Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 595:
 
Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Στις 17 ο βοεβόδας των Καλαβρύτων ξεκίνησε για Τριπολιτσά, αλλά μετά έμαθε για την επίθεση στη Χελωνοσπηλιά και γύρισε πίσω.--[[Χρήστης:Skylax30|Skylax30]] ([[Συζήτηση χρήστη:Skylax30|συζήτηση]]) 19:50, 13 Δεκεμβρίου 2019 (UTC)
 
Αγαπητέ Skylax30,
 
Πράγματι ο Τρικούπης δεν γράφει κάτι τέτοιο, αλλά νομίζω πως κάνεις λάθος σχετικά με την στην ημερομηνία αναχώρησης του Αρναούτογλου για την Τρίπολη αν αναφέρεσαι στον ίδιο συγγραφέα. Ας δούμε όμως τι ακριβώς γράφει ο Τρικούπης.
 
[...''Ο γέρων Ασημάκης Ζαήμης, προεστώς των Καλαβρύτων και πατήρ του Ανδρέου, είχε παρ' αυτώ δύο παλαιούς κλέπτας, τον Χονδρογιάννην και τον Πετιώτην... Την '''15 μαρτίου''', εν ώ εγευμάτιζε μόνος εν τω χωρίω του, τη Κερπινή, υπηρετούντων του Χονδρογιάννη και του Πετιώτη, τους ηρώτησε «τι νέον;» Εκείνοι απεκρίθησαν, ότι '''την επαύριον (άρα την 16 Μαρτίου)''' ανεχώρει εις Τριπολιτσάν, φέρων χρήματα του δημοσίου, ο Σεηδής Λαλιώτης, σπαής, και ότι, αν τοις έδιδε την άδειαν, έτοιμοι ήσαν να τον κτυπήσωσι καθ' οδόν, και αρπάσωσι και φέρωσι τα χρήματα προς τον αυθέντην των επ' ωφελεία του γένους... Οι δύο κλέπται....παρεμόνευσαν επί της εις Τριπολιτσάν οδού κατά την Χελονοσπηλιάν, και ετουφέκισαν τον Σεηδήν...Έτυχε δε '''την αυτήν ημέραν (άρα την 16 Μαρτίου)''' ν' αναχωρήση εις Τριπολιτσάν και ο διοικητής των Καλαβρύτων Ιβραήμης Αρναούτογλους. Ο δε καταλυματίας του, προπορευόμενος εις αριστοποίησιν, και πλησιάσας όπου ετουφεκίσθη ο Σεηδής, έμαθε το γεγονός, και φοβηθείς κατά του αυθέντου του ενέδραν επέστρεψεν έντρομος και διηγήθη όσα συνέβησαν '''αυθημερόν'''...Ο Αρναούτογλους, πλήρης και πρότερον υποψιών, εθορυβήθη ακούσας το γεγονός, ωπισθοδρόμησεν εις Καλάβρυτα, εφόβισε τους εντοπίους Τούρκους παραστήσας το τόλμημα ως επαναστατικόν μάλλον ή ληστρικόν, και παραλαβών αυτούς εκλείσθη και ωχυρώθη εντός τριών δυνατών πύργων των Καλαβρύτων....Καθ' ην δε ημέραν εκλείσθησαν οι περί τον Αρναούτογλουν εντός των πύργων, οι προεστώτες των Καλαβρύτων απουσίαζαν. Πρώτος των άλλων, ο Χαραλάμπης...επολιόρκησε τους εν τοις πύργοις κλεισθέντας, οίτινες παρεδόθησαν. '''Γενομένου δε γνωστού του συμβάντος τούτου (της παράδοσης των Τούρκων)'''...οι μεν εν Βοστίτση Τούρκοι διεπορθμεύθησαν όλοι αβλαβείς και ανεμπόδιστοι συν γυναιξί και τέκνοις εις Γαλαξείδι, και κατέφυγαν εις Σάλωνα όπου ήσαν ικανοί Τούρκοι· '''οι δε εν Πάτραις'''...'''συνεκλείσθησαν''' '''την 21 μαρτίου,''' μήτε πολεμούντες μήτε πολεμούμενοι...]''
 
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που γράφει ο Τρικούπης, τα πρώτα επεισόδια στην Πάτρα ξέσπασαν στις 21 Μαρτίου αφότου οι Τούρκοι έμαθαν για την κατάληψη των Καλαβρύτων. Την ίδια άποψη, ότι δηλαδή η κατάληψη των Καλαβρύτων προηγήθηκε των γεγονότων της Πάτρας, δέχονται και άλλοι συγγραφείς εκτός από των Τρικούπη, αλλά κάποιοι διαφωνούν μαζί του ως προς την ημερομηνία διεξαγωγής τους. Υποστηρίζουν (και έχουν δίκιο) ότι τα επεισόδια στην Πάτρα έγιναν στις 23 και όχι στις 21 Μαρτίου.
 
♦ (1832) Θωμάς Γόρδον. ''Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως''
 
[...''Τοιουτοτρόπως επασχολούντες μ’ επίπλαστον αλληλογραφίαν τας οθωμανικάς αρχάς ηδυνήθησαν να συνεννοηθώσι με τους εν ταις επαρχίαις φίλους των, να ενθουσιάσωσι τα πνεύματα των ορειωτών, και τέλος, υψούντες την σημαίαν του σταυρού, να κυριεύσωσι την '''21 Μαρτίου'''/2 Απριλίου (1821) τα Καλάβρυτα, ένθα ο Βόϊβοδας, οι ακόλουθοί του, και οι κάτοικοι Μουσουλμάνοι, 200 τον αριθμόν, παρεδόθησαν σχεδόν άνευ ανθιστάσεως. Μετά δύο ημέρας ήρχισαν αι συγκρούσεις εις τας Πάτρας, οι Οθωμανοί, φοβούμενοι αιφνιδίαν τινά έφοδον, περιωρίσθησαν καθ' όλας τας προηγουμένας νύκτας εντός του φρουρίου∙ μετά την μεσημβρίαν της '''23 Μαρτίου'''/4ης Απριλίου, πληροφορηθέντες περί των εν Καλαβρύτοις διατρεξάντων υπό τινος διαφυγόντος εκείθεν Γιαννίτσαρη της συνοδίας του Αρχιεπισκόπου, '''ήρχισαν τας εχθροπραξίας''' πυρπολούντες την οικίαν ενός Προεστώτος ονομαζομένου Παπαδιαμαντοπούλου∙'']
 
♦ (1861) Γ. Γ. Γερβίνος. ''Ιστορία της Επαναστάσεως και Αναγεννήσεως της Ελλάδος''
 
[...''Ερεθισθέντες υπό των εχθρικών τούτων μέτρων, ων ουδείς εγνώριζε την αιτίαν, συνεκεντρώθησαν οι χριστιανοί οπλοφόροι, πολιόρκησαν τον Αρναούτ-Ογλουν εν τω οχυρώ αυτού πύργω και ηνάγκασαν αυτόν τε και τους περί αυτόν να παραδοθώσι ('''21 Μαρτίου'''/2 Απριλίου). '''Μεγαλυνθείσης δε της αγγελίας ταύτης''' υπό της φήμης, κατέφυγον οι εν Βοστίτση Τούρκοι εις την αντίπεραν παραλίαν τού κορινθιακού κολπου∙ '''εν Πάτραις εξεράγη στάσις''', μάχη και πυρ, και οπλισθέντες οι των περιχώρων κάτοικοι εισήλθον εις την πόλιν, οι δε Τούρκοι αποσυρθέντες εις το φρούριον επυροβόλουν εντεύθεν κατ’ αυτών''...]
 
♦ (1861) Γεώργιος Φίνλεϋ. ''Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως''
 
[...'''''Την 22 Μαρτίου 1821''', οι Μουσουλμάνοι των Καλαβρύτων παρεδόθησαν, λαβόντες υπόσχεσην ασφαλείας...Αταξίαι τινές συνέβησαν εις Πάτρας κατά την 21 Μαρτίου, αλλ΄ η έκρηξις της Έπαναστάσεως επίλθε την 23 (Μαρτίου). '''Εχθροπραξίαι, ήρχισαν υπό των Τούρκων συνεπεία της αφίξεως φυγάδων τινών εκ Καλαβρύτων''' και συνοδίας Αλβανών από το Κάστρον της Ναυπάκτου''...]
 
Ίσως από τις παραπάνω πηγές (που δεν είναι οι μόνες) να άντλησαν πληροφορίες οι νεότεροι συγγραφείς όπως ο Χατζηφώτης και οι λοιποί, την αξιοπιστία των οποίων αμφισβητείς επειδή δεν είναι ιστορικοί της επανάστασης, ενώ ξεχνάς ότι ούτε και ο Αναπλιώτης υπήρξε κάτι τέτοιο....--[[Χρήστης:Erasinos|Erasinos]] ([[Συζήτηση χρήστη:Erasinos|συζήτηση]]) 13:38, 14 Δεκεμβρίου 2019 (UTC)