Ισαάκιος Β΄ Άγγελος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Επιμέλεια + Μεταφορά ενσωμάτωσης σε "σημειώσεις ιστορικού"
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 48:
 
==Η Επανάσταση των Βουλγάρων==
Η υψηλή φορολογία στα Βαλκάνιαγια να πληρώσει τους μισθοφόρους του, προκάλεσε στα τέλη του 1185 την Βουλγαρική [[Εξέγερση του Ασέν και Πέτρου]].<ref>Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Isaac II. (Angelus)"</ref> Η επανάσταση δημιούργησε την [[Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία]] με τον [[Οίκος των Ασέν|Οίκο των Ασέν]]. Ο Ισαάκιος Β΄ αρχικά οδήγησε ο ίδιος τα στρατεύματα, κατατρόπωσε τους επαναστάτες, που υποχώρησαν στα εδάφη των Βλάχων στα σύνορα του Δούναβη, αλλά δεν εκμεταλλεύτηκε την νίκη του και γύρισε στην Κωνσταντινούπολη βιαστικά. Οι Βούλγαροι ανασυντάχθηκαν εξασφαλίζοντας τη συμμαχία των Κουμάνων. Οι Κουμάνοι διέθεταν έναν αμέτρητο αριθμό πολεμιστών και οη συμμαχία τους ουσιαστικά έσωσε τη βουλγαρική επανάσταση. Ο Αυτοκράτορας αντέδρασε: στην αρχή ανέλαβε ο θείος του [[Σεβαστοκράτωρ]] [[Ιωάννης Δούκας (σεβαστοκράτωρ)|Ιωάννης Δούκας]] που τον είχε βοηθήσει, αλλά αντικαταστάθηκε λόγω υποψίας για συνωμοσία και ανέλαβε ο Ιωάννης Καντακουζηνός, τον οποίο είχε επιχειρήσει ανεπιτυχώς να τυφλώσει ο Ανδρόνικος Α΄. Ο μεγάλος νικητής των Νορμανδών [[Αλέξιος Βρανάς]] απεστάλη τελικά από τον Αυτοκράτορα εναντίον των Βουλγάρων (1187), εκεί ο στρατηγός Βρανάς κατάφερε σημαντικά πλήγματα στους Βουλγάρους,<ref>{{Cite book|title=O city of Byzantium : annals of Niketas Choniatēs|author=Nicetas Choniates |publisher=Wayne State University Press|isbn=0814317642|year=1984|location=Detroit|page=207|url=https://www.worldcat.org/oclc/10605650|id=10605650|quote=}}</ref> στην επιστροφή του επιχείρησε να ανατρέψει τον Ισαάκιο Β΄, αλλά σκοτώθηκε από τον γαμπρό εκείνου Κορράδο του Μομφερράτου και τους στρατιώτες του που τον περικύκλωσαν.
 
Σε συμφωνία που έκανε με την [[Βενετία]] (1187), η [[Δημοκρατία της Βενετίας]] συμφώνησε να του παρέχει ετήσια 40 - 100 γαλέρες σε εξάμηνη υπηρεσία για εμπορικούς σκοπούς. Σε κάθε γαλέρα θα εργαζόταν 140 κωπηλάτες· υπήρχαν στην Αυτοκρατορία 18.000 Βενετοί μετά τις διώξεις του [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄ Κομνηνού.]]<ref>J. Norwich, A History of Venice, 121</ref>
157

επεξεργασίες