Επίσκοπος Αθηνών Μελέτιος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 3:
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε το [[1661]] στα [[Ιωάννινα]]. Το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ, λεγόμενος και Μήτρος. Εκεί διδάχτηκε τα εγκύκλια μαθήματα στον [[Βησσαρίων Μακρής|Βησσαρίωνα Μακρή]]. Χειροτονήθηκε ιερέας από τον Κλήμη Ιωαννίνων και ονομάστηκε Μελέτιος. Πήγε στην [[ΙταλίαΠάντοβα]] γιατης να σπουδάσει φιλοσοφία και[[Ιταλία]]ς, ιατρικήόπου στηνσπούδασε [[Θεολογία]], [[Ιατρική]] και [[Φιλοσοφία]] στηνκαι [[Πάντοβα]],έμαθε ενώ έμαθεταυτόχρονα και τα [[Λατινικά]]. Επέστρεψε στα Γιάννενα και έγινε δάσκαλος και σχολάρχης του διδασκαλείου του Επιφανίου.<ref>ΓιάνηςΓιάννης Κορδάτος, ''Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1453 ως το 1961'', τόμος πρώτος, εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983, σελ. 91</ref> και σχολάρχης του διδασκαλείου του Επιφανίου.
 
Μετά τον θάνατο του μητροπολίτη Ναυπάκτου και Άρτας Βαρθολομαίου, σε ηλικία 31 ετών χειροτονήθηκε Μητροπολίτης [[Ναύπακτος|Ναυπάκτου]] και Άρτας. Αφού λειτούργησε τέσσερα χρόνια αναγκάστηκε να φύγει από την [[Άρτα]] το 1696 και να καταφύγει στα Ιωάννινα, λόγω της επιδρομής του διαβόητου [[Λιμπεράκης Γερακάρης|Λιβερίου Γερακάρη]]. Κατηγορήθηκε ως συνένοχος της [[Ελληνική επανάσταση 1696|επανάστασης εκείνης]] και διέτρεξε μεγάλο κίνδυνο, κατέφυγε στα Γιάννενα και κρύφτηκε για δύο μήνες. Όταν το 1701 έγινε ειρήνη μεταξύ [[Βενετοί|Βενετών]] και Τούρκων, πήγε στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Το 1701 η [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Μεγάλη Εκκλησία]] τον έστειλε στην Βενετοκρατούμενη Πελοπόννησο για να συντάξει τα εκκλησιαστικά δικαιώματα ως έξαρχος και επίτροπος πατριαρχικός. Εκπλήρωσε την αποστολή του και επέστρεψε στην Πόλη. Εκείνη την εποχή ήρθαν δύο πρόκριτοι από την Αθήνα και ζήτησαν τον Μελέτιο να διοριστεί μητροπολίτης Αθηνών. Έτσι, ο Πατριάρχης [[Γαβριήλ Γ΄]] τον μετέθεσε στην Αθήνα το [[1703]]. Με την μεγάλη του μόρφωση και την ικανότητά του, ο Μελέτιος κατόρθωσε στην Αθήνα να συμβιβάσει καταστάσεις, και συντέλεσε στην αναγέννηση των γραμμάτων. Δυσκολεύτηκε όμως από τις ραδιουργίες και τις συκοφαντίες των δημογερόντων και ζητούσε ευκαιρία να απομακρυνθεί.
 
Μετά τον θάνατο του Κλήμη Ιωαννίνων, οι συμπατριώτες του παρακάλεσαν θερμά τον Μελέτιο να επιστρέψει. Το 1713 δέχτηκε να τον διαδεχτεί και έφυγε από την Αθήνα με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Καθ' οδόν αρρώστησε στην [[Λάρισα]] και αναγκάστηκε να παραμείνει εκεί για πολύ καιρό. Αφού ανάρρωσε, έφθασε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ξανά αρρώστησε βαριά και πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 1714. Ενταφιάστηκε στην Πακριδία.
 
==Εργογραφία==