Κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη Απρίλιος 1945: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 26:
}}
Η '''Κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη Απριλίου 1945'''
Ο Αντιβασιλέας στις 7 Απριλίου 1945 ζήτησε με επιστολή του, την παραίτηση της κυβέρνησης, με σκοπό να δημιουργήσει μία νέα, καθαρώς υπηρεσιακή κυβέρνηση, προκειμένου να αναλάβει την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για το Πολιτειακό. <ref>Εφημερίδα «Ελευθερία», φύλλο της 8ης Απριλίου 1945, σελ.1 και 2</ref><br />.
Η Κυβέρνηση Βούλγαρη ήταν προϊόν του Δαμασκηνού και του περιβάλλοντός του, αλλά υπάρχει και η ερμηνεία που δέχεται το ότι δεν εστερείτο λαϊκής αποδοχής και βάσης καθώς είχε τη συναίνεση των πολιτικών αρχηγών ως προς της δράση της αναφορικά με την χάραξη εθνικής πολιτικής και το Νόμο ''περί συντάξεως εθνικών καταλόγων''.<ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.173-174</ref>▼
Κατά το σχηματισμό της τηρήθηκε η δημοκρατική επίφαση με ον διορισμό προσώπων που είχαν τη φήμη προοδευτικών ή αμερόληπτων, συγκερασμού ''Δεξιών'' Κεντρώων'' ή ''ουδέτερων'' Οι μετέπειτα όμως ανασχηματισμοί καταδεικνύουν «τον ευνοιοκρατικό χαρακτήρα του διορισμού των μελών της», επειδή αναδεικνύονται πρόσωπα, και ιδρύονται υπουργεία για τα πρόσωπα εκείνα που είχαν την εύνοια του Αντιβασιλέα.<ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.174</ref>
Κατά την διάρκεια της πρώτης θητείας Βούλγαρη, έληξε στην Ευρώπη ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος με την συνθηκολόγηση της Γερμανίας, στις [[9 Μαΐου]] 1945.
==Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου==
Γραμμή 34 ⟶ 39 :
* ''«Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου»'' από 2 Ιουνίου 1945: Κυριάκος Βαρβαρέσος
* ''«Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ»'': [[Γεώργιος Λαμπρινόπουλος]], πλοίαρχος
* ''«Επί των Εξωτερικών υπουργός»'': [[Ιωάννης Σοφιανόπουλος]]
: - παραιτήθηκε στις 24 Ιουλίου 1945
* ''«Επί των Εξωτερικών υφυπουργός»'': [[Μιχαήλ Τσαμαδός]] από 11 Μαΐου 1945
* ''«Επί του Τύπου και Πληροφοριών<ref> Το μέχρι πρότινος «Υφυπουργείο Τύπου και Διαφωτίσεως», μετονομάστηκε σε '''«Υφυπουργείο Τύπου και Πληροφοριών»''', και υπήχθη στο υπουργείο Εξωτερικών, αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου τις αρμοδιότητες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.</ref> υφυπουργός»'' του Υπουργείο Εξωτερικών: [[Διονύσιος Ζακυθηνός]], πανεπιστημιακός
* ''«Επί των Εσωτερικών υπουργός»'' : [[Κωνσταντίνος Τσάτσος]], πανεπιστημιακός
* ''«Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»'' : [[Σωτήριος Σολιώτης]], μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας
* ''«Επί της Παιδείας και Θρησκευμάτων υπουργός»'': [[Δημήτριος Μπαλάνος]], πανεπιστημιακός
* ''«Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός»'' : [[Γρηγόριος Κασιμάτης]]
: - αντικαταστάθηκε στις 2 Ιουνίου από τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο
* ''«Επί των Οικονομικών υπουργός»'' : [[Γεώργιος Μαντζαβίνος]], υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος
* ''«Επί των Οικονομικών υφυπουργός»'' : [[Μιχαήλ Πεσμαζόγλου]]
* ''«Επί των Δημοσίων έργων υπουργός»'': [[Ανάργυρος Δημητρακόπουλος]]
* ''«Επί των Μεταφορών υπουργός»'': [[Τρύφων Καραντάσης]], πανεπιστημιακός
* ''«Επί της Γεωργίας υπουργός»'': [[Παναγιώτης Κουτσομητόπουλος]], καθηγητής Γεωπονικής
* ''«Επί των Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων υπουργός»'': προσωρινά, Ανάργυρος Δημητρακόπουλος, καθηγητής του Πολυτεχνείου
* ''«Επί της Υγιεινής και Κοινωνικής Πρόνοιας υπουργός»'': [[Νικόλαος Σμπαρούνης – Τρίκορφος]], γιατρός
:: Την 1η Ιουνίου 1945 το υπουργείο διαιρέθηκε και πάλι σε δυο ξεχωριστά υπουργεία
:::''«Επί της Υγιεινής υπουργός»'' : Νικόλαος Σμπαρούνης
::: ''«Επί της Κοινωνικής Προνοίας υπουργός»'' : Γρηγόριος Κασιμάτης, πανεπιστημιακός
* ''«Επί της Κοινωνικής Προνοίας Υπηρεσιακός υφυπουργός» '' : [[Κωνσταντίνος Καμπάς]]
* ''«Επί της Υπηρεσίας Παλινοστήσεως Προσφύγων<ref>Την 1η Ιουνίου 1945 συστάθηκε στο «Υπουργείο Κοινωνικής Προνοίας», η ειδική ''«Υπηρεσία Παλλινοστήσεως Προσφύγων»'' η οποία είχε ως σκοπό την μέριμνα για τους εκτοπισμένους λόγω του πολέμου (βομβαρδισμοί, εξορίες, κ.λ.π.) Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα την παροχή περίθαλψης ή και στέγασης.</ref> Υπηρεσιακός υφυπουργός» στο Υπουργείο Κοινωνικής Προνοίας '' : [[Αλέξανδρος Λεβίδης]]
Γραμμή 60 ⟶ 65 :
: - αντικαταστάθηκε στις 2 Ιουνίου 1945 τον [[Κυριάκος Βαρβαρέσος|Κυριάκο Βαρβαρέσσο]]
* ''«Επί του Εφοδιασμού υφυπουργός» (από 5 Ιουνίου 1945)'' : [[Ιερώνυμος Πίντος]]
* ''«Επί της Εργασίας υπουργός»'' : [[Ανδρέας Ζάκκας]], πρώην διευθυντής του Υπουργείου Εργασίας
* ''«Επί των Στρατιωτικών υπουργός»'': Πέτρος Βούλγαρης
* ''«Επί των Στρατιωτικών Υπηρεσιακός υφυπουργός»'': [[Μάρκος Δράκος]]
Γραμμή 66 ⟶ 71 :
* ''«Επί της Εμπορικής Ναυτιλίας υπουργός'': υποναύαρχος [[Σπυρίδων Μάτεσης]]
* ''«Επί της Αεροπορίας υπουργός»'': Πέτρος Βούλγαρης
* ''«Επί της Αεροπορίας Υπηρεσιακός υφυπουργός»'' : σμήναρχος, [[Γεώργιος Αλεξανδρής]]
* ''«Υπουργός - Γενικός Διοικητής Κρήτης»'' : [[Μανούσος Βολουδάκης]]
Γραμμή 87 ⟶ 92 :
▲Η Κυβέρνηση Βούλγαρη ήταν προϊόν του Δαμασκηνού και του περιβάλλοντός του, αλλά υπάρχει και η ερμηνεία που δέχεται το ότι δεν εστερείτο λαϊκής αποδοχής και βάσης καθώς είχε τη συναίνεση των πολιτικών αρχηγών ως προς της δράση της αναφορικά με την χάραξη εθνικής πολιτικής και το Νόμο ''περί συντάξεως εθνικών καταλόγων''.<ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.173-174</ref>
==Παραπομπές==
| |||