Βικιπαίδεια

Μαξίμ Ρεμπώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Γεννήθηκε στο Σατώ ντυ Καναντέλ, στο Λα Κολ-συρ-Λουπ της Κυανής Ακτής. Ήταν παιδί όταν μετακόμισε στο Λα Φλες του Λίγηρα, όπου ο πατέρας του Λουίς-Μαξίμ Ραιμπώ έγινε επικεφαλής της στρατιωτικής σχολής "Εθνικό Στρατιωτικό Πρυτανείο".
 
Κατά την άφιξή του στην Ελλάδα το 1821, ο Έλληνας ιστορικός Α. Βακαλόπουλος τον αναφέρει σαν πρώην αξιωματικό του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]]<ref>Αποστ. Ε. Βακαλόπουλος, Επίλεκτες Βασικές Πηγές της Ελληνικής Επαναστάσεως 1813-1825, Βάνιας Θεσσαλονίκη 1990, τομ А΄, σελ. 342]</ref>. Ωστόσο οΟ ίδιος ο Ρεμπώ αρχίζει τα ελληνικά απομνημονεύματά του, που δημοσιεύθηκαν το 1824, με την φράση "εισήλθα στην υπηρεσία το 1813" και "άφησα τον στρατό με τη μείωση του προσωπικού, τον Δεκέμβριο του 1820." Αυτό δίνει βάση στον σύγχρονο Βρετανό ιστορικό Γουίλιαμ Σαιντ Κλαιρ να αναφέρει, ότι η συμμετοχή του στην [[Ελληνική επανάσταση]], ήταν αναζήτηση μιας νέας καριέρας.
 
Τον Ιούλιο του 1821, μετά από συνάντηση στη Μασσαλία με τον [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο]], ο Ρεμπώ απέπλευσε μαζί του με ένα Υδραίικο μπρίκι για να συμμετάσχουν στην εξέγερση της Ελλάδας<ref>http://books.google.gr/books?hl=el&id=NphFnF2RRKUC&q=Raybaud#v=snippet&q=Raybaud&f=false</ref>.
Μαζί τους στο πλοίο ήταν 70 εθελοντές Έλληνες της διασποράς, 4 Γάλλοι και 3 Ιταλοί εθελοντές. Στις 2 Αυγούστου 1821 το πλοίο αγκυροβόλησε στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. <ref>http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/kanelopoulos_213.html</ref>.
ΣυμμετείχεΟ Ρεμπώ συμμετείχε στην πολιορκία και παρευρέθηκε στην [[Άλωση της Τριπολιτσάς]] τον Οκτώβριο του 1821<ref>[Αποστ. Ε. Βακαλόπουλος, Επίλεκτες Βασικές Πηγές της Ελληνικής Επαναστάσεως 1813-1825, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1990, τομ А΄, σελ. 343-351]</ref>.
[[Αρχείο:Siège Tripolizza.jpg|thumb|left|upright=1.5|Plan du siège dans sa dernière phase,<br />tiré de l'ouvrage du philhellène Raybaud, qui assista aux combats.]]
Ο σύγχρονος Άγγλος ιστορικός [[Ντάγκλας Ντέικιν]] ισχυρίζεται, ότι πριν από αυτό είχε προλάβει να «προσφέρει τις υπηρεσίες του στη ΜΑκεδονίαΜακεδονία» <ref>http://books.google.gr/books?hl=el&id=Rk1iVvOr6RUC&q=raybaud#v=snippet&q=raybaud&f=false</ref><ref>Douglas Dakin, The Unification of Greece 1770-1923, σελ. 73, ISBN 960-250-150-2</ref>.
 
ΣτηνΣτη [[Μάχη του Πέτα]], όπου το πρώτο τακτικό σύνταγμα (στην πραγματικότητα τάγμα) του ελληνικού στρατού -το οποίο αποτελείτο από Έλληνες της διασποράς και ξένους εθελοντές- απώλεσε το ήμισυ της δύναμηςδύναμής του, ο ΡαιμπώΡεμπώ υπηρέτησε στο Επιτελείο του Μαυροκορδάτου<ref>[Δημήτρης Φωτιάδης, Ιστορία τού 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ. B΄, σελ. 212]</ref>.
 
Τον Ιούλιο του 1822 στη πόλη του Μεσολογγίου ήταν επικεφαλής 25 επιζώντων του Πέτα Φιλελλήνων κατά την τελετουργική βολή στη μνήμη των πεσόντων συντρόφων τους.
Γραμμή 19:
[[Αρχείο:Péta-Comboti Raybaud.jpg|thumb|right|200px|Τοπογραφικό [[Πέτα Άρτας|Πέτα]]-[[Κομπότι]], από το βιβλίο του Raybaud]]
Επέστρεψε στη Γαλλία, όπου το 1824 δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του από την Ελλάδα, που συνοδευόταν από τοπογραφικά σχέδια («Mémoires sur la Grèce pour servir à l'histoire de la guerre de l'Indépendance, accompagnés de plans topographiques» [[Παρίσι]] 1824) <ref>[Δημήτρης Φωτιάδης, Ιστορία του 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ. Δ΄, σελ. 472]</ref>.
Οι Έλληνες ιστορικοί τον θεωρούν σαν τον «πιο αξιόπιστο από όλους τους Γάλλους απομνημονευματογράφους και ιστοριογράφους» των πρώτων χρόνων της Επαναστάσεως. Την ίδια ώρα, στα απομνημονεύματά του δεν διστάζει να ειρωνευτεί και να επικρίνει την αξιοπιστία τουτού συμπατριώτη του [[Ολιβιέ Βουτιέ]] (Olivier Voutier) και να χλευάζει τηντη μυθοπλασία στα απομνημονεύματάαπομνημονεύματα τού Βουτιέ «Memoires sur la guerre actuelle des Grecs», ο οποίος τα δημοσίευσεείχε δημοσιεύσει το προηγούμενο έτος ([[Παρίσι]], 1823)<ref>[Αποστ. Ε. Βακαλόπουλος, Επίλεκτες Βασικές Πηγές της Ελληνικής Επαναστάσεως 1813-1825, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1990, τομ А΄, σελ. 16]</ref><ref name=":0">[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/e/a/6/metadata-71-0000052.tkl Memoires sur la Grece pour servir a l'histoire de la guerre de l'Independance, accompagnes de plans topographiques, / par Maxime Raybaud, ___ ; avec une introduction historique, par Alph. Rabbe], Paris, Tournachon-Molin, Libraire, M.DCCC.XXIV-V [=1824-5]</ref>.
Τον Σεπτέμβριο του 1825 επανήλθε στην Ελλάδα ως επικεφαλής της πρώτης ομάδας των εθελοντών, που αποστελλόταν από τη Γαλλική Φιλελληνική Επιτροπή. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Γαλλία και επανήλθε επικεφαλής μίας από τις δύο νέες ομάδες εθελοντών, που αποστελλόταναπεστάλλησαν από τη Γαλλική Φιλελληνική Επιτροπή το 1826.
Τον Νοέμβριο του 1826, επικεφαλής 70 τακτικών στρατιωτών, συμμετείχε στην αποτυχημένη επιδρομή του [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]] στο νησί της [[Εύβοια]]ς <ref>[Δημήτρης Φωτιάδης, Ιστορία του 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ.Γ΄, σελ. 298]</ref>.
Σύμφωνα με τον σύγχρονο Βρετανό ιστορικό Γουίλιαμ Σαιντ Κλερ, η ειρωνεία και η εχθρότηταεχθρότητά του προς τον Βουτιέ, ο οποίος επίσης επέστρεψε στην Ελλάδα το 1826, οδήγησε τους δύο Γάλλους σε μονομαχία. Και ο Βουτιέ και ο Ρεμπώ τραυματίστηκαν<ref>http://books.google.gr/books?id=NphFnF2RRKUC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false</ref>.
Ο Ρεμπώ πήγε στη Γαλλία και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1828, με σκοπό να εγκαταστήσει τυπογραφείο και να εκδώσει εφημερίδα. Το τυπογραφείο, σε συνεννόηση με τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]], το εγκατέστησε στην [[Πάτρα]], όπου και εξέδιδε την γαλλόφωνη εφημερίδα «[[Le Courrier d'Orient (εφημερίδα της Πάτρας)|Le Courrier d'Orient]]» <ref name="KarlMax">{{de}} {{cite book | author=[[Καρλ Μαρξ]] | title=Karl Marx, Friedrich Engels Gesamtausgabe (MEGA) | url=http://books.google.ca/books?id=vLsdLZDiKxoC&lpg=PA1670&ots=KuTmzrNHDl&dq=maxime%20raybaud%20courrier&pg=PA1670#v=onepage&q=maxime%20raybaud%20courrier&f=false | publisher=Akademie Verlag | year=2007 | isbn=3050034882 | accessdate=16 Σεπτεμβρίου 2012 | first= | location= | page= | archiveurl=https://web.archive.org/web/20131227190313/http://books.google.ca/books?id=vLsdLZDiKxoC&lpg=PA1670&ots=KuTmzrNHDl&dq=maxime%20raybaud%20courrier&pg=PA1670#v=onepage&q=maxime%20raybaud%20courrier&f=false | archivedate=2013-12-27 | url-status=dead }}</ref><ref>http://www.johnpap.net/not-el/proFilellhnes/FrancoisMaximRaybaud.htm</ref>
Η εφημερίδα εκδιδόταν μέχρι το 1829<ref name="KarlMax"/><ref name="OakKnoll">{{en}} {{cite web| url=http://www.oakknoll.com/bookexcerpt.php?booknr=92858 | title= Introductory Note |editor= Oak Knoll | author1=Tr. E. Sklavenitis |author2= K. Sp. Staikos | accessdate= 16 Σεπτεμβρίου 2012 }}</ref><ref>{{ cite book | title= Ιστορία του Ελληνικού Έθνους | author=Γεώργιος Χριστόπουλος | publisher=Εκδοτική Αθηνών | year=2000 | volume=12 | page= 139 | isbn=9602130954 | url=http://books.google.ca/books?id=pk5oAAAAMAAJ&q=%CE%9C%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%BC+%CE%A1%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8E&dq=%CE%9C%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%BC+%CE%A1%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8E&source=bl&ots=KjZIP6NCp3&sig=moCrQw8L8A4BYcb6JCvyCJXVNcM&hl=en&sa=X&ei=PDhWUOy4BPPlyAGH_YGwAw&ved=0CDIQ6AEwAQ | accessdate= 16 Σεπτεμβρίου 2012 }}</ref><ref name="EncyclopediaAmericana">{{en}} {{ cite book | author1=Edward Wigglesworth | author2=Thomas Gamaliel Bradford | title=Encyclopædia Americana |volume=9 | page=258 | publisher=Thomas, Cowperthwait, & co | year=1850 | url= http://books.google.ca/books?id=iZdRAAAAYAAJ&lpg=PA258&ots=MoNjAM-b6N&dq=maxime%20raybaud%20courrier&pg=PA258#v=onepage&q=maxime%20raybaud%20courrier&f=false | accessdate=16 Σεπτεμβρίου 2012 }}</ref>.
Στη συνέχεια ο Ρεμπώ αναφέρεται ως Διευθυντής Τμήματος Έρευνας στηνστη Γαλλική εθνική στρατιωτική σχολή, καιΠρόξενος ιππότηςτης τουΓαλλίας στην Κύπρο, Γενικός Πρόξενος της Γαλλίας στην Αϊτή και ΤάγματοςΔιοικητής της Λεγεώνας της Τιμής<ref>http://cgpc06.org/pages/divers/personnalit%C3%A9sxx/pages/raybaudAHM.htm{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>.
 
==Έργο==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μαξίμ_Ρεμπώ"