Πολιόχνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη παραπομπών
Loco70 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 43:
== Οι ανασκαφές ==
 
Η Πολιόχνη ήρθε στο φως από τις ανασκαφές της [[Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή|Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής]] Αθηνών, με επικεφαλής τον τότε διευθυντή της Αλεσσάντρο Ντέλα Σέτα (Della Seta - [[:it:Alessandro Della Seta|it]]) το [[1930]] και βασικό ανασκαφέα το βοηθό του Bernabo Brea. Μαζί με την [[Τροία]], που βρίσκεται στα απέναντι παράλια, είναι η πιο γνωστή ακρόπολη της [[3η χιλιετία π.Χ.|3ης χιλιετίας π.Χ.]] σε ολόκληρο το Βόρειο [[Αιγαίο]].
 
Περιβάλλεται από τείχη, που έχουν επιβλητική μορφή μόνο στη δυτική πλευρά, όπου ήταν μεγαλύτερη η ανάγκη προστασίας των θεμελίων από τη διάβρωση του κοντινού ποταμού. Φαίνεται πράγματι ότι η Πολιόχνη, τουλάχιστον στην αρχή, δε χρειαζόταν στρατιωτική άμυνα. Στην πόλη ανθούσε ένας ειρηνικός πληθυσμός χιλίων περίπου κατοίκων, που ασχολιόταν κατά τη διάρκεια της μέρας με τη [[γεωργία]] και την [[κτηνοτροφία]], ενώ το βράδυ επέστρεφε στον οικισμό, πράγμα που κάνουν ακόμη και σήμερα οι αγρότες της περιοχής. Αυτή η συνήθεια πρέπει να ήταν που δημιούργησε μεταξύ τους μιά μορφή στοιχειώδους κοινωνικής οργάνωσης, τη διατύπωση, δηλαδή, κοινών κανόνων που έπρεπε να είναι σεβαστοί μέσα στην πόλη, αλλά και έξω από αυτήν, στους κοινούς αγρούς ή σε αυτούς που ίσως είχαν παραχωρηθεί από την κοινότητα σε κάθε οικογενειακό πυρήνα.