Τοπίο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Evan-Geo (συζήτηση | συνεισφορές)
μικρές αλλαγές παντού ώστε να συνάδουν με την έννοια του τοπίου όπως αυτή περιγράφεται στη σύγχρονη επιστημολογία και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο
Evan-Geo (συζήτηση | συνεισφορές)
μικρές αλλαγές παντού ώστε να συνάδουν με την έννοια του τοπίου όπως αυτή περιγράφεται στη σύγχρονη επιστημολογία και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο
Γραμμή 2:
'''Τοπίο''' σημαίνει «μία περιοχή, όπως γίνεται αντιληπτή από ανθρώπους, της οποίας ο χαρακτήρας είναι το αποτέλεσμα της δράσης και αλληλεπίδρασης των φυσικών και/ή ανθρώπινων παραγόντων» ([https://rm.coe.int/CoERMPublicCommonSearchServices/DisplayDCTMContent?documentId=09000016802f3fae Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο], Ν. 3827/2010). Αποτελεί μια απτή και άμεσα αντιληπτή γεωγραφική μονάδα ανάλυσης, μέσω της οποίας οι διαδικασίες συγκρότησης του χώρου και οι σχέσεις ανθρώπου-χώρου εκφράζονται, αποτυπώνονται, βιώνονται, ερμηνεύονται, κατανοούνται και εξελίσσονται (Pavlis & Terkenli, 2017). Η επιστήμη της [[Γεωγραφία|Γεωγραφίας]] έχει αναπτύξει ιδιαίτερα την έρευνα και την εννοιολόγηση για το τοπίο.
 
ΕίναιΕν ηγένει, σχέσητοπίο είναι ένα σύστημα σχέσεων και αλληλεπίδρασηαλληλεπιδράσεων του συνόλου των μορφών, του μοτίβου, των λειτουργιών, των χρωμάτων, των ήχων, των βιοτικών και αβιοτικών στοιχείων με τις [[γνώση|γνωστικές]] και τις συναισθηματικές εμπειρίες του ανθρώπου, αλλά και ένας ιδεολογικός τρόπος θέασης του κόσμου.
 
Το τοπίο:
 
- συνδυάζει τα ορατά στοιχεία μιας περιοχής, δηλαδή τα γεωμορφολογικά της χαρακτηριστικά, τη [[χλωρίδα]] και την [[πανίδα]], αλλά και τα άυλα στοιχεία όπως το φως και τις καιρικές συνθήκες, μαζί με τα ανθρωπογενή του χαρακτηριστικά, τις ανθρώπινες δραστηριότητες, το δομημένο περιβάλλον, τα μνημεία, τις σχέσεις παραγωγής και κατανάλωσης, αλλά και τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις αντιλήψεις, τις αναμνήσεις, τις μνήμες, τις αξίες, τα σύμβολα, τητις μνήμηιδέες, του μύθους, τις ιδέεςιστορίες, τις σκέψειςταυτότητες, τις αντιλήψειςτελετουργίες, καιτις διάφορεςουτοπίες, άλλεςκ.α. διεργασίες
 
- είναι ένα τμήμα μιας έκτασης ή μιας περιοχής την οποία το ανθρώπινο μάτι συνθέτει σε μία ενιαία εικόνα συμπεριλαμβάνοντας όλα τα αντικείμενα που περιέχονταιεμπεριέχονται στην περιοχή αυτή και έτσι αποτελεί μια εικόνα που αναπαριστά την οπτική άποψη της στεριάς ή της θάλασσας ενός φανταστικού ή πραγματικού χώρου, με βασικό σκοπό την οπτική του απόδοση. Κοινό χαρακτηριστικό του αναπαραστατικού τρόπου αντίληψης του τοπίου είναι η παρουσία ενός παρατηρητή ο οποίος αντιλαμβάνεται τα μέρη που συνθέτουν το τοπίο ως ένα ενιαίο σύνολο.
 
- αποτελείται και από πολυ-αισθητηριακά σχήματα αλλά και ποικίλα και πολυδιάστατα βιώματα.
 
Το τοπίο βιώνεται συνδυαστικά με όλες τις αισθήσεις (ενίοτε και συνδυαστικά) και όχι μόνο με την όραση. Συνεπώς υπάρχει το ακουστικό τοπίο, το οσμητικό τοπίο, το γευστικό τοπίο, κλπ. Κάθε άτομο μπορεί να έχει διαφορετική άποψη και αντίληψη για το τοπίο, να αντιλαμβάνεται δηλαδή τα στοιχεία που το συνθέτουν σύμφωνα με τις προσωπικές του εμπειρίες και τηντους κώδικες αισθητικήαισθητικής του. Ωστόσο αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία και πρέπει να λαμβάνεται επαρκώς υπόψιν είναι ο δι-υποκειμενικός χαρακτήρας της αντίληψης του τοπίου που αναφέρεται στη συλλογική πολιτισμική εμπειρία μιας ομάδας η οποία επηρεάζει (συνειδητά ή ασυνείδητα) την ατομική αντίληψη του τοπίου.
 
Πολλές φορές ένα οπτικό ή ένα ακουστικό ερέθισμα οδηγεί στην ανάκληση ενός απομνημονευμένου τοπίου. Για παράδειγμα ένας κάτοικος της πόλης επισκεπτόμενος την ύπαιθρο και ακούγοντας έναν ήχο, όπως κουδουνίσματα από ένα κοπάδι ζώων, μπορεί να ανακαλέσει μνήμες από τον τόπο καταγωγής του και συναισθήματα από το φαντασιακό/αρχετυπικό τοπίο του χωριού του (τοπίο καταγωγής).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Τοπίο"