Ισαάκιος Β΄ Άγγελος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 56:
==Κόντρα με τον Φρειδερίκο Α΄ Βαρβαρόσσα==
[[Αρχείο:IsaacIIAnge.jpg|thumb|250px|Νόμισμα Ισαακίου Β΄ Αγγέλου:<br>η Παναγία ένθρονη.]]
Η προσοχή του Αυτοκράτορα στράφηκε στην συνέχεια στην Ανατολή, στην οποία εμφανίστηκαν πολλοί διεκδικητές του θρόνου. Ο βασιλιάς [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα]] της Γερμανίας ζήτησε από τον Ισαάκιο Β΄ την άδεια (1189) να περάσουν τα στρατεύματα του, που συμμετείχαν στην [[Γ΄ Σταυροφορία]], από την [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]].<ref>Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Isaac II. (Angelus)"</ref> Ο Ισαάκιος Β αρχικά δέχτηκε αλλά λόγωείχε ότιβάσιμες υποψιάζοτανυποψίες πωςότι ο Γερμανός αυτοκράτορας ήθελε να κατακτήσει την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και έτσι προσπάθησε να κάνειελέγξει δύσκοληστενά τη διάβαση του Γερμανικού στρατεύματος μέσα από τα αυτοκρατορικά εδάφη. Ο Άγγελος είχε σημαντικούς λόγους να πιστεύει κάτι τέτοιο, καθώς ο Φρειδερίκος είχε αναπτύξει έντονες διπλωματικές επαφές με τους Βουλγάρους και τους Σέρβους, εχθρούς της αυτοκρατορίας εκείνη τη περίοδο. Ο Βαρβαρόσσα αποφάσισε να εκδικηθεί: κατέλαβε την [[Φιλιππούπολη]], ο Ισαάκιος έστειλε ένα στρατό να ανακαταλάβει τη πόλη, αλλά παρά τις αρχικές επιτυχίες, οι Γερμανοί σταυροφόροι ήταν περισσότεροι αριθμητικά και έχοντας μάθει τα πάντα γύρω από το στράτευμα των βυζαντινών από τους Αρμενίους κατάφεραν να νικήσουν το μικρότερο βυζαντινό στρατό. Στη μάχη που ακολούθησε ξεχώρισαν οι Αλανοί άντρες του Θεόδωρου Βρανά που αντιμετώπισαν σθεναρά τους Γερμανούς. Έπειτα ο Φρειδερίκος προκάλεσε μεγάλες ζημιές στη Μακεδονία και τη Θράκη, οι οποίες λεηλατήθηκαν βάναυσα, ωστόσο ο Γερμανός αυτοκράτορας βλέποντας πως η σταυροφορία του καθηστερούσε και πως οι Βυζαντινοί του είχαν προκαλέσει αξιόλογες απώλειες με τις συνεχείς παρενοχλήσεις τους, αναγκάστηκε να έρθει σε συμφωνία με τον Ισαάκιο. Ο Ισαάκιος Β΄ υποχρεώθηκε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις, όπως να προσφέρει στον Φρειδερίκο τα τρόφιμα που χρειαζόταν και πλοία για να περάσει στη Μικρά Ασία.
 
Ο Βαρβαρόσσα πέρασε στη [[Ανατολία|Μικρά Ασία]] και κατέλαβε το [[Ικόνιο]] με πολύ δυσκολία από τους Σελτζούκηδες. Στην πορεία όμως πέθανε από πνιγμό, με αποτέλεσμα την άμεση και άδοξη λήξη της Σταυροφορίας, χωρίς αυτή να πλησιάσει τον στόχο της, πράγμα που γλίτωσε τον Ισαάκιο από έναν επικίνδυνο εχθρό. Ο γιος του [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Γερμανίας]] ανέλαβε την πρωτοβουλία για νέα Σταυροφορία (1195), απειλώντας τον Ισαάκιο ότι θα κατευθύνει σταυροφορία ενάντια στο Βυζάντιο, ο Άγγελος απάντησε στέλνοντας πρεσβεία για να λύσει διπλωματικά το θέμα<ref>{{Cite book|title=O city of Byzantium : annals of Niketas Choniatēs|author=Nicetas Choniates|publisher=Wayne State University Press|isbn=0814317642|year=1984|location=Detroit|page=261|url=https://www.worldcat.org/oclc/10605650|id=10605650|quote=}}</ref>. Αν και τα πρώτα στρατεύματα κινήθηκαν επιτυχώς, ο θάνατος του Ερρίκου ΣΤ΄ στη [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]] (1197) έδωσε άδοξο τέλος και σε αυτή τη νέα εκστρατεία.
157

επεξεργασίες