Βατικανό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 55:
}}
Το '''Βατικανό''' είναι ανεξάρτητο κράτος, στη δυτική πλευρά της πόλης της [[Ρώμη]]ς στην [[Ιταλία]] και αποτελεί συνέχεια του εκκλησιαστικού (ή και παπικού) κράτους του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]]. Ιδρύθηκε στις [[11 Φεβρουαρίου]] του [[1929]] με τη [[Συνθήκη του Λατερανού]] κατά την διάρκεια του Φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι. Χαρακτηρίζεται ως το μικρότερο ανεξάρτητο κράτος, ως προς την έκταση του (0,44 τετρ. χλμ.) και τον πληθυσμό του (σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009)<ref>[https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/vt.html CIA World Fact Book]</ref> αριθμεί 826 ανθρώπους. Στο Βατικανό εδρεύει η [[Αγία Έδρα]], που αποτελεί το πνευματικό και διοικητικό κέντρο της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]]. Η εκλογή του Πάπα γίνεται από [[κονκλάβιο]] [[καρδινάλιος|καρδιναλίων]], οι οποίοι είναι ηλικίας κάτω των 80 ετών.
Εθνική εορτή είναι η 13η Μαρτίου, ημερομηνία εκλογής (2013) του νέου Ποντίφικα. Το Βατικανό είναι η μοναδική χώρα στον δυτικό κόσμο, (μαζί με τις [[Φιλιππίνες]] παγκοσμίως), όπου απαγορεύεται το [[διαζύγιο]].
Γραμμή 70:
Το [[381]] ο Αυτοκράτορας [[Γρατιανός]] παραχώρησε στον Πάπα της Ρώμης το δικαίωμα να δικάζει τις μεταξύ των επισκόπων διαφορές. Το [[452]] ο [[Πάπας Λέων Α΄]] σταλείς από τον Αυτοκράτορα Βαλεντιανό Γ΄ προς τον Αττίλα κατάφερε με την ηθική πειθώ του να αποτρέψει επίθεση του Αττίλα του Ούνου εναντίον της Ρώμης. Μετά την παύση των Αυτοκρατόρων της Δύσεως, οι Πάπες ανέλαβαν ως μεσάζοντες μεταξύ λαού και βαρβάρων βασιλέων.
Όταν ο [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανός]] προσάρτησε εκ νέου την [[Ιταλία]] στην αυτοκρατορία του το [[554]], οι Πάπες βρέθηκαν να έχουν μεγάλες εδαφικές εκτάσεις και πλούτη, που προέρχονταν από δωρεές πιστών, είχαν συγκεντρώσει δύναμη πολύ μεγαλύτερη των Βυζαντινών Εξάρχων. Μετά τη λομβαρδική κατάκτηση ([[568]]) η έδρα της Βυζαντινής Εξαρχίας μεταφέρθηκε από τη [[Ρώμη]] στη [[Ραβέννα]]. Ο [[Πάπας]] εναπομείνας στη [[Ρώμη]] επεβλήθη στη συνείδηση των Ιταλών ως κύριος της Ρώμης επισκιάζοντας και αυτήν την εξουσία του Δούκα που κυβερνούσε εν ονόματι της Αυτοκρατορίας στη Ρώμη και τη γύρω περιοχή, που αργότερα επονομάστηκε «''κληρονομία ή κλήρος του Αγίου Πέτρου''» (Patrimomium Sancti Petri).
=== Β΄ Περίοδος: 590-860 ===
Γραμμή 92:
Μετά την άρση του σχίσματος ([[1417]]), και την ένωση των Παπών επί [[Πάπας Νικόλαος Ε'|Πάπα Νικολάου Ε΄]] το Ποντιφικό κράτος αναστηθεί ως ένα των πολλών κρατιδίων της κατετμημένης Ιταλίας. Από αυτής της περιόδου το Ποντιφικό κράτος απώλεσε τον γενικότερο πρότερο χαρακτήρα του παραμένον ως απλό κοσμικό κράτος. Αποτελείτο δε από του «'''κλήρου του Αγ. Πέτρου'''», τμήματος του Δουκάτου του Σπαλέτο, των Μαρινών, της Ρομανίας και των κτήσεων του Μπενεβέντο και της [[Αβινιόν]]. '
Επί Πάπα Ιουλίου Β΄ προσαρτήθηκε η Περουγία και η Βολωνία. Επί [[Πάπα Λέοντος Γ΄]] το Ποντιφικό κράτος κατέλαβε το Δουκάτο του Ουρμπίνο, το Πέζαρο και την Σινιγκάλια. Με την πώληση όμως των περίφημων «''συχωροχαρτιών''» ξέσπασε το κίνημα των «''μεταρρυθμίσεων''» το οποίο και κατέληξε στην απόσπαση μεγάλου μέρους της Ευρώπης από την Καθολική Εκκλησία και την επιρροή του Πάπα. Τότε το Ποντιφικό κράτος αρχίζει σφοδρούς αγώνες κατά των διαμαρτυρομένων κρατών.
Με την έκρηξη της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] το [[1789]] που ακολούθησε κατάσχεση των εκκλησιαστικών κτημάτων, κατάργηση των προνομίων του κλήρου και κατάληψη παπικών εδαφών ([[Αβινιόν]] και [[Βεβεσόν]]) ο Πάπας υποχρεώθηκε να στραφεί υπέρ των εχθρών της Επανάστασης.
Γραμμή 243:
Το επιβλητικότερο κτίσμα είναι η [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]] που κτίστηκε το 4ο αι. και ανοικοδομήθηκε το 16ο αι. Αριστερά της Βασιλικής και εκτός των τειχών βρίσκεται το τευτονικό νεκροταφείο, ενώ εντός των τειχών είναι το ιερό σκευοφυλάκιο και το ανάκτορο της Αγίας Μάρθας. Πίσω από αυτά τα κτίσματα βρίσκονται αντίστοιχα το Δικαστικό μέγαρο και το ανάκτορο του Αγ. Καρόλου και πίσω ακριβώς αυτών το εργαστήριο ψηφιδωτών και ο σιδηροδρομικός σταθμός πίσω δε αυτών ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βατικανού όπου και καταλήγουν τα νότια τείχη.
<gallery style=
File:Vatican StPeter Square.jpg|Η πλατεία του Αγίου Πέτρου
File:Vatican panorama from St. Peters Basilica.jpg|Πανοραμική άποψη των κήπων από την βασιλική του Αγίου Πέτρου
Γραμμή 254:
Προ του ανακτόρου αυτού και πάντα εντός των τειχών βρίσκονται διάφορα κτίσματα, τα οποία στεγάζουν τις υπηρεσίες της χώρας όπως το ταχυδρομείο, το τηλεφωνείο, το τυπογραφείο, το φαρμακείο. Υπάρχει, επίσης, ο ναός της Αγ. Άννας των Ιπποκόμων (επειδή εκεί εκτός τειχών στάβλιζαν τα άλογα των ευγενών επισκεπτών). Πίσω ακριβώς αυτού του ανακτόρου και από νότια προς βόρεια είναι η πλατεία Nομισματοκοπείου η Ακαδημία Επιστημών η Έπαυλη του Πίου Δ΄ και η ΓαμοΘηκη του Πίου ΙΑ΄. Πίσω δε όλων αυτών ο κήπος του Βατικανού. Τέλος μεταξύ του πελώριου ανακτόρου και της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου είναι το παρεκκλήσι της [[Καπέλα Σιξτίνα]].
<gallery style=
Michelangelos Pietà (8504204284).jpg|Η [[Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου]] στην Βασιλική του Βατικανού.
Chapelle sixtine plafond.jpg|Οι τοιχογραφίες του [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Άγγελου]] στην οροφή της [[Καπέλα Σιξτίνα]]<ref>{{cite book|last=König|first=Gabriele Bartz, Eberhard|title=Michelangelo Buonarroti, 1475–1564|year=1998|publisher=Könemann|location=Cologne|isbn=3-8290-0253-X|edition=English}}</ref>
| |||