Εθνικό Στάδιο Ιωαννίνων «οι Ζωσιμάδες»: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην αρχή η Μητρόπολη διέθεσε αρκετά χρήματα για την περίφραξη του νέου σταδίου χτίζοντας ένα τεράστιο πέτρινο τοίχο ολόγυρα. Λίγο αργότερα, περίπου στα 1959 με 1960 η Μητρόπολη χτίζει, στη βόρεια μεγάλη πλευρά του σταδίου, μια κερκίδα χωρητικότητας περίπου πεντακοσίων θεατών, με απώτερο σκοπό να εξασφαλίσει την ιδιοκτησία του σταδίου, δεδομένου ότι δεν υπήρχε τίποτε που να αποδεικνύει την κυριότητά του. Το καθεστώς αυτό κράτησε μέχρι τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών, οπότε σε μία επίσκεψη του τότε Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού Κωνσταντίνου Ασλανίδη ο οποίος, βλέποντας τον τεράστιο αυτό χώρο στη μέση της πόλης, εντυπωσιάστηκε θετικά και ζήτησε να γίνει το γρηγορότερο μία μελέτη που να βεβαιώνει ότι μπορεί να κατασκευασθεί ένα αξιοπρεπές στάδιο, αντάξιο της ιστορικής πόλης των Ιωαννίνων. Όπως ήταν φυσικό τέθηκε θέμα ιδιοκτησίας του γηπέδου, διότι δεν ήταν δυνατόν να εκταμιεύονται χρήματα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και ιδιοκτήτης να είναι η Μητρόπολη. Τελικά το αγόρασε το κράτος κι' έτσι έληξε οριστικά το θέμα.<ref>{{Cite web|url = http://www.fcpasgiannina.gr/pages/history_erasitexnis|title = Ιστορία|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = |archiveurl = https://web.archive.org/web/20151214075932/http://fcpasgiannina.gr/pages/history_erasitexnis|archivedate = 2015-12-14|url-status = dead}}</ref>