Νομός Πρέβεζας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Ιστορική πορεία εξέλιξη==

Ο Νοµός Πρέβεζας δηµιουργήθηκε µε το Βασιλικό ∆ιάταγμα (Β.Δ.) «Περί διοικητικής διαιρέσεως των Νέων Χωρών» του 1915. Ο Νοµός αποτελείτο από δύο υποδιοικήσεις: '''α)''' την '''Υποδιοίκηση Πρέβεζας''' µε έδρα την Πρέβεζα, στην οποία υπήχθη και µέρος της τέως '''Υποδιοίκησης Φιλιππιάδος''' (το υπόλοιπο της οποίας εντάχθηκε στον Νοµό Άρτας) και '''β)''' την '''Υποδιοίκηση Μαργαριτίου''' µε έδρα την [[Πάργα]]. <br>Το 1916 η έδρα της Υποδιοίκησης Μαργαριτίου µεταφέρεται από την Πάργα στο Μαργαρίτι. <br>Το 1925 η Υποδιοίκηση Λευκάδας αποσπάστηκε από τον Νοµό Κερκύρας και εντάχθηκε στον Νοµό Πρέβεζας. <br>Τον Νοέµβριο του 1927 οι Υποδιοικήσεις µετονοµάζονται σε Επαρχίες˙ ο Νοµός Πρέβεζας διαιρούνταν σε τέσσερις Επαρχίες: Πρέβεζας, Λευκάδας, Μαργαριτίου και Φιλιππιάδος. <br>Το 1928 η Υποδιοίκηση Πρέβεζας µετονοµάστηκε σε Νικοπόλεως. <br>Το 1936 µε τον Αναγκαστικό Νόμο (A.Ν.) 353 «Περί συστάσεως Νοµού Θεσπρωτίας», η Επαρχία Μαργαριτίου (εκτός έξι κοινοτήτων) ενσωµατώθηκε στον νεοσυσταθέν Νοµό και ο Νοµός Πρέβεζας αποτελούνταν, πλέον, από τις Επαρχίες Λευκάδας, Νικοπόλεως και Φιλιππιάδος. <br>Το 1940 ο Νοµός Πρέβεζας διαιρείτο σε δύο Επαρχίες: Νικοπόλεως και Λευκάδας. <br>Το 1946 οι κοινότητες Αγιάς, Αµµουδιάς, Ανθούσης, Θεµέλου, Καστρίου, Κορώνης, Μεσοποτάµου, Πάργας, Σταυροχωρίου, Τουρκοπαλούκου, που το 1936 είχαν υπαχθεί στον Νοµό Θεσπρωτίας, επανήλθαν διοικητικά στον Νοµό Πρέβεζας. <br>Την ίδια χρονιά µε τον Α.Ν. 953 η Επαρχία Λευκάδας αποσπάστηκε από τον Νοµό Πρέβεζας αποτελώντας ξεχωριστό Νοµό. Μετά τις νέες αυτές εξελίξεις στο διοικητικό χάρτη της χώρας, ο Νοµός Πρέβεζας διέθετε µόνο µία Επαρχία, αυτήν της Νικοπόλεως που από το 1948 µε το Β.∆. «Περί διοικητικών µεταβολών µεταξύ οµόρων Νοµών και Επαρχιών» µετονοµάστηκε σε Επαρχία Νικοπόλεως και Πάργας.<ref>Για την εξέλιξη της διοικητικής διαίρεσης του Νοµού Πρεβέζης, βλ. Αλεξ. ∆ρακάκης & Στυλ. Κούνδουρος, [https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/f/a/4/metadata-01-0000554.tkl ''Αρχεία περί της συστάσεως και εξελίξεως των Δήµων και Κοινοτήτων (1836 - 1939) και της διοικητικής διαιρέσεως του Κράτους'',] τ. Β΄, Αθήνα, 1940.</ref>