Γιώργος Σεφέρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:2149:882E:DD00:48F0:F28B:A586:40A3 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Esslet
Ετικέτα: Επαναφορά
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Γιώργος Σεφέρης''' ([[Βουρλά]], [[Σμύρνη]], [[13 Μαρτίου]] [[1900]] – [[Αθήνα]], [[20 Σεπτεμβρίου]] [[1971]])<ref>Με βασιλικό διάταγμα εισήχθη στην Ελλάδα το Γρηγοριανό ημερολόγιο την 16η Φεβρουαρίου 1923, η οποία ορίστηκε ως 1η Μαρτίου 1923. Αυτό σημαίνει ότι ο Σεφέρης γεννήθηκε την 29η Φεβρουαρίου 1900, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο που ίσχυε κατά τη στιγμή της γέννησης.</ref> ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[διπλωμάτης]] και [[ποιητής]] και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με [[βραβείο Νόμπελ]]. Είναι ένας από τους σημαντικότερους [[Έλληνες]] [[Ποιητής|ποιητές]] και εκ των δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με [[Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας|Νόμπελ Λογοτεχνίας]], μαζί με τον [[Οδυσσέας Ελύτης|Οδυσσέα Ελύτη]].
 
== Βιογραφία ==
Το πραγματικό του όνομα ήταν ''Γεώργιος<ref>Το όνομα ''Γιώργος'' προέρχεται από το όνομα του πατέρα της ''Δέσπως''. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.35</ref> Σεφεριάδης''. Γεννήθηκε στη [[Σμύρνη]] στις [[13 Μαρτίου]]<ref>{{cite web |quote=Γεννήθηκε το 1900 στη Σμύρνη, και μάλιστα σε σημαδιακή ημερομηνία: [[29 Φεβρουαρίου]] (με το παλιό ημερολόγιο), γεγονός στο οποίο αναφερόταν κάθε τόσο με τρόπο χιουμοριστικό. Όταν στα [[1939]] συναντήθηκε με τον [[Χένρυ Μίλλερ]], ο Αμερικανός συγγραφέας τον ρώτησε πόσων χρόνων είναι και ο Σεφέρης τού απάντησε πως σε μερικούς μήνες θα γιόρταζε τα δέκατα γενέθλιά του! |author=Δημήτρης Δασκαλόπουλος |authorlink=Δημήτρης Δασκαλόπουλος (ποιητής) |url=http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4092642 |title=Άρθρο Δημήτρη Δασκαλόπουλου |publisher=Τα Νέα |date=1999-10-11 |accessdate=2009-02-24 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090701112043/http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2 |archivedate=2009-07-01 |url-status=dead }}</ref> του [[1900]] και ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Στυλιανός Σεφεριάδης|Στέλιου]] και της Δέσπως (το γένος Γ. Τενεκίδη) Σεφεριάδη. Πριν τη γέννησή του είχε γεννηθεί ένα άλλο κοριτσάκι, η Μαρία-Ιωάννα, στις 16 Ιανουαρίου 1899, αλλά πέθανε στις 7 Μαΐου της ίδιας χρονιάς.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.34.</ref> Το 1902 γεννιέται η αδελφή του η [[Ιωάννα Τσάτσου|Ιωάννα]] και το 1905 ο [[Άγγελος Σεφεριάδης|Άγγελος]].<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.35-36.</ref> Το [[1906]] αρχίζει η μαθητική του εκπαίδευση στο Λύκειο Χ. Αρώνη<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.39.</ref>. Το [[1914]], εποχή κατά την οποία άρχισε να γράφει τους πρώτους στίχους του, με το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου κατά τη θερινή περίοδο του έτους, η οικογένεια μετανάστευσε στην Ελλάδα<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.54.</ref>. Ο Γιώργος Σεφέρης ενεγράφηγράφτηκε στο Πρότυπο Κλασσικό Γυμνάσιο Αθηνών<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.55</ref>, από το οποίο αποφοίτησε τον Μάιο του [[1917]] με μέσο όρο ''8,35/10''.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.62.</ref>. Εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις [[14 Ιουλίου]] του [[1918]], η μητέρα του μαζί με τους δύο γιους και την κόρη της [[Ιωάννα Σεφεριάδου|Ιωάννα]] (μετέπειτα σύζυγο [[Κωνσταντίνος Τσάτσος|Κ. Τσάτσου]]) μετέβη στο [[Παρίσι]], όπου ο πατέρας τους Στέλιος εργαζόταν ως δικηγόρος Ο Στέλιος Σεφεριάδης επιθυμούσε όλη η οικογένειά του να μεταφερθεί στο Παρίσι κι ο γιος του Γιώργος να σπουδάσει στη Γαλλική πρωτεύουσα.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.63-64.</ref> Ο Γιώργος Σεφέρης έμεινε εκεί μέχρι το καλοκαίρι του [[1924]], ασχολούμενος με τη λογοτεχνία: μεταφράσεις, αναγνώσεις γάλλων κλασικών και συγγραφή ποιημάτων,<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.67</ref> και αποκτώντας το πτυχίο της Νομικής, τον Οκτώβριο του 1921.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.82</ref> Στη συνέχεια μεταβαίνει-τέλη Αυγούστου 1924<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.107.</ref>, στο [[Λονδίνο]] για την τελειοποίηση των [[αγγλική γλώσσα|αγγλικών]] του εν όψει των εξετάσεων στο Υπoυργείο Εξωτερικών. Αν και επιχείρησε τελικά εγκατέλειψε την προσπάθεια απόκτησης διδακτορικού διπλώματος.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.106</ref> Τον Φεβρουάριο του [[1925]] επιστρέφει στην Αθήνα<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.112</ref> και το [[1927]] διορίζεται<ref>Κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων τον Δεκέμβριο του 1926. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.123-124.</ref> στη διπλωματική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών ως ακόλουθος πρεσβείας. Στις 24 Αυγούστου 1926 πεθαίνει η μητέρα του από νεφρική ανεπάρκεια<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.122, 631, υποσ.20.</ref> Τον Ιούλιο του [[1928]] δημοσιεύει στη ''Νέα Εστία'', επώνυμα ως Γ. Σεφεριάδης, το «''Μια βραδιά με τον Κύριο Τεστ''», μετάφραση έργου του [[Πολ Βαλερί|Βαλερί]]<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.117</ref>. Το [[1929]] συνοδεύει τον Εδουάρδο Εριό σε ταξίδι του στην Ελλάδα<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.145.</ref>. Τον Μάιο του [[1931]] εκδίδεται με το ψευδώνυμο '''Γ. Σεφέρης''' η «[[Στροφή (ποιητική συλλογή)|Στροφή]]»<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.156 κ.εξ.</ref> και τον ίδιο χρόνο διορίζεται υποπρόξενος και έπειτα διευθύνων του ελληνικού Γενικού Προξενείου του Λονδίνου, όπου θα παραμείνει μέχρι και το [[1934]]<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.163 κ.εξ.</ref>. Τον Μάιο του [[1932]] δημοσιεύεται το έργο του ''Μια νύχτα στην ακρογιαλιά'' και τον Οκτώβριο η ''Στέρνα'', αφιερωμένη στον Γιώργο Αποστολίδη<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.177 κ.εξ.</ref>. Το [[1933]] ο πατέρας του, Στέλιος, εκλέγεται Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εγγράφεται ως μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το [[1934]] ο Γ. Σεφέρης επιστρέφει στην Αθήνα και τον Ιανουάριο του [[1935]] αρχίζει η συνεργασία του με τις εκδόσεις ''Νέα Γράμματα'', αναδημοσιεύοντας τη ''Στέρνα''. Τον Οκτώβριο του [[1936]] διορίζεται [[πρόξενος]] στηστην [[Κορυτσά]]<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.227.</ref>, όπου θα παραμείνει μέχρι τον Οκτώβριο του [[1937]] οπότε και μετατίθεται στην Αθήνα ως προϊστάμενος της Διεύθυνσης Εξωτερικού Τύπου του Υφυπουργείου Τύπου και Πληροφοριών : ο ίδιος αρνείται πως ενεπλάκη σε ζητήματα λογοκρισίας του εσωτερικού τύπου, αλλά είχε ως αρμοδιότητά του τις επαφές με τις ξένες διπλωματικές αποστολές και τους ξένους ανταποκριτές.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.240-241, 243.</ref> Στις [[13 Φεβρουαρίου]] του [[1937]] δημοσιεύει στα ''Νέα Γράμματα'' επιστολή του περί της δημοτικής γλώσσας.<ref>{{cite web|author=|title=Αφιέρωμα στο Ως3|url=http://www.os3.gr/arhive_afieromata/gr_afieromata_giorgos_seferis.html|publisher=|date=2014-02-12|accessdate=2015-02-13|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150312093424/http://www.os3.gr/arhive_afieromata/gr_afieromata_giorgos_seferis.html|archivedate=2015-03-12|url-status=dead}}</ref>
 
==Η μετάβαση στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή==
Στις 10 Απριλίου του [[1941]] ο Γιώργος Σεφέρης νυμφεύεται τη [[Μαρώ Σεφέρη|Μαρία Ζάννου]]<ref>Στο ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στο απένατντι πεζοδρόμιο της Κυδαθηναίων. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.292-293</ref> και στις [[22 Απριλίου]] το ζεύγος ακολουθεί την ελληνική κυβέρνηση<ref>Είχε προηγηθεί μια αποτυχημένη απόπειρα από το λιμάνι του Ωρωπού, οπότε το υπό αναχώρηση πλοίο είχε δεχθεί επίθεση από γερμανικά αεροπλάνα. Τελικά αναχώρησε από τον Πειραιά με το πλοίο ''Έλση''. πληρώνοντας ο ίδιος τα ναύλα του ίδιου και της συζύγου του. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.296-297</ref>, σταθμεύουν στην Κρήτη, στα [[Χανιά]], όπου εργάζεται ως γραμματέας του Νικολούδη και εποπτεύει την έκδοση του πρώτου Φύλλου της Κυβερνήσεως μετά την αποχώρηση της Ελληνικής Κυβέρνησης.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.296-301</ref> Στις [[16 Μαΐου]] καταφθάνει στην Αίγυπτο-στο λιμάνι του [[Πορτ Σάιντ]]<ref>Έχει φύγει από της Σούδα με το υπερωκεάνιο ''Νέα Ζηλανδία. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.301</ref> και παραμένει στην Αλεξάνδρεια<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.302</ref>. Τον Αύγουστο ο Γιώργος Σεφέρης συνοδεύει την Πριγκίπισσα Διαδόχου Φρειδερίκη και τα δύο της παιδιά, Σοφία και Κωνσταντίνο, στο Γιοχάνεσμπουργκ και από εκεί στην Πραιτόρια υπηρετώντας στην εκεί Ελληνική Πρεσβεία μέχρι το [[1942]]<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.306 κ.εξ</ref>. Τον Απρίλιο του 1942 επιστρέφουν στο Κάιρο, αλλά επειδή αποφασίζεται το κλείσιμο της εκεί Ελληνικής Πρεσβείας και του Ελληνικού Προξενείου στην Αλεξάνδρεια, αναχωρούν για την Ιερουσαλήμ.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.324-325</ref> Επιστρέφει τον Ιούνιο του 1942 στο Κάιρο και στις 22 Σεπτεμβρίου διορίζεται επισήμως ''Γενικός Διευθυντής Τύπου Μέσης Ανατολής''.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.327</ref> Στις 10 Μαρτίου του 1943 δίνει διάλεξη για τον [[Κωστής Παλαμάς|Παλαμά]] και άλλες δύο με θέμα τον [[Ιωάννης Μακρυγιάννης|Μακρυγιάννη]], στις 16 Μαΐου στον κινηματογράφο ''Ριάλτο'' της Αλεξάνδρειας και μετά στο Κάιρο.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.333-334</ref>
Τέλη Μαρτίου του 1944 εκδίδει στο Κάιρο τις ''Δοκιμές'' του.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.345</ref>
Την ίδια περίοδο διορίζεται Διευθυντής Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών, τα καθήκοντα της οποίας δεν τον ενθουσιάζουν.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.349</ref>
Γραμμή 27:
Την άνοιξη του 1960 εξασφαλίζει τον επαναπατρισμό στην Ελλάδα των λειψάνων του [[Ανδρέας Κάλβος|Κάλβου]]<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.533</ref> Το φθινόπωρο του ίδιου έτους συναντά τον [[Μίκης Θεοδωράκης|Μίκη Θεοδωράκη]] στο Λονδίνο, και σε σύντομο χρονικό διάστημα ακολουθεί η πρώτη δημόσια εκτέλεση τεσσάρων μελοποιημένων ποιημάτων του με τον γενικότερο τίτλο ''Επιφάνεια''.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.535</ref>
 
Στις 9 Ιουνίου αναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλολογίας στο [[Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ]]<ref>Είχε προηγηθεί το αίτημα του υποκοσμήτορα του Κέμπριτζ προς το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών για να γνωμοδοτήσει για τον ποιητή και διπλωμάτη. Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.537</ref>. Ο Σεφέρης βρισκόταν τότε ακόμη στη θέση του πρεσβευτή στο [[Λονδίνο]]. Τα Ημερολόγιά του με τίτλο ''"Μέρες"'', που άρχισαν να γράφονται το [[1925]], σταματούν την Τρίτη [[27 Δεκεμβρίου]] του [[1960]] (''Μέρες Ζ''). Την ίδια χρονιά γράφει για τον [[Ανδρέας Κάλβος|Ανδρέα Κάλβο]] (''Δοκιμές'', δεύτερος τόμος) με αφορμή τη μετακομιδή των οστών του στην [[Αθήνα]].
 
Στις 20 Αυγούστου 1962 εγκαταλείπει οριστικά την Ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο και τίθεται ''εις την διάθεσιν'' του Ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.553</ref>
 
==Η βράβευση με Νόμπελ Λογοτεχνίας==
Το [[1963]], ο Γιώργος Σεφέρης βραβεύεται με το [[Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας]] από τη [[Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών]]: η ανακοίνωση της βράβευσής του έγινε την Πέμπτη [[24 Οκτωβρίου]] ενώ η επίσημη απονομή στις [[10 Δεκεμβρίου]] στη [[Στοκχόλμη]].<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.558-564</ref>
 
Σύμφωνα με τα αρχεία της επιτροπής<ref>[http://www.nobelprize.org/nomination/literature/1963.html ''"Candidates for the 1963 Nobel Prize in Literature"''] (2 Ιανουαρίου 2014) Nobelprize.org. - Nobel Media AB 2013</ref>, ο Σεφέρης προτάθηκε επίσημα το 1963 από τον Johnson, ενώ είχε προταθεί άλλες δύο φορές, το 1955 και το 1961 από τον [[Τόμας Στερνς Έλιοτ]]. Η επιλογή του, μεταξύ 80 υποψηφίων από όλο τον κόσμο, είχε την υποστήριξη όλων των μελών της Επιτροπής, με εξαίρεση ενός μέλους ο οποίος θεωρούσε πως το έργο του [[Σάμουελ Μπέκετ]] (βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1969) είχε πιο θετική αποτίμηση από εκείνο του Σεφέρη. Ο Σεφέρης επικράτησε στην τελική ψηφοφορία του Άγγλου ποιητή [[Ουίσταν Ώντεν]] και του Χιλιανού ποιητή [[Πάμπλο Νερούδα]] (ο οποίος βραβεύτηκε, τελικά, με το ίδιο βραβείο το 1971). Ο γραμματέας της επιτροπής, Österlund, υποστήριξε πως η επιλογή Σεφέρη υπήρξε μια ευκαιρία να αποδώσουν έναν θαυμάσιο φόρο τιμής στη σύγχρονη Ελλάδα, μια γλωσσική περιοχή που περίμενε πάρα πολύ καιρό για μια βράβευση σε αυτό το επίπεδο.
Γραμμή 48:
 
==Μετά το Νόμπελ==
Στις 16 Απριλίου 1964 αναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, ενώ το καλοκαίρι του ίδιου έτους αναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και τον Ιούνιο του 1965 επίτιμος διδάκτωρ του Πρίνστον<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.565, 567, 719 υποσ.40</ref>. Το [[1967]] η [[δικτατορία]] των Συνταγματαρχών κατέλυσε το Σύνταγμα στην Ελλάδα αναστέλλοντας τις ατομικές ελευθερίες<ref>Στο Ημερολόγιό του γράφει δίπλα στην συγκεκριμένη ημερομηνία: ''Προκόβουμε καταπληκτικά'' Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.577</ref>. Τον Σεπτέμβριο του 1965 αρνείται πρόταση του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις να μεταβεί εκεί το επόμενο έτος για να διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.568</ref> Τον Ιούλιο του 1967 προλογίζει την έκδοση των ποιημάτων του αδελφού του Άγγελου.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.577</ref> Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους προσκαλείται από το ''Ινστιτούτο Ανωτάτων Σπουδών'' στο Πρίνστον και αποδέχεται, ενώ καλείται να διδάξει και στην ''Έδρα Τσαρλς Έλιοτ Νόρτον για την Ποίηση του Χάρβαρντ'' για το ακαδημαίκόακαδημαϊκό έτος 1969-1970 αλλά απορρίπτει.με επίσημη επιστολή του προς τον πρύτανη του ιδρύματος, κάτι που συνιστά την πρώτη ανοιχτή δήλωσή του κατά του καθεστώτος<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.578</ref>. Το 1968 τον προσεγγίζουν Αριστεροί με σκοπό να τους συνδράμει: ο [[Μίκης Θεοδωράκης]] του ζητά να συμβάλει στην δημόσια εκτέλεση μελοποιημένης ποίησής του από τον ίδιο, αλλά το θεωρεί μάταιο, ενώ του ζητείται να μεσολαβήσει για να χειρουργηθεί ο [[Γιάννης Ρίτσος]].<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.580</ref> Το φθινόπωρο του 1968 μεταβαίνει στις Η.Π.Α και διαβάζει ποιήματά του στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Πρίνστον, Ράτγκερς, Πίστμπουργκ, Ουάσιγκτον, στην Χ.Α.Ν της Νέας Υόρκης.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.581</ref> Στις [[28 Μαρτίου]] [[1969]] ο Σεφέρης μίλησε για πρώτη φορά δημόσια εναντίον της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας]]:μεταδόθηκε από την Ελληνική Υπηρεσία του B.B.C., το ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού και την Ντόιτσε Βέλε.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.587</ref><ref>28 Μαρτίου 1969: Δήλωση Σεφέρη κατά της χούντας [http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/28-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85-1969-%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82]</ref> Γι' αυτό το λόγο του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή, καθώς και το δικαίωμα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου: στην τρισέλιδη επιστολή του Πιπινέλη προς τον Σεφέρη, αυτό δικαιολογείτο επειδή η ''Δήλωσή του'' είχε μεταδοθεί από τη σοβιετική ραδιοφωνία και άρα ήταν ''αντεθνική προπαγάνδα''<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.591</ref>.
 
Τον Ιούλιο του 1970 εκδίδονται τα ''[[Δεκαοχτώ κείμενα]]'' μεταξύ των οποίων, πρώτο, το Σεφερικό ποίημα ''Οι γάτες τ' Αϊ-Νικόλα''.<ref>Ρόντρικ Μπήτον 2003, σελ.590</ref>