δούκας από τον οίκο ήταν ο γιος του Φρειδερίκου και της Γιολάντας [[Ρενέ Β΄ της Λωρραίνης|Ρενέ Β΄]]. Περνώντας στη συνέχεια υπό γαλλική επικυριαρχία, η Λωρραίνη έμεινε για λίγο χρονικό διάστημα σχετικά ανεξάρτητη. Δούκες της παρέμειναν επί δυόμιση περίπου αιώνες οι καταγόμενοι από τη δυναστεία Λωρραίνης-Βοντεμόν.
Η γαλλική κατοχή έγινε εντονότερη μετά την εισβολή στο δουκάτο του καρδινάλιου Ρισελιέ (1634) εναντίον του δούκα [[Κάρολος Δ΄ της Λωρραίνης|Καρόλου Δ΄]] που τον εξανάγκασε σε παραίτηση υπέρ του μικρότερου αδελφού του [[Νικόλαος Φραγκίσκος της Λωρραίνης|Νικολάου-Φραγκίσκου]], γιατί ο Κάρολος επενέβη σε εσωτερική διαμάχη στην [[Γαλλία]] εναντίον του καρδινάλιου. Ανεξαρτητοποιήθηκαν οριστικά από τον δούκα [[Λεοπόλδος της Λωρραίνης|Λεοπόλδο]] ([[1697]]-[[1729]]) εγγονό του Νικολάου Φραγκίσκου. Κατά τον [[16ος αιώνας|16ο αιώνα]] η Λωρραίνη υπό τους Δούκες Γκιζ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στους [[Γαλλικοί θρησκευτικοί πόλεμοι|θρησκευτικούς πολέμους της Γαλλίας]].
Περί το τέλος του [[17ος αιώνας|17ου αιώνα]] ο βασιλιάς της Γαλλίας υποχρέωσε σε παραίτηση τον [[Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|δούκα Φραγκίσκο Γ΄]], μελλοντικό αυτοκράτορα, γιο του Λεοπόλδου μετά το γάμο του που τέλεσε με την [[Μαρία Θηρεσία]], προς αποφυγή της πιθανής τότε ένωσης του δουκάτου με την [[Αυστρία]]. Έτσι η Λωρραίνη το ([[1736]]) παραχωρήθηκε στον [[Στανίσουαφ Λεστσίνσκι|Στανισλάβ Λετσίνκσι]], διάδοχο του θρόνου της [[Πολωνία]]ς. Ο δούκας Φραγκίσκος, μετά από πιέσεις του πεθερού του αυτοκράτορα Καρόλου ΣΤ΄, αναγκάστηκε να ανταλλάξει το δουκάτο της Λωρραίνης με το δουκάτο της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης.]] Τελικά θα επιστραφεί οριστικά στη [[Γαλλία]] τριάντα χρόνια αργότερα.
== Νεότερη ιστορία ==
| |||