Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[30 Σεπτεμβρίου]] [[1936]] εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης της νεοπαγούς Μητρόπολης Αττικής και Μεγαρίδος, η οποία δημιουργήθηκε σε αποσπασθέν έδαφος της υπερμεγέθους τότε αρχιεπισκοπικής περιφέρειας. Μετά τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου στις [[23 Οκτωβρίου]] [[1938]], στήριξε<ref>{{Cite web|url=https://enotitapagkosmia.blogspot.com/2019/12/20-59.html|title=ENOTHTA: Μητροπολίτης Αττικής Ιάκωβος Βαβανάτσος.Εκκλησιαστικές φωτογραφίες του 20ου αιώνος. ανάρτηση 59η|last=Μπουγας|first=Ιωαννης Π|ημερομηνία=Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου 2019|website=ENOTHTA|accessdate=2019-12-11}}</ref> την υποψηφιότητα του Μητροπολίτη Κορίνθου [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός|Δαμασκηνού Παπανδρέου]], έναντι αυτής του Μητροπολίτη Τραπεζούντος [[Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος|Χρυσάνθου Φιλιππίδη]]. Η εκλογή Δαμασκηνού ακυρώθηκε με πολιτικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] και με αριστίνδην Σύνοδο επιτεύχθηκε η ανάδειξη του Χρυσάνθου ως προκαθημένου. Ο Ιάκωβος θεωρήθηκε από το καθεστώς και τη νέα εκκλησιαστική ηγεσία ανεπιθύμητος και τα όρια της Μητρόπολής του συρρικνώθηκαν στην περιοχή των [[Μέγαρα|Μεγάρων]].<ref>Η πράξη αυτή αποσκοπούσε και στην επιθυμία του Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου να βρίσκεται εντός της αρχιεπισκοπικής περιφέρειας η Σαλαμίνα, σε Ι. Μονή της οποίας βρισκόταν υπό περιορισμό ο αντίπαλός του Δαμασκηνός.</ref> Η επαναφορά των κανονικών ορίων έγινε μετά την παύση του Χρυσάνθου και την ανάληψη της αρχιεπισκοπίας από το Δαμασκηνό το [[1941]].