Βραζιλιάνικο ζίου ζίτσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις αρχές του 1900, ένας Γιαπωνέζος αξιωματούχος, ο Maeda, o οποίος στάλθηκε από την κυβέρνηση του για να οργανώσει την Γιαπωνέζικη παροικία, γνωρίζεται με τον Gastao Gracie, εγγονό του George Gracie, ο οποίος ήταν πολιτικός, και τον βοήθησε χρησιμοποιώντας την επιρροή του να επιτελέσει το έργο του. Ο Maeda, o οποίος ήταν πρώην πρωταθλητής στο Ζίου-Ζίτσου και το Judo, σε αντάλλαγμα δίδαξε τον γιο του Gastao, τον Carlos, την τέχνη αυτή. Το 1925 ο Carlos και τα αδέρφια του μετακόμισαν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και άνοιξαν την πρώτη Ακαδημία Brazilian jiu jitsu. Eκει, το Ζίου Ζίτσου εξελίχθηκε σε αυτό που σήμερα όλος ο κόσμος γνωρίζει σαν Brazilian Jiu–Jitsu (BJJ). Πιο συγκεκριμένα ο Carlos και τα αδέρφια του, αφαίρεσαν όποια τεχνική έκριναν ότι δεν ήταν ρεαλιστική και πρακτική κάτω από συνθήκες μάχης και αυτοάμυνας, ενώ κάποιες άλλες τις τροποποίησαν ανάλογα. Στο Ρίο ανέκαθεν υπήρχε, και υπάρχει, πολύ μεγάλο πρόβλημα εγκληματικότητας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, πρώτη προτεραιότητα της οικογένειας Gracie ήταν να διδάξει στους μαθητές του bjj ρεαλιστικές τεχνικές που θα τους βοηθούσαν να επιβιώσουν στο δρόμο, και λιγότερο τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε αθλητικές αναμετρήσεις. Ο άνθρωπος ο οποίος όμως επηρέασε πολύ την εξέλιξη του bjj, ήταν ο νεώτερος αδελφός του Carlos, o Helio. O Helio σε αντίθεση με τα αδέρφια του ήταν ένα ασθενικός και μικροκαμωμένος, άνδρας ο οποίος δεν μπορούσε να εφαρμόσει όλες τις λαβές του Ζίου-Ζίτσου, πολλές από τις οποίες στηρίζονταν πιο πολύ στην δύναμη παρά στην τεχνική. Έτσι αναγκάστηκε να προσαρμόσει πολλές από αυτές τις τεχνικές στο δικό του σωματότυπο, χρησιμοποιώντας άλλες τοποθετήσεις του σώματος, και άλλους μοχλούς οι οποίοι τον βοήθησαν να τις εφαρμόσει με επιτυχία ακόμη και εναντίον βαρύτερων και δυνατότερων αντιπάλων. Αν και η ιστορία του βραζιλιάνικου Zίου Zίτσου, αναγνωρίζει ως κύριους ιδρυτές την οικογένεια Γκρέισι, υπήρχαν και άλλοι πρωτοπόροι του αθλήματος με κυριότερους τους Λουίζ Φράνκα και Οσουάλντο Φάντα.