Καίσαρ του Βαντόμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: IP σχολείου
Γραμμή 1:
Ο '''Καίσαρ''', γαλλ. César (3 Ιουνίου 1594 - 22 Οκτωβρίου 1665) από τον [[Οίκος των Βουρβόνων|Οίκο των Βουρβόνων]] ήταν 1ος δούκας του Βαντόμ, 2ος δούκας του Μπωφόρ και 2ος δούκας του Ετάμπ. Απόγονος τηςτής κόρης του Ελισάβετ είναι ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας.
 
[[File:Engraved portrait of César de Bourbon, Duke of Vendôme (1594-1665).jpg|thumb|right|200px|Ο Καίσαρ των Βουρβόνων, δούκας του Βαντόμ.]]
 
==Βιογραφία==
Ήταν νόθος γιος του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]] της Γαλλίας και της ερωμένης του [[Γκαμπριέλ ντ'Εστρέ]], κόρης του Αντουάν ντ'Εστρέ μαρκησίου του Κεβρ. Γεννήθηκε στο Σατώ ντε Κουσύ στην Πικαρδία (βόρειατης Γαλλία)βόρειας Γαλλίας. Η σχέση των γονέων του άρχισε το 1591 και ήταν το πρώτο παιδί τους. Το 1595 αναγνωρίστηκε από τον Ερρίκο Δ΄ και το 1598 έγινε δούκας του Βαντόμ. Το ίδιο έτος μνηστεύθηκε τη Φραγκίσκη της Λωρραίνης, "την πλουσιότερη κληρονόμο της Γαλλίας".
 
Το επόμενο έτος κληρονόμησε τους τίτλους του δούκα του Μπωφόρ και του δούκα του Ετάμπ από τη μητέρα του, που απεβίωσε έπειτα από μία γέννα στο Παρίσι. Αν και ήταν ο πρωτότοκος γιος του βασιλιά, δεν μπορούσε να τον διαδεχθεί λόγω του ότι ήταν νόθος. Το 1601 γεννήθηκε ο νόμιμος γιος Λουδοβίκος ΙΓ΄ προς μεγάλη χαρά τού Ερρίκου Δ΄.
 
Το 1608 στο ΣαώΣατώ ντε Φονταινεμπλώ ο Καίσαρ νυμφεύτηκε τη Φραγκίσκη της Λωρραίνης, την πλούσια κληρονόμο του φιλίππουΦιλίππου-Εμμανουήλ δούκα του Μερκέρ. Αυτή ήταν η κληρονόμος στα εκτενή δουκάτα του Μερκέρ και του Πεντιέβρ. Το 1610 ο πατέρας του τού χορήγησε μία θέση υψηλότερη από τους ευγενείς του βασιλείου, αλλά χαμηλότερη από τους πρίγκιπες εξ αίματος.
 
Ο Καίσαρ συμμετείχε σε πολλές μηχανορραφίες των ευγενών κατά τη βασιλεία του ετεροθαλούς αδελφού του Λουδοβίκου ΙΓ΄ της Γαλλίας. Ενοχοποιήθηκε στη συνωμοσία του [[Ερρίκος ντε Ταλλεράν-Περιγκόρ του Σαλαί|κόμη του Σαλαί]] εναντίον του [[Καρδινάλιος Ρισελιέ|καρδινάλιου Ρισελιέ]], αυτός και ο αδελφός του Αλέξανδρος, ιππότης του Βαντόμ. Φυλακίστηκαν στο Σατώ ντε Βινσέν το 1626· ελευθερώθηκαν το 1630.
 
Το 1632 επέστρεψε στη Γαλλία, αλλά σύντομα κατηγορήθηκε ότι σχεδίαζε το τέλος του Ρισελιέ και εξορίστηκε πάλι, πρώτα στην Ολλανδία και μετά στην Αγγλία. Δεν επέστρεψε παρά το 1642. Σύντομα μετά την επάνοδό του έλαβε μέρος στο ''μυστικό σχέδιο των Σημαινόντων'' εναντίον του [[Καρδινάλιος Μαζαρίνος|καρδινάλιου Μαζαρέν]], μαζί με τον γιο του Φραγκίσκο. Αυτό οδήγησε σε μία άλλη εξορία, ως το 1650. Ο γάμος τουτού γιου του Λουδοβίκου με τη Λάουρα Μαντσίνι, ανιψιά του καρδινάλιου, έφερε τη συμφιλίωσή του με τον Μαζαρέν. Υποστήριξε τη βασίλισσα [[Άννα η Αυστριακή|Άννα την Αυστριακή]] καθ' όλη τη διάρκεια της ''εξέγερσης της Σφενδόνης''.
 
Συμφιλιώθηκε με τον ετεροθαλή αδελφό του το 1642, ένα έτος πριν το τέλος εκείνου και τη διαδοχή του ανιψιού του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Η συμφιλίωση συνέβη έπειτα από το τέλος του Ρισελιέ.