Βυζαντινή Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 62.74.17.86 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Σχολαστικος
Ετικέτα: Επαναφορά
Ελληνική Αυτοκτατορία ή
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 81:
}}
 
H '''Βυζαντινή Αυτοκρατορία''', αναφερόμενη και ως '''Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία''', '''Ρωμανία,ελληνική Αυτοκρατορία ή''' ή απλά '''Βυζάντιο''', ήταν [[αυτοκρατορία]] με [[πρωτεύουσα]] την [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]], ήταν η συνέχεια της [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]] καθώς οι αυτοκράτορες (από τον Ηράκλειο και μετά) είχαν τον τίτλο "Βασιλεύς Ρωμαίων". Τα χρονικά όρια της Βυζαντινής (Ανατολικής Ρωμαϊκής) αυτοκρατορίας ξεκινούν από τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου 330 και φτάνουν ως την τελική της πτώση, την ''[[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|άλωση]]'' από τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]], στις 29 Μαΐου 1453.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού έθνους'', τόμ. Ζ', σελ. 6</ref> Τα όριά της μέσα στα εκτεταμένα χρονικά όρια ζωής άλλαξαν πολλές φορές αλλά στη μεγαλύτερή της έκταση διοικούσε εδάφη που περιελάμβαναν τα [[Βαλκάνια]], την [[Ιταλική χερσόνησος|Ιταλική χερσόνησο]], τη [[Μικρά Ασία]], τη [[Συρία-Παλαιστίνη|Συρία και Παλαιστίνη]], την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], τη σημερινή [[Τυνησία]] καθώς και μικρό τμήμα της [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρικής χερσονήσου]] και της [[Κριμαία]]<nowiki/>ς.
 
Από τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]], γεννήθηκε το ''«εκχριστιανισμένο ρωμαϊκό κράτος της ανατολής» ''με κύριο μέλημα την ανασύσταση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί της δυναστείας του [[Ηράκλειος|Ηράκλειου]] μεταμορφώθηκε στην'' «[[Εξελληνισμός|εξελληνισμένη]] αυτοκρατορία της χριστιανικής ανατολής»'' και τέλος, κυρίως από το [[1204]] και μετά, με την κατάληψη της [[Κωνσταντινούπολη]]<nowiki/>ς από το βενετσιάνικο στόλο και τους Λατίνους Σταυροφόρους, γεννήθηκε η '' «ελληνική βυζαντινή-ρωμαϊκή αυτοκρατορία» ''<ref>''Ιστορία του Ελληνικού έθνους'', τόμ. Ζ', σελ. 5</ref>.