Γιώργος Μπουτσίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Βιογραφία ==

 

Επιστρέφοντας στο χωριό του, συνδέθηκε μέσω [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερών]] φίλων του με τον [[Ανδρέας Μούντριχας|Ανδρέα Μούντριχα]], στέλεχος της [[Παλιά Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ|«Παλιάς» Κεντρικής Επιτροπής]] του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]] που διερευνούσε τις δυνατότητες αντίστασης στην [[Νομός Αττικοβοιωτίας|Αττικοβοιωτία]].<ref>Μπουτσίνης (2019), σελ. 24</ref> Λίγο αργότερα αποσπάστηκε ως παλαιός στρατιωτικός στη [[Χωροφυλακή]], και από τη θέση του παρείχε πληροφορίες και κάλυψη στον Μούντριχα για το στήσιμο των πρώτων [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|εαμικών]] οργανώσεων στα χωριά της [[Θήβα|Θήβας]] και της [[Δυτική Αττική|Δυτικής Αττικής]].<ref>Μπουτσίνης (2019), σελ. 27-29</ref> Όταν δε ο Μούντριχας με το ψευδώνυμο «Ορέστης» έβγαλε την πρώτη [[Αντάρτες|αντάρτικη ομάδα]] στην Αττικοβοιωτία, το φθινόπωρο του 1942, ο Μπουτσίνης του παρέσχε οπλισμό που είχε κρύψει στο Κριεκούκι.<ref>Μπουτσίνης (2019), σελ. 35</ref>

Επαναπατρίστηκε το 1975, μαζί με ένα μεγάλο κύμα [[Πολιτικοί πρόσφυγες|πολιτικών προσφύγων]] που επέστρεψε στην Ελλάδα μετά την πτώση της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]], και τέσσερα χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε την α΄έκδοση του ''Αντάρτικου στην Αττική''.<ref name=":0" /> Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981|εκλογές του 1981]] υποστήριξε μαζί με άλλους παλαιούς αντιστασιακούς το [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα|ΠΑΣΟΚ]]. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου τραυματίστηκε θανάσιμα από διερχόμενο αυτοκίνητο στο κέντρο της Αθήνας, σε ηλικία εξήντα επτά ετών.<ref name=":0" />