Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Μαρία της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας»

Η Μαρία περιγράφεται ως ωχρή και λεπτή εξωτερικά, με τραβηγμένο το πηγούνι της. Είχε μία πολύ σοβαρή προσωπικότητα. Παρά το γεγονός ότι ήταν βασίλισσα σε μία διάσημη περίοδο της Πορτογαλικής ιστορίας, όταν η Αυλή εκεί όταν μία από τις πιο πλούσιες της Ευρώπης, δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο ως άτομο. Σοβαρή και ευσεβής, αφιερώθηκε στο ράψιμο, την ευλαβή αφιέρωση στα θεία και την επίβλεψη της εκπάιδευσηςεκπαίδευσης των τέκνων της, σύμφωνα με τις αρχές που είχε από τους γονείς της. Κράτησε στενή αλληλογραφία με αυτούς· τα πήγαινε καλά με την αδελφή του άνδρα της [[Ισαβέλλα του Βιζέου]] και τη βασιλομήτωρ [[Βεατρίκη του Βιζέου]]. Διατηρούσε μία μεγάλη Αυλή με κυρίες τωτων τιμών από την Ισπανία και την Πορτογαλία. Ο Μανουήλ Α΄ εκτιμούσε την ευσεβή φύση της και της συμπεριφερόταν με σεβασμό· την τίμησετιμούσε με ακριβά ενδύματα και κοσμήματα κατά τις εγκυμοσύνες της.

Η βασίλισσα Μαρία δεν περιγράφεται ως πολιτικά ενεργή, αν και οι χρονικογράφοι την επαινούν ότι περιστασιακά έπειθε τον σύζυγό της σε πράξεις ελεημοσύνης. Πάντως ήταν κάπως ενεργή στη θρησκευτική πολιτική.: Υποστήριξευποστήριξε τα θρησκευτικά σχέδια του συζύγου της να κατακτήσει το βασίλειο των Μαμελούκων, να καταστρέψει τη Μέκκα και τη Μεδίνα και να ανακτήσει τους Αγίους Τόπους, όπως την Ιερουσαλήμ. Συνίδρυσε τη μονή του Ιερωνύμου στη Λισαβόνα.

Κατά τη ζωή της στην Πορτογαλία, η Μαρία ήταν σχεδόν πάντα έγκυος. Είχε μόνο μερικούς μήνες παύση από τη μία γέννα ως την επόμενη εγκυμοσύνη. Η κατάσταση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη συνεχή καταστροφήφθορά της υγείας της και μετά από τη γέννα του 1516 εξαντλήθηκε τόσο, που έπαθε διανοητική σύγχυση, ώσπου ανέρρωσε. Ως συνέπεια της τελευταίας εγκυμοσύνης της, απεβίωσε στη Λισαβόνα το 1517 και τάφηκε στη μονή Ζερόνιμος του Μπελέμ.

Το 1580 οι δυναστικοί δεσμοί από τον γάμο της, οδήγησαν την Πορτογαλία σε κρίση διαδοχής. Τελικά ο εγγονός της [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας]] έγινε βασιλιάς και της Πορτογαλίας ως Φίλιππος Α΄.