Χρήστης:Sotkil/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Αναίρεση έκδοσης 7919513 από τον Sotkil (Συζήτηση)
Ετικέτες: Άδειασμα περιεχομένου σελίδας Αναίρεση
Γραμμή 1:
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.) είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που ιδρύθηκε το 1958 με αποστολή τη διεξαγωγή διεπιστημονικής έρευνας στους τομείς των ανθρωπιστικών και των θετικών επιστημών *ref σε νομοθεσία. Εποπτεύεται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας & Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων. *ref σε νομοθεσία
 
Αποτελείται από τρία ερευνητικά Ινστιτούτα, ένα στον τομέα των Ανθρωπιστικών Επιστημών (Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών) και δύο στον τομέα των Θετικών Επιστημών (Ινστιτούτο Χημικής Βιολογίας και Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας) *ref σε νομοθεσία.
 
Στο Ε.Ι.Ε. ανήκει επίσης η Βιβλιοθήκη Επιστήμης, Τεχνολογίας και Πολιτισμού «Κ.Θ. Δημαράς», η οποία από το 1958, οπότε και ιδρύθηκε, εξυπηρετεί το σύνολο της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας.
 
Ιστορικό
 
 
 
Ίδρυση
 
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών ιδρύθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1958 με την επωνυμία Βασιλικό Ίδρυμα Ερευνών (B.I.E.). Σκοποί της ίδρυσής του ήταν η ενίσχυση των επιστημονικών ερευνών οι οποίες πραγματοποιούνταν στην Ελλάδα, η εξασφάλιση περισσότερων ευκαιριών δημιουργικής έρευνας στους Έλληνες επιστήμονες και η ενθάρρυνση των νέων στην απόκτηση άρτιας επιστημονικής μόρφωσης και εμπειρίας *REF: Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, «Ιστορικό σχεδίασμα για την ίδρυση και την πορεία του Ε.Ι.Ε», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.12.
 
Στο πρώτο άρθρο του κειμένου του Οργανισμού του Ιδρύματος, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 10-10-58, ορίζεται ο σκοπός του με πέντε επιμέρους επιδιώξεις: (α) Παρακολούθηση της επιστημονικής έρευνας σε συσχετισμό με τις εξελίξεις της διεθνούς έρευνας, (β) Ενίσχυση των ερευνητικών προγραμμάτων και έργων των πανεπιστημιακών σχολών και άλλων ιδρυμάτων, (γ) Ίδρυση αυτοτελών ή προσαρτημένων Ινστιτούτων, (δ) Προαγωγή ατομικών ή ομαδικών ερευνών της ίδιας ή διαφορετικής ειδικότητας, (ε) Συνεργασία με τα ανώτερα πνευματικά και επιστημονικά ιδρύματα της χώρας, τις κρατικές υπηρεσίες και τους ιδιωτικούς οργανισμούς επιστημονικών ή συγγενών επιδιώξεων *REF: Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, «Ιστορικό σχεδίασμα για την ίδρυση και την πορεία του Ε.Ι.Ε», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.21-22.
 
Σημαντικό ρόλο για τη δημιουργία του Ιδρύματος έπαιξαν ο οικονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου Γιάγκος Πεσμαζόγλου, ο ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας Κωνσταντίνος Δημαράς, ο πρώην υπασπιστής του βασιλιά Χαράλαμπος Ποταμιάνος και ο χημικός, καθηγητής Πανεπιστημίου Λεωνίδας Ζέρβας.
 
Κατά τη σύστασή του, τη διοίκηση του Ιδρύματος είχε το δεκαπενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο και πενταμελής Εκτελεστική Επιτροπή. Το Δ.Σ. αποτελείτο από τον Πρόεδρο, τους Α΄ και Β΄ αντιπροέδρους, από τις ανθρωπιστικές και θετικές επιστήμες αντίστοιχα, τον διευθύνοντα σύμβουλο και έντεκα μέλη *REF: Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, «Ιστορικό σχεδίασμα για την ίδρυση και την πορεία του Ε.Ι.Ε», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 22.
 
Πρόεδρος ήταν ο Βασιλιάς, Α’ Αντιπρόεδρος ο Δ. Κιουσόπουλος, εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και πρώην Πρωθυπουργός, Β’ Αντιπρόεδρος ο Λ. Ζέρβας και διευθύνων σύμβουλος ο Κ. Δημαράς.
 
Το Ίδρυμα στεγάσθηκε προσωρινά στο κτήριο του Ι.Κ.Υ., και ύστερα στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας 4 *REF: Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, «Ιστορικό σχεδίασμα για την ίδρυση και την πορεία του Ε.Ι.Ε», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 22.
 
Το κτήριο
 
Για τη στέγαση του Ιδρύματος επελέγη οικόπεδο επί της Βασιλέως Κωνσταντίνου, εμβαδού 11 στρεμμάτων, ώστε το κεντρικότερο και βασικότερο ερευνητικό ίδρυμα της χώρας να βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας *REF: Σάββας Τσιλένης, «Το κτήριο», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 53.
 
Τη μελέτη των κτηριακών εγκαταστάσεων ανέλαβαν οι Δημήτριος Πικιώνης και Κωνσταντίνος Δοξιάδης *REF: Σάββας Τσιλένης, «Το κτήριο», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 55-56. Η θεμελίωση πραγματοποιήθηκε στις 10 Μαΐου 1965 και το πενταόροφο κτήριο ολοκληρώθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1968. Μετά την προσθήκη έκτου ορόφου το 1990, το κτήριο έχει πλέον συνολικό εμβαδόν 13.880 τ.μ. *REF: Σάββας Τσιλένης, «Το κτήριο», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 62-63.
 
Το κτήριο του ΕΙΕ [θεωρείται ένα από τα] βασικά πρότυπα της αρχιτεκτονικής γοήτρου του δημόσιου τομέα. *REF: Ελένη Φεσσά–Εμμανουήλ, Δοκίμια για τη Νέα Ελληνική Αρχιτεκτονική. Θεωρητικά –ιστορικά- κριτικά, Αθήνα 2001, χ.ε., σ. 181.
 
Δομή
 
To Ε.Ι.Ε. διέπεται από τις διατάξεις του Ν. 4310/2014 για την «Έρευνα, Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία και άλλες διατάξεις», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει *REF: Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 08.12.2014, Τεύχος Πρώτο, Αριθμός Φύλλου 258 [http://www.gsrt.gr/Legislation/Files/LawFiles136/FEK%20258.pdf], και του Π.Δ. 226/89 «Οργανισμός του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» *REF: Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 02.05.1989, Τεύχος Πρώτο, Αριθμός Φύλλου 107, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 4051/29-2-2012 *REF: Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 29.02.2012, Τεύχος Πρώτο, Αριθμός Φύλλου 40.
 
Το Ε.Ι.Ε. αποτελείται από τα ακόλουθα Ινστιτούτα και Υπηρεσίες:
 
το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών (Ι.Ι.Ε.)
 
Τομέας Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος
 
Τομέας Βυζαντινών Ερευνών
 
Τομέας Νεοελληνικών Ερευνών
 
To Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών (Ι.Ι.Ε.) μελετά την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ιστορία της Ελληνικής και Ρωμαϊκής αρχαιότητας, του Βυζαντίου και του Νέου Ελληνισμού. Προέκυψε το 2012 μετά τη συνένωση των τριών Ινστιτούτων ανθρωπιστικών ερευνών του ΕΙΕ (ΚΕΡΑ, ΙΒΕ, ΙΝΕ), των παλαιότερων ελληνικών ερευνητικών θεσμών της χώρας για τις ιστορικές και φιλολογικές επιστήμες. Οι ερευνητικές του δραστηριότητες αποσκοπούν στη συγκρότηση και τη διάχυση νέας γνώσης καθώς και στην κατάρτιση νέων ερευνητών, συμβάλλοντας με καθοριστικό τρόπο στην ανάπτυξη και διατήρηση της εθνικής αυτογνωσίας αλλά και στην καθιέρωση διεθνούς επιστημονικής συνεργασίας στα πεδία που υπηρετεί.
 
το Ινστιτούτο Χημικής Βιολογίας (Ι.Χ.Β.)
 
Το Ινστιτούτο Χημικής Βιολογίας (Ι.Χ.Β.) είναι το πρώην Ινστιτούτο Βιολογίας, Φαρμακευτικής Χημείας και Βιοτεχνολογίας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Σκοπός του είναι η ανάπτυξη μιας σύγχρονης ερευνητικής προσέγγισης διεπιστημονικού χαρακτήρα στους τομείς της υγείας, του φαρμάκου και της βιοτεχνολογίας φιλοδοξώντας να λειτουργήσει ως πόλος καινοτομίας στη διεπιφάνεια Χημείας και Βιολογίας. Μάλιστα, στην Ελλάδα είναι το μοναδικό Ινστιτούτο που συνδυάζει τόσο τη βιολογική έρευνα αιχμής όσο και την οργανική και φαρμακευτική χημεία στοχεύοντας στην ολοκληρωμένη διεπιστημονική προσέγγιση για την πρόληψη και θεραπεία των ασθενών. Στηρίζοντας τη δράση του στην αξιοποίηση της συνέργειας της Χημείας με τη Βιολογία, την τεχνογνωσία του προσωπικού του και τις σπουδαίες υποδομές του, το Ι.Χ.Β. φιλοδοξεί να παίξει έναν ρόλο μονάδας-αιχμής στην έρευνα για την ανακάλυψη νέων φαρμακευτικών μεθόδων και προϊόντων βιοτεχνολογίας καθώς και διεργασιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε διεθνές. Ανάμεσα στις επιδιώξεις του ανήκει και η συμβολή στην προώθηση των εθνικών ερευνητικών προτεραιοτήτων «Βιοϊατρική και Υγεία», «Αγροβιοτεχνολογία και Τρόφιμα», «Ενέργεια και Περιβάλλον» ως εργαλείων οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
 
το Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας (Ι.Θ.Φ.Χ.)
 
Το Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας (ΙΘΦΧ) έχει ως έτος ίδρυσης το 1979 με κύριους ερευνητικούς σκοπούς: την ανάπτυξη επιστημονικής γνώσης σε επιλεγμένα πεδία αιχμής της θεωρητικής & υπολογιστικής χημείας και φυσικής καθώς και της φυσικοχημείας και φασματοσκοπίας υλικών και της φωτονικής, την εκπαίδευση/κατάρτιση νέων επιστημόνων προπτυχιακού, μεταπτυχιακού και μεταδιδακτορικού επιπέδου στη μεθοδολογία και πρακτική της σύγχρονης έρευνας και την προώθηση της αναπτυσσόμενης τεχνογνωσίας σε επιλεγμένους τομείς εφαρμογών μαζί με την παροχή ερευνητικών υπηρεσιών μέσω εξειδικευμένων εργαστηρίων.
 
Διοίκηση
 
 
 
 
Όργανα διοίκησης του Ε.Ι.Ε. είναι:
 
Το Διοικητικό Συμβούλιο
 
Ο Διευθυντής του Ε.Ι.Ε.
 
Οι Διευθυντές των Ινστιτούτων
 
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Ι.E. είναι επταμελές και αποτελείται από τον Διευθυντή του Ε.Ι.Ε. ως Πρόεδρο, τους Διευθυντές των ερευνητικών ινστιτούτων του Ε.Ι.Ε., έναν εκπρόσωπο των ερευνητών του Ε.Ι.Ε., έναν εκπρόσωπο του Επιστημονικού-Τεχνικού, Διοικητικού και Βοηθητικού προσωπικού και έναν εκπρόσωπο του ΥΠ.Π.Ε.Θ. ως παρατηρητή. Σήμερα Πρόεδρος του Δ.Σ. και Διευθυντής του Ε.Ι.Ε. είναι ο Δρ. Βασίλειος Γρηγορίου (2013-2018) *REF: Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 08.10.2013, Τεύχος Υπαλλήλων Ειδικών Θέσεων και Οργάνων Διοίκησης Φορέων του Δημόσιου και Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, Αριθμός Φύλλου 485.
 
Πρόεδροι του Δ.Σ και Διευθυντές Ε.Ι.Ε. έχουν διατελέσει, εκτός από τους δύο βασιλείς, εξέχουσες προσωπικότητες του ελληνικού επιστημονικού και ερευνητικού χώρου.
 
[Κατάλογος ονομάτων και χρονολογίες θητείας] *
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
- Process photos to include dates where possible -
 
 
 
 
 
 
 
Ερευνητικά Ινστιτούτα και Υπηρεσίες του Ε.Ι.Ε.
 
 
 
 
Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών (Ι.Ι.Ε.)
 
Το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών δημιουργήθηκε το 2012 *REF: Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 29.02.2012, Τεύχος Πρώτο, Αριθμός Φύλλου 40 μετά από τη συνένωση των τριών ιστορικών ινστιτούτων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Ινστιτούτο Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος, Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών).
 
Σήμερα, διευθύντρια του Ι.Ι.Ε. είναι η Καθηγήτρια Μαρία-Χριστίνα Χατζηιωάννου *Ref: ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ [1] external link / ΦΕΚ Υ.Ο.Δ.Δ. 246/3−6−2013.
 
Το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών έχει ως αντικείμενο την έρευνα της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, και πολιτισμικής Ιστορίας του ελληνικού χώρου και των περιοχών όπου έδρασε ο Ελληνισμός, από την προϊστορική αρχαιότητα μέχρι και τη σύγχρονη εποχή.
 
Αναπτύσσει επιστημονικές δραστηριότητες που αποσκοπούν στη συγκρότηση και τη διάχυση νέας γνώσης καθώς και την κατάρτιση νέων ερευνητών, συμβάλλοντας έτσι ουσιαστικά στην έρευνα της Ιστορίας, στην εθνική αυτογνωσία και στη διεθνή επιστημονική συνεργασία στα πεδία που υπηρετεί.
 
Οι ερευνητικές δράσεις του Ινστιτούτου είναι οργανωμένες σε τρείς Τομείς:
 
Τομέας Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος
 
Τομέας Βυζαντινών Ερευνών
 
Τομέας Νεοελληνικών Ερευνών
 
Η υποδομή του Ινστιτούτου αποτελείται από τις πλούσιες ειδικευμένες βιβλιοθήκες των Τομέων, τις μικροταινιοθήκες, τις χαρτοθήκες, τα αρχεία και τις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων. Το επιστημονικό έργο του Ινστιτούτου υποστηρίζει η Μονάδα εκδόσεων.
 
Τα πορίσματα των ερευνών δημοσιεύονται στα τρία διεθνούς κύρους επιστημονικά ηλεκτρονικά περιοδικά, Τεκμήρια (https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/tekmiria), Βυζαντινά Σύμμεικτα (https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/bz), Historical Review, https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/historicalReview) καθώς και σε μεμονωμένους τόμους.
 
Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί περισσότεροι από 500 τίτλοι, γεγονός που καθιστά το Ινστιτούτο έναν από τους σημαντικότερους εκδοτικούς φορείς Ιστορικού περιεχομένου.
 
 
 
 
Αναπτύσσει εκπαιδευτικές δραστηριότητες, οργανώνει «Θερινά Σχολεία» εξειδικευμένου επιστημονικού περιεχομένου, επίσης επιστημονικά σεμινάρια, όπως το «Φροντιστήριο Ιστορικών Επιστημών», «Σεμινάρια της Ερμούπολης», «Σεμινάρια ΤΕΡΑ», και υποστηρίζει την πρακτική άσκηση φοιτητών.
 
Η διάχυση του επιστημονικού έργου του Ινστιτούτου γίνεται μέσω της πλούσιας εκδοτικής δραστηριότητας, με τη διοργάνωση συνεδρίων με διεθνή απήχηση και άλλων ποικίλων δράσεων.
 
++φωτο βιβλιοθηκών
 
 
 
 
Τομέας Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος
 
Ο Τομέας Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος (ιδρύθηκε το 1979 ως «Κέντρον Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος»-Κ.Ε.Ρ.Α.) ερευνά τις πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές εκφάνσεις της ελληνικής και ρωμαϊκής αρχαιότητας, με στόχο την ανανέωση και την προώθηση των αρχαιογνωστικών σπουδών μέσω της συλλογής και δημοσίευσης πρωτογενών τεκμηρίων και συνθετικών μελετών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη συστηματική μελέτη επιγραφών, νομισμάτων και άλλων αρχαιολογικών ευρημάτων, σε συνδυασμό με τις μαρτυρίες των φιλολογικών πηγών. Τα προγράμματα του τομέα εστιάζουν την έρευνά τους σε περιοχές πρωταρχικής σημασίας για την ιστορία και τον πολιτισμό του αρχαίου κόσμου στον Ελλαδικό χώρο, τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και την Εγγύς Ανατολή, καλύπτοντας ένα ευρύ χρονολογικό φάσμα από την προϊστορική εποχή μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα. Οι διεθνώς αναγνωρισμένες συλλογές των δημοσιευμάτων του και η συγκρότηση σημαντικών αρχείων προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για την έρευνα.
 
 
 
Τομέας Βυζαντινών Ερευνών
 
Ο Τομέας Βυζαντινών Ερευνών (ιδρύθηκε το 1960 ως «Κέντρον Βυζαντινών Ερευνών»-Κ.Β.Ε.) έχει σκοπό την προαγωγή της έρευνας και την προβολή της ιστορίας και του πολιτισμού του Βυζαντίου και του μεσαιωνικού Ελληνισμού. Διερευνώνται, επίσης, οι σχέσεις του Βυζαντίου με τη μεσαιωνική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Η έρευνα στηρίζεται στις μαρτυρίες των γραπτών πηγών, φιλολογικών και αρχειακών, των έργων τέχνης και των αρχαιολογικών ευρημάτων. Οι ερευνητικές δραστηριότητες του Τομέα είναι οργανωμένες σε προγράμματα, τα οποία υλοποιούν ποικίλα έργα που καλύπτουν ευρύ φάσμα ερευνητικών πεδίων και ειδικοτήτων, την έκδοση πηγών και την ανάδειξη αρχειακών συνόλων (όπως τα Αρχεία των μονών του Αγίου Όρους και της Πάτμου). Ως συνέχεια του Ινστιτούτου Βυζαντινών Ερευνών ο Τομέας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και εγκυρότερα κέντρα βυζαντινών σπουδών διεθνώς.
 
 
 
Τομέας Νεοελληνικών Ερευνών
 
Ο Τομέας Νεοελληνικών Ερευνών (ιδρύθηκε το 1960 ως «Κέντρον Νεοελληνικών Ερευνών»-Κ.Ν.Ε.) μελετά την ιστορία του Νέου Ελληνισμού από τον 15ο έως τον 20ό αιώνα. Εκπονεί προγράμματα και έργα που αρθρώνονται σε τρεις βασικούς κλάδους: Ιστορία του Πολιτισμού, Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία, Πολιτική Ιστορία.
 
Επιμέρους αντικείμενα είναι η ιστορία των ιδεών, οι θεσμοί και η ιδεολογία, η νεοελληνική γραμματολογία και ιστοριογραφία, η θρησκευτική τέχνη, η ιστορία των επιστημών, οι οθωμανικές σπουδές, η ιστορική δημογραφία και γεωγραφία, η χαρτογραφία, τα περιηγητικά και προξενικά δίκτυα, η ιστορία των επιχειρήσεων, η σύγχρονη πολιτική ιστορία. Στις επιστημονικές δραστηριότητές του περιλαμβάνονται η παραγωγή έντυπων και ψηφιακών εκδόσεων, η δημιουργία ηλεκτρονικών εφαρμογών ιστορικού περιεχομένου, η διοργάνωση συνεδρίων και η ανάπτυξη διεθνούς δικτύου συνεργασιών για θέματα της νεότερης ιστορίας.
 
Ινστιτούτο Χημικής Βιολογίας (ΙΧΒ)
 
To Ινστιτούτο Χημικής Βιολογίας (ΙΧΒ) (πρώην Ινστιτούτο Βιολογίας, Φαρμακευτικής Χημείας και Βιοτεχνολογίας) ιδρύθηκε από τη συνένωση *REF: Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 29.02.2012, Τεύχος Πρώτο, Αριθμός Φύλλου 40 από τη συνένωση των Ινστιτούτων Βιολογικών Ερευνών και Βιοτεχνολογίας (ΙΒΕΒ) και Οργανικής και Φαρμακευτικής Χημείας (ΙΟΦΧ) του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Τα δύο Ινστιτούτα, συνενώθηκαν μετά από μακρόχρονη παρουσία στο ερευνητικό γίγνεσθαι της χώρας υπηρετώντας με επιτυχία την διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας υψηλού επιπέδου, το μεν ΙΒΕΒ από το 1977 στους τομείς των Βιολογικών Επιστημών και της Βιοτεχνολογίας, το δε ΙΟΦΧ από το έτος 1979 στους τομείς της Οργανικής και Οργανομεταλλικής και από το 1989 στους τομείς Οργανικής και Φαρμακευτικής Χημείας.
 
Το Ινστιτούτο Βιολογίας, Φαρμακευτικής Χημείας και Βιοτεχνολογίας (ΙΒΦΧΒ) ασχολείται με την ανάπτυξη της σύγχρονης διεπιστημονικής ερευνητικής προσέγγισης, στους τομείς της υγείας, του φαρμάκου και της βιοτεχνολογίας, αξιοποιώντας το συνδυασμό της τεχνογνωσίας και των υποδομών που διαθέτει, με στόχο να λειτουργήσει ως πόλος καινοτομίας στη Χημική Βιολογία στην βάση του τριπτύχου διεπιστημονικότητα-έρευνα υψηλής ποιότητας-καινοτομικότητα.
 
Σήμερα διευθυντής του είναι ο Δρ. Αλέξανδρος Πίντζας *ref ΦΕΚ Υ.Ο.Δ.Δ. 540/2-9-2014
 
Οι ερευνητικές δραστηριότητες του ΙΧΒ περιλαμβάνουν:
 
Ανάπτυξη στοχευμένων βιοδραστικών ενώσεων και συστημάτων, όπως και νέων βιοδεικτών, με:
 
το σχεδιασμό νέων βιοδραστικών μορίων με εξειδίκευση στους παραπάνω στόχους εφαρμόζοντας τεχνικές υπολογιστικής χημείας και δομικής βιολογίας
 
την σύνθεση νέων βιοδραστικών ενώσεων με μεθοδολογίες φαρμακευτικής χημείας και με την ανάπτυξη νέων συνθετικών μεθοδολογιών Πράσινης χημείας
 
την αξιοποίηση μικροοργανισμών για ανακάλυψη νέων ειδικών βιοδραστικών ενώσεων
 
την ανακάλυψη νέων θεραπευτικών στόχων ασθενειών
 
την ανάπτυξη εργαλείων και μεθόδων βιολογικής αποτίμησης βιοδραστικών ενώσεων-φαρμάκων και μελέτης του μηχανισμού βιολογικής δράσης τους (προς εξατομικευμένες θεραπείες και λογικούς συνδυασμούς έναντι της φαρμακοαντοχής)
 
την γενομική, μεταβολομική και την ανάλυση βιοδεικτών- δεδομένων με χρήση της βιοπληροφορικής
 
την ανάπτυξη και μελέτη βιοσυμβατών νανοσυστημάτων για τον εγκλωβισμό φυσικών ουσιών και βιοδραστικών ενώσεων
 
 
 
 
 
Ενίσχυση της διεπιστημονικής έρευνας για τον καρκίνο με στόχο και τη βελτίωση της ζωής των ασθενών μέσα από συνεργασίες στην κλινική και μεταφραστική έρευνα, με τη συμμετοχή επιλεγμένων κλινικών δημόσιων νοσοκομείων, εργαστηρίων ερευνητικών κέντρων και Πανεπιστημίων, καθώς και σε συνεργασία με τη φαρμακοβιομηχανία, εταιρείες βιοτεχνολογίας, διαγνωστικής και βιοπληροφορικής.
 
 
 
 
 
Αναπόσπαστο τμήμα των δραστηριοτήτων του ΙΒΦΧΒ αποτελεί η εκπαίδευση νέων επιστημόνων, για την εκπόνηση διπλωματικών εργασιών καθώς και την απόκτηση μεταπτυχιακών διπλωμάτων (MSc) και διδακτορικών (PhD). Το ΙΒΦΧΒ διοργανώνει επίσης σεμινάρια, workshops και συνέδρια με εθνική και διεθνή συμμετοχή σημαντικών επιστημόνων, με έμφαση στη Χημική Βιολογία.
 
 
 
Από το 2015, το ΙΒΦΧΒ συμμετέχει στο πρωτοποριακό Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών με τίτλο «ΒΙΟΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ» που διοργανώνεται από το Τμήμα Βιοχημείας & Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το ΙΒΦΧΒ/Ε.Ι.Ε.. Το Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «ΒΙΟΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ» έχει ως αντικείμενο την επιστημονική κατάρτιση και ειδίκευση επιστημόνων σε θέματα βιοεπιχειρηματικότητας και καινοτομίας στους τομείς της υγείας, διατροφής, βιοχημικής και μοριακής διαγνωστικής και περιβαλλοντικής βιοτεχνολογίας *ref στη νομοθεσία.
 
 
 
 
 
 
 
Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας (ΙΘΦΧ)
 
Το Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας (ΙΘΦΧ) ιδρύθηκε το 1979 με τη συγχώνευση των προϋπαρχόντων Κέντρων Φυσικής Χημείας (1968) και Θεωρητικής Χημείας (1976), με κύρια αποστολή τη διεξαγωγή πρωτοποριακής έρευνας σε θεωρητικές και πειραματικές κατευθύνσεις που στοχεύουν στην κατανόηση της δομής και των ιδιοτήτων της ύλης και των αλληλεπιδράσεων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας – ύλης *REF: Ευστράτιος Ι. Καμίτσος, «Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας ΙΘΦΧ», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 153-154.
 
Οι θεωρητικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν την ανάπτυξη μεθόδων και τεχνικών για τον «από πρώτες αρχές» υπολογισμό της δομής, των ιδιοτήτων και της φασματοσκοπίας ατόμων και μορίων, την μελέτη της συμπεριφοράς της ύλης σε ισχυρά πεδία, την θεωρητική μελέτη λειτουργικών νανοϋλικών και χημικών διεργασιών, καθώς και της δυναμικής βιολογικών μακρομορίων και συσσωματωμάτων.
 
Οι πειραματικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν την σύνθεση, τη μελέτη της δομής και της δυναμικής ανόργανων και οργανικών-ανόργανων υβριδικών συστημάτων με καινοτόμες ηλεκτρονικές και οπτοηλεκτρονικές ιδιότητες (π.χ. χαμηλοδιάστατα και υαλώδη υλικά, διαστρωματωμένα κρυσταλλικά και πολυμερή υλικά και υλικά με βάση τον άνθρακα), καθώς και τις αλληλεπιδράσεις της ύλης με ακτινοβολία laser από το υπεριώδες κενό έως το εγγύς υπέρυθρο, ιδίως σε υλικά για εφαρμογές στην νανολιθογραφία, τις απεικονίσεις, την βιοφωτονική και άλλες φωτονικές εφαρμογές.
 
Σήμερα διευθυντής του είναι ο Δρ. Ευστράτιος Καμίτσος *ref ΦΕΚ ΥΟΔΔ/ 434/17-6-2015
 
 
 
 
Οι θεωρητικές και πειραματικές κατευθύνσεις του Ινστιτούτου, περιλαμβάνουν την ερευνητική δραστηριότητα των ακόλουθων ομάδων:
 
Θεωρητική και Υπολογιστική Χημεία και Φυσική
 
Μοριακή φυσική και υπολογιστική χημεία
 
Ατομική και μοριακή φυσική
 
Θεωρία συμπυκνωμένης ύλης
 
Σύνθεση και Φυσικοχημεία Υλικών
 
Νανοδομημένα άμορφα υλικά με προηγμένη λειτουργικότητα
 
Αυτο-οργανούμενα λειτουργικά πολυμερικά και σύνθετα νανοϋλικά
 
Νανοδομημένα υλικά με βάση τον άνθρακα
 
Τεχνικές και νανοδομές με χρήση laser
 
Φωτονική για Νανο-εφαρμογές
 
Φυσικοχημικά φαινόμενα στη νανοκλίμακα
 
Βιο-φωτονική και εφαρμογές διαστήματος
 
Φωτονικές διατάξεις και αισθητήρες
 
Κεντρικό ρόλο στη μεταφορά τεχνογνωσίας από το Ινστιτούτο προς φορείς χρήστες διαδραματίζουν τα δύο εργαστήρια εφαρμογών του ΙΘΦΧ, τα οποία δρουν ως δυναμική μεσεπιφάνεια μεταξύ ερευνητικών δραστηριοτήτων του Ινστιτούτου σε υλικά και φωτονική και ενός ευρέως πεδίου βιομηχανικών αναγκών Ε&Τ:
 
Εργαστήριο Φωτονικής και Νανοεφαρμογών (ΕΦΝ, ιδρ. 2001) που δραστηριοποιείται κυρίως σε προγράμματα εφαρμοσμένης έρευνας της ΕΕ και διεθνών οργανισμών (ESA, EDA), και συμμετέχει σε εθνικά δίκτυα με επιχειρήσεις *REF: Ευστράτιος Ι. Καμίτσος, «Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας ΙΘΦΧ», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 172.
 
Εργαστήριο Φασματοσκοπικών Εφαρμογών (ΕΦΕ, ιδρ. 1997) που παρέχει στη βιομηχανία αποκλειστικά υπηρεσίες Έρευνας & Ανάπτυξης οι οποίες απαιτούν την ανάπτυξη νέων εξειδικευμένων μεθοδολογιών *REF: Ευστράτιος Ι. Καμίτσος, «Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας ΙΘΦΧ», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 165.
 
Οι υποδομές του Ινστιτούτου περιλαμβάνουν εργαστήρια υπολογιστικής φυσικής και χημείας, σύνθεσης & φασματοσκοπικού χαρακτηρισμού νέων υλικών, καθώς και φωτονικής & εφαρμογών και φασματοσκοπίας laser.
 
Σημαντικό μέρος στις δραστηριότητες του ΙΘΦΧ κατέχει η εκπαίδευση και κατάρτιση νέων επιστημόνων προπτυχιακού, μεταπτυχιακού και μεταδιδακτορικού επιπέδου στη μεθοδολογία και πρακτική της σύγχρονης έρευνας.
 
Βιβλιοθήκη Επιστήμης, Τεχνολογίας & Πολιτισμού «Κ.Θ. Δημαράς»
 
Η Βιβλιοθήκη Επιστήμης, Τεχνολογίας, Πολιτισμού «Κ.Θ. Δημαράς» ιδρύθηκε το 1958 και αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες επιστημονικών και τεχνολογικών περιοδικών στην Ελλάδα. Είναι ανοικτή για το κοινό και εξυπηρετεί το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας. Από τον χώρο της Βιβλιοθήκης K. Θ. Δημαράς στο Ε.Ι.Ε., οι επισκέπτες έχουν επιτόπια πρόσβαση στο σύνολο των συλλογών (εντύπων και ηλεκτρονικών συνδρομητικών) μέσα από το Ηλεκτρονικό Αναγνωστήριο ή συνδεόμενοι μέσω του free WiFi από τον φορητό υπολογιστή, ενώ μπορούν να εκτυπώσουν και να φωτοτυπήσουν υλικό που τους ενδιαφέρει.
 
Η Βιβλιοθήκη «Κ.Θ. Δημαράς» αποτέλεσε τη βάση για την ανάπτυξη της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης Επιστήμης, Τεχνολογίας, Πολιτισμού του ΕΚΤ, η οποία προσφέρει αναζήτηση και πρόσβαση στις συλλογές και τις υπηρεσίες απομακρυσμένα μέσω Διαδικτύου, καθώς οι χρήστες μπορούν να πραγματοποιήσουν αναζήτηση σε ελεύθερης πρόσβασης περιοδικά και πηγές στο Διαδίκτυο, καθώς και να χρησιμοποιήσουν τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες για την αναζήτηση διεθνούς βιβλιογραφίας, citation index & βιβλιομετρικών δεικτών και την παραγγελία πλήρων κειμένων. *ref website ψηφιακής βιβλιοθήκης
 
 
 
 
Παραπομπές
 
*ref list όλες οι παραπομπές θα συγκεντρωθούν εδώ με τους αύξοντες αριθμούς που θα πάρουν από το σύστημα της wikipedia κατά τη διάρκεια της καταχώρισης
 
 
 
 
Πηγές
 
Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, «Ιστορικό σχεδίασμα για την ίδρυση και την πορεία του Ε.Ι.Ε», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.12-51, 290-307
 
Σάββας Τσιλένης, «Το κτήριο», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.52-65
 
Πασχάλης Κιτρομηλίδης, «Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.66-95
 
Ταξιάρχης Κόλιας,«Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ.96-123
 
Μιλτιάδης Χατζόπουλος, «Ινστιτούτο Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος (ΙΕΡΑ)», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 124-147
 
Ευστράτιος Ι. Καμίτσος «Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας (ΙΘΦΧ)», Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008, σελ. 148-175
 
Νικόλαος Γ. Οικονομάκος, «Ινστιτούτο Οργανικής και Φαρμακευτικής Χημείας (ΙΟΦΧ)», σελ. 176-205
 
Φραγκίσκος Κολίσης, Ινστιτούτο Βιολογικών Ερευνών και Βιοτεχνολογίας (ΙΒΕΒ)», σελ. 206-233
 
Ευάγγελος Μπούμπουκας, «Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ)», σελ. 234-261
 
Τα ιδρυτικά κείμενα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και η αλληλογραφία Ι.Στ. Πεσματζόγλου – Λ.Θ. Ζέρβα, επιμ. Τρ. Ε. Σκλαβενίτης, Αθήνα 2008
 
 
 
 
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
 
“50 χρόνια Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών,” Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), 19-Mar-2008.[4]
 
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών: 1958-2008 Ίδρυση-πορεία -προοπτικές, Αθήνα, 2008[5]
 
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών [6]
 
Αφιέρωμα Επτά Ημέρες της Καθημερινής, 23 Νοεμβρίου 1997 [7]
 
Ιστορική έρευνα στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών[8]