Σαν Σεμπαστιάνο εκτός των Τειχών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η αρχική βασιλική κτίστηκε το α΄ ήμισυ του 4ου αι. και αφιερώθηκε στον Άγ. Σεβαστιανό, έναν δημοφιλή Ρωμαίο μάρτυρα του 3ου αι. Η αναφορά ''στις Κατακόμβες'' αναφέρεται στις κατακόμβες του Αγ. Σεβαστιανού, επάνω από τις οποίες κτίστηκε ο ναός. Το όνομα ''εκτός των Τειχών'' προσδιορίζει τη θέση του ναού εκτός των Αυρηλιανών τειχών της πόλης, για να ξεχωρίζει από τον Άγ. Σεβαστιανό αλ Παλατίνο επί του ομωνύμου λόφου. Βρίσκεται μεταξύ της κατακόμβης του Αγ. Καλλίστου και του μαυσωλείου της Καικιλίας Μετέλλας. Το ιερό έχει δυτικό - νοτιοδυτικό προσανατολισμό.

Το λείψανο του Αγίου ήλθε εδώ το 350. Το 826, από τον φόβο επιδρομής Σαρακηνών, το λείψανο μεταφέρθηκε στον ναό του Αγ. Πέτρου· πράγματι η επιδρομή έγινε και ο ναός καταστράφηκε. Το κτήριο επανιδρύθηκε από τον [[Πάπας Νικόλαος Α΄|πάπα Νικόλαο Α΄]] (858-867), ενώ ο βωμός του μάρτυρα καθαγιάστηκε ξανά από τον [[Πάπας ΟνόριοςΟνώριος Β΄|πάπα Ονώριο Β΄]] (1216-27), έπειτα από αίτημα των Κιστερκιανών, που είχαν λάβει το μέρος. Τον 13ο αι. η στοά του τρίκλιτου σηκού περιτειχίστηκε.

Ο ναός έγινε ένας από τους επτά, που παραδοσιακά επισκεπτόταν οι προσκυνητές στη Ρώμη, ειδικά μετά το 1553, όταν ο Άγ. Φίλιππος Νέρι εγκαινίασε την Επίσκεψη των Επτά Εκκλησιών, ένα ιδιαίτερο προσκύνημα που γινόταν σε μία ημέρα (τη Μ. Πέμπτη). Άρχιζε από τη βασιλική του Αγ. Πέτρου και τελείωνε σε αυτήν της [[Σάντα Μαρία Ματζόρε]]. Η οδός που συνδέει τη βασιλική του Αγ. Παύλου εκτός των Τειχών με τον Άγ. Σεβαστιανό ονομάζεται "Οδός των επτά εκκλησιών (Via delle Sette Chiese).

Το άγαλμα του Αγ. Σεβαστιανού στον βωμό του πρώτου παρεκκλησίου στα αριστερά είναι του [[Τζιουζέππε Γκιοργκέττι]]. Το παρεκκλήσιο των ιερών κειμηλίων βρίσκεται κατά μήκος του σηκού και περιέχει μία πέτρα που υποτίθεται ότι σε αυτή εντυπώθηκε το πέλμα του Ιησού και σχετίζεται εμε το επεισόδιο ''Πού υπάγεις; (Quo vadis?)'' των "Πράξεων των Αποστόλων". Εδώ βρίσκεται ένα από τα βέλη που έπληξαν τον Άγ. Σεβαστιανό και ένα μέρος του κίονα στον οποίο είχαν δέσει τον άγιο κατά το μαρτύριο. Αξιοσημείωτο είναι το παρεκκλήσιο''Παρεκκλήσιο Αλμπάνι'' (κτίστηκε το 1716), σχεδιασμένο από τους Κάρλο Μαράττα, ΑλεσσάνντροΑλεσσάντρο σπέτσιΣπέτσι, Φιλίππο Μπατινιόνι και Κάρλο Φοντάνα. Η παραγγελία δόθηκε από τον [[Πάπας Κλήμης ΙΑ΄|πάπα Κλήμη ΙΑ΄]] και αφιερώθηκε στον [[Πάπας Φαβιανός|πάπα Φαβιανό]]. Ο τελευταίος ήταν επίσκοπος Ρώμης κατά τους διωγμούς του [[Δέκιος|Δεκίου]]. Στα πλάγια του βωμού υπάρχουν προτομές των αγίων Πέτρου και Παύλου, του Νικολό Κορντιέρ, για να θυμίζουν την πρώτη αφιέρωση της βασιλικής.