Χλωδοβίκος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Η άνοδος της οικογένειας του==

 

 

Ο προπάππους του Κλόβις [[Κλοντιόνε]] καταγράφεται σαν ο πρώτος βασιλιάς των Φράγκων που πολέμησε με στρατό στην βόρεια [[Γαλατία]]. Ο πατέρας του Χιλδέριχος Α΄ συμμάχησε με τον Ρωμαίο στρατηγό στην Γαλατία Αιγίδιο και νίκησε τους [[Βησιγότθοι|Βησιγότθους]] στην [[Ορλεάνη]], πέθανε (481) και τον διαδέχθηκε ο Κλόβις σε ηλικία 15 ετών. Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Χιλδέριχος και ο Κλόβις ήταν Ρωμαίοι στρατιωτικοί αρχηγοί στην Βελγική Γαλατία υπό τις διαταγές του ανώτατου Ρωμαίου στρατηγού.<ref>Rosenwein, Barbara (2004). A Short History of the Middle Ages. Canada: University of Toronto Press. σ. 43</ref> Οι Φράγκοι του Τουρναί με την βοήθεια του Αιγίδιου κατέκτησαν σταδιακά όλες τις γειτονικές περιοχές.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481-751. U of Minnesota Press. σ. 4</ref>

==Μάχη του Σουασόν==

 

Ο θάνατος του κυβερνήτη του Τουρναί καταγράφεται το 481, τον διαδέχθηκε ο 16χρονος γιος του Κλόβις, ο στρατός του δεν απαριθμούσε περισσότερους από 500 άνδρες. Το 486 ο Κλόβις Α΄ ξεκίνησε τις προσπάθειες να επεκτείνει το βασίλειο του, συμμάχησε με τον κυβερνήτη του Καμπραί και άλλον έναν Φράγκο ηγεμόνα τον Χάλαρικ.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 4</ref> Οι τρεις Γαλάτες αρχηγοί βάδισαν εναντίον του Γαλατό-Ρωμαϊκού στρατού στην Σουασόν, λίγο πριν την μάχη ο Χάλαρικ αποστάτησε και αρνήθηκε να πολεμήσει.<ref>The Cambridge Medieval History, Vol. 2, (Henry Melvill Gwatkin et al, eds.), Macmillan, 1913, p. 110</ref> Οι Φράγκοι συνέτριψαν τους Ρωμαίους στην ''"μάχη του Σουασόν"'' (486) παρά την αποστασία, ο Συάγριος δραπέτευσε στην αυλή του Αλάρικ Β΄.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 4</ref> Η νίκη αυτή διέλυσε την [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] η εξουσία της περιορίστηκε μονάχα στην [[Ιταλία]].<ref>Frassetto, Michael, Encyclopedia of barbarian Europe, (ABC-CLIO, 2003), σ. 126</ref> Μετά την μάχη ο Κλόβις συνέλαβε τον προδότη Χάλαρικ και τον φυλάκισε μαζί με το γιο του.<ref>The Cambridge Medieval History, Vol. 2, (Henry Melvill Gwatkin et al, eds.), Macmillan, 1913, p. 110</ref> Ο Κλόβις Α΄ δεν είχε την υποστήριξη του Γαλατικού κλήρου και λεηλάτησε όλες τις εκκλησίες στην Ρωμαϊκή επικράτεια, ο επίσκοπος του Ρεμς του ζήτησε να επιστρέψει τα κλεμμένα και ο νεαρός βασιλιάς που ήθελε καλές σχέσεις με τον κλήρο ανταποκρίθηκε θετικά.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 8</ref> Παρά την πανίσχυρη θέση του πολλές Ρωμαϊκές πόλεις αρνήθηκαν την υποταγή, η [[Βερντέν]] καταλήφθηκε μετά από σύντομη πολιορκία ενώ το [[Παρίσι]] αντιστάθηκε σκληρά πολλά χρόνια, ίσως πέντε.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 4</ref> Ο Κλόβις Α΄ μετέφερε την πρωτεύουσα του στο Παρίσι και ίδρυσε ένα αβαείο αφιερωμένο στους Αγίους Πέτρο και Παύλο στην νότια όχθη του [[Σηκουάνας|Σηκουάνα]]. Ο Κλόβις αναγνώρισε σύντομα ότι χωρίς την βοήθεια της εκκλησίας δεν μπορούσε να εδραιώσει την εξουσία του γι'αυτό αναζήτησε μια χριστιανή σύζυγο.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 8</ref> Ενσωμάτωσε πολλούς άνδρες του Συάγριου στον στρατό του, το Ρωμαϊκό βασίλειο πέρασε ολόκληρο στον έλεγχο του την χρονιά που μετακίνησε μερικούς Θουρήγγιους στα σύνορα με την Βουργουνδία.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 5</ref>

 

==Αλαμαννοί, Βουργουνδοί και Αρμορική==

 

Ο Κλόβις Α΄ συμμάχησε με τους [[Οστρογότθοι|Οστρογότθους]] όταν ο [[Θεοδώριχος ο Μέγας]] παντρεύτηκε την αδελφή του [[Αυδοφλέδα]]. Την ίδια χρονιά ο Χιλπέριχος Β΄ της Βουργουνδίας δολοφονήθηκε από τον αδελφό του Γουνδοβάδο, στην [[Βουργουνδία]] ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος. Ο Γουνδοβάδος προσπάθησε να πνίξει την ανεψιά του Χρόνα που αποσύρθηκε σε μοναστήρι, η αδελφή της Κλοτίλδη δραπέτευσε στην αυλή του θείου της Γκοντιγκίζελ, αδελφού του Χιλπέριχου Β΄ και του Γουνδοβάδου. Ο Γκοντιγκίζελ συμμάχησε με τον Κλόβις για να αντιμετωπίσει τον αδελφό του, του πρόσφερε για γάμο την ανεψιά του Κλοτίλδη.<ref>"Clotilda, Saint" . Encyclop?dia Britannica. 6 (11th ed.). 1911. σ. 557</ref>

Οι Αλαμανοί έκαναν μεγάλη επίθεση (496), στο πλευρό τους ήταν μερικοί Σάλιοι και Ριπουάριοι Φράγκοι, οι στρατοί τους συναντήθηκαν με τον Κλόβις Α΄ στο ισχυρό κάστρο του Τολμπιάκ. Στην διάρκεια της μάχης οι Φράγκοι είχαν βαριές απώλειες, ο Κλόβις Α΄ υποσχέθηκε απελπισμένος να ασπαστεί την θρησκεία της συζύγου του αν κατορθώσει να νικήσει τους Αλαμαννούς.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 6</ref> Με την βοήθεια των Ριπουάριων Φράγκων μπόρεσε αμέσως μετά να ανατρέψει την κατάσταση και να βγει αυτός ο μεγάλος νικητής στην ''"μάχη του Τολμπιάκ"'' (496). Ο Κλόβις Α΄ αμέσως μετά έγινε χριστιανός όπως υποσχέθηκε και ανάγκασε τους αιχμαλώτους του, τον αποστάτη Χάλαρικ και τον γιο του να αποσυρθούν σε μοναστήρι.<ref>The Cambridge Medieval History, Vol. 2, (Henry Melvill Gwatkin et al, eds.), Macmillan, 1913, p. 110</ref>

==Υποταγή των Βησιγότθων==

 

Ο Κλόβις Α΄ πείστηκε από τους μεγιστάνες του βασιλείου του να επιτεθεί στους Βησιγότθους (507).[21] Ο βασιλιάς τους Αλαρίκ Β΄ είχε φιλικές σχέσεις με τον Κλόβις, του έστειλε την κεφαλή του Συάγριου σε ένα ασημένιο πιάτο (486).<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 4</ref> Παρόλαυτα αποφάσισε να τους επιτεθεί όταν οι Καθολικοί του βασιλείου ήταν έντονα δυσαρεστημένοι με τον Αλαρίκ και ζήτησαν την βοήθεια του.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 7</ref> Ο Κλόβις Α΄ ήθελε να εξασφαλίσει την πίστη των Καθολικών γι'αυτό διέταξε τους στρατιώτες του να μην προχωρήσουν σε λεηλασία, τους δήλωσε ρητά ότι η εκστρατεία ήταν απελευθέρωση και όχι κατάκτηση.<ref>Bachrach, Bernard S. (1972). Merovingian Military Organization, 481–751. U of Minnesota Press. σ. 11</ref> Με την βοήθεια της Αρμονικής νίκησε το Βησιγοτθικό βασίλειο της Τουλούζης στην [[Μάχη του Βουιγιέ]] (507), η [[Ακουιτανία (πρώην περιοχή)|Ακουιτανία]] προσαρτήθηκε στο Φραγκικό βασίλειο και ο Αλαρίκ Β΄ πέθανε από την λύπη του. Ο [[Γρηγόριος Τουρώνης]] γράφει ότι ο αυτοκράτορας [[Αναστάσιος Α΄ ο Δίκορος]] παραχώρησε στον Κλόβις τον τίτλο του ''"Προξένου"'', η παραχώρηση είναι βέβαιη αν και το όνομα του Κλόβις δεν καταγράφεται σε κατάλογο. Μετά το Βουιγιέ ο Κλόβις άκουσε ότι ο Χάλαρικ σχεδίαζε να δραπετεύσει και τον δολοφόνησε.<ref>The Cambridge Medieval History, Vol. 2, (Henry Melvill Gwatkin et al, eds.), Macmillan, 1913, p. 110</ref> Την ίδια χρονιά (507) ο Κλόβις Α΄ έπεισε τον πρίγκιπα Χλωδόμηρο να σκοτώσει τον πατέρα του πράξη που του έδωσε το προσωνύμιο, ο Κλόβις ωστόσο πρόδωσε τον Χλωδόμηρο στην συνέχεια και ξυλοκόπισε τους απεσταλμένους του.<ref>https://books.google.gr/books?id=ye92FXOHQfUC&pg=PA235&lpg=PA235&dq=Sigobert+the+Lame&source=bl&ots=GkAVE9N_Sn&sig=VyyLPao1L3fo9Ri37hJJrBsIZcI&hl=en&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q=Sigobert%20the%20Lame&f=false</ref> Ο Κλόβις Α΄ επισκέφτηκε να βοηθήσει τον παλιό του σύμμαχο Ραγκανάρ του Καμπραί επειδή πολλοί παγανιστές υπήκοοι του είχαν επαναστατήσει εναντίον του μετά την μεταστροφή του στον χριστιανισμό (509). Ο Ραγκανάρ ωστόσο του απαγόρευσε την είσοδο και ο βασιλιάς αναγκάστηκε να επέμβει στρατιωτικά, ο Ραγκανάρ συνελήφθη όταν ο Κλόβις δωροδώκησε τους οπαδούς του και εκτελέστηκε μαζί με τον αδελφό του Ρίτσαρ.<ref>Bachrach (1972), 31; Gregory, II, σ. 42</ref>

 

==Θρύλοι==

 

Με τον Κλόβις ξεκίνησε η κωδικοποίηση των Σαλικών νόμων με την συμβολή Γαλατό-Ρωμαίων ευγενών που μετέφεραν την Ρωμαϊκή παράδοση, νόμους και θρησκεία στους Φράγκους. Ο Ρωμαϊκός νόμος περιγράφει όλα τα αδικήματα και τα πρόστιμα που σχετίζονταν με αυτά.<ref>Geary, Patrick (2003). Readings in Medieval History:Rome Law. Canada: Broadview Press Ltd. σσ. 129–136</ref> Το Φραγκικό βασίλειο που δημιούργησε ο Κλόβις περιείχε ολόκληρη την Γαλατία και τμήματα της Γερμανίας, διατηρήθηκε με τους απογόνους του πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του, για τον Γαλλικό λαό είναι ο ιδρυτής της χώρας του.<ref>http://www.historyofwar.org/articles/people_clovis_I.html</ref> Η διαίρεση του κράτους ανάμεσα στους γιους του δεν ήταν τόσο εθνική όσο γεωγραφική με στόχο την συλλογή εσόδων, δημιούργησε πολλά προβλήματα στους απογόνους του, θα επαναλάβουν την πρακτική του με τελικό αποτέλεσμα την πτώση της δυναστείας. Οι απόγονοι του ζούσαν άσωτη ζωή και οι περισσότεροι πέθαιναν αιφνίδια σε πολύ μικρές ηλικίες. Ο Κλόβις Α΄ προσπάθησε να εξασφαλίσει για τους απογόνους του την στήριξη του λαού και της εκκλησίας, όταν γινόταν εξέγερση των μεγιστάνων εναντίον του βασιλιά η [[Αγία Έδρα]] υποστήριζε τον βασιλιά. Με την μεταστροφή του στον Καθολικισμό ο πάπας έγινε σύμμαχος και προστάτης ολόκληρου του λαού του που ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία Καθολικοί.