Γιάσερ Αραφάτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 82:
Οι Βρετανοί διοίκησαν την Παλαιστίνη από το 1919 έως το 1948. Μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο πόλεμο]] και το [[Ολοκαύτωμα]] ο αριθμός των [[Εβραίος|Εβραίων]] μεταναστών στην Παλαιστίνη αυξήθηκε εντυπωσιακά. Στις 29 Νοεμβρίου 1947 ο [[ΟΗΕ]] ανακοίνωσε σχέδιο για δημιουργία δυο κρατών, ενός Εβραϊκού και ενός Παλαιστινιακού, εδώ άρχισαν και οι διαφωνίες, οι οποίες κατέληξαν σε πολεμική αντιπαράθεση πέντε αραβικών κρατών ([[Αίγυπτος]], [[Λίβανος]], [[Συρία]], [[Ιορδανία]] και [[Ιράκ]]) από τη μια, με το νεοσύστατο κράτος του [[Ισραήλ]] από την άλλη.
 
Ο Αραφάτ έλαβε μέρος στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1947-49 και μετά την ήττα των Αράβων επέστρεψε στόστο Κάϊρο
 
Από το 1949 έως 1956 σπούδασε μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Βασιλιάς Φουάντ Β' (Πανεπιστήμιο του Καΐρου) της Αιγύπτου.
 
== Η ανάδειξή του ως ηγέτης των Παλαιστινίων ==
Στα 1959 ίδρυσε τηντη [[Φατάχ]] (που σημαίνει "νίκη"), ενώ παράλληλα δούλεψε ως μηχανικός στους πετρελαιαγωγούς του [[Κουβέιτ]].
 
Το 1967, ξέσπασε ο [[Πόλεμος των Έξι Ημερών|πόλεμος των «έξι ημερών»]], μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών,ο οποίος τερματίστηκε με ήττα και πάλι των [[Άραβες|αραβικών]] κρατών. Το 1964 ιδρύθηκε η [[Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης]] γνωστή διεθνώς ως PLO (Palestine Liberation Organization) με σκοπό να ενώσει τις διάφορες παλαιστινιακές ομάδες αντίστασης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή (οπωςόπως υποστήριζε) τής αραβικής "Παλαιστίνης"
 
Το [[1969]] ήταν χρονιά-σταθμός για τις εξελίξεις στη [[Μέση Ανατολή]]. Ήταν η χρονιά στην οποία αναδείχθηκε ο Γιασέρ Αραφάτ και στο [[Ισραήλ]] ανέλαβε την πρωθυπουργία η "γηραιά κυρία" του [[Εβραίοι|εβραϊκού]] κράτους, [[Γκόλντα Μέιρ]]<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/events/israel_at_50/profiles/81288.stm Golda Meir] BBC</ref>.
Γραμμή 116:
[[File:Mausoleo Arafat (Muqata, Ramallah) 02.JPG|thumb|right|Μαυσωλείο του Αραφάτ]]
 
Το 2000, ξέσπασε η δεύτερη ιντιφάντα (εξέγερση), και ο Γιάσερ Αραφάτ πρότεινε τη λύση των δύο κρατών: οι Παλαιστίνιοι θα αναγνώριζαν το Ισραήλ, με αντάλλαγμα τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους στα εδάφη που είχαν καταληφθεί το 1967 από το Ισραήλ. Ο [[Τζωρτζ Μπους (νεότερος)|Τζορτζ Μπους]] χαρακτήρισε τον Γιάσερ Αραφάτ «αποτυχημένο ηγέτη» το 2001. Από το Δεκέμβριο του 2001, ο Αραφάτ παρέμεινε αποκλεισμένος στο αρχηγείο του στη [[Ραμάλα]], κυκλωμένος από ισραηλινά στρατεύματα. Έπειτα από αμερικανικές πιέσεις, απελευθερώθηκε στις [[29 Σεπτεμβρίου]] του [[2002]].<ref>[http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=30.09.2002 Ελευθεροτυπία]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}, ''ΛΥΘΗΚΕ η πολιορκία Αραφάτ'', 30 Σεπτεμβρίου 2002.</ref>
 
Το 2004 η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε με αποτέλεσμα να πεθάνει σε νοσοκομείο το [[Παρίσι|Παρισιού]] τοτον Νοέμβριο του 2004. Σύμφωνα με τα ιατρικά αρχεία, ο Αραφάτ πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία, που προήλθε από εντερική [[φλεγμονή]], σε ηλικία 75 ετών. Σύμφωνα με αναλύσεις που έγιναν σε ελβετικό εργαστήριο το 2012, εξετάστηκε η πιθανότητα δηλητηρίασης του με ραδιενεργό [[πολώνιο]]. Ο έλεγχος προσωπικών αντικειμένων του Αραφάτ έδειξε την ύπαρξη ιχνών πολωνίου. Παρόλα αυτά, Ρώσος αξιωματούχος δήλωσε στις 15-10-2013 πως τελικά δεν βρέθηκαν ίχνη πολωνίου σε έρευνα από ρώσικο εργαστήριο.<ref>[http://www.theguardian.com/world/2013/oct/15/yasser-arafat-traces-polonium-210 Yasser Arafat's belongings have traces of polonium-210, say Swiss scientists] The Guardian, 15 Οκτωβρίου 2013</ref>
 
== Παραπομπές ==