Νικόλαος Πλαστήρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Λόγος αφαίρεσης τεκμηριωμένου κειμένου;
Ετικέτα: Αναίρεση
Chaplas77 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 83:
Με την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στο Παρίσι, μετακομίζει στην ελεύθερη ζώνη (νότιο Γαλλία): φτάνει στις 2 Οκτωβρίου 1940 στη [[Νίκαια (Γαλλία)|Νίκαια]] και εγκαθίσταται στο ξενοδοχείο Φράντσια, στον αριθμό 9 της λεωφόρου Βίκτωρ Ουγκώ. Στις 2 Νοεμβρίου αποκτά προσωρινή άδεια παραμονής για έξι μήνες, που του παρέδωσε ο νομάρχης των Αλπ-Μαριτίμ. Στην Ελλάδα, ο [[Κωνσταντίνος Μανιαδάκης]], στις αρχές Νοεμβρίου 1940, έδωσε εντολή στην Ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι ώστε να εμποδίσει τον Πλαστήρα να επιστρέψει στην Ελλάδα. Πράγματι η Ελληνική Πρεσβεία προέβη σε σχετικό διάβημα προς τον υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης του Βισύ<ref>Christophe Chiclet, «Ο Πλαστήρας στη Γαλλία 1940-1944», στο: Πρακτικά του Διεθνούς Ιστορικού Συνεδρίου ''Η Ελλάδα 1936-44 Δικτατορία-Κατοχή-Αντίσταση'', εκδ. Μορφωτικό Ινστιτούτο ΑΤΕ, Αθήνα, 1989, σελ. 212.</ref>.
 
Ο [[Κομνηνός Πυρομάγλου]] ανέλαβε την αποστολή να έλθει σε επαφή με τον Πλαστήρα, προκειμένου να επιστρέψει μέσω Συρίας και Τουρκίας στην Ελλάδα. Ο Πυρομάγλου ήλθε σε επαφή με τον πλωτάρχη Βουαζέν (Voisin), στέλεχος της Κυβέρνησης του Βισύ, η οποία τελικά μετρίασε τα μέτρα σε βάρος του Πλαστήρα. Όμως όταν οι Άγγλοι και οι Γκωλικοί κατέλαβαν τη Συρία, οι επαφές Πλαστήρα-κυβέρνησης του Βισύ διακόπηκαν περί τις αρχές Ιουνίου του 1941. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς οι Γερμανοί από το Παρίσι, έστειλαν τον αξιωματικό των Ες-Ες Ρόλαντ Νόσεκ (Roland Nosek) στη Νίκαια της Γαλλίας και συνάντησε τον Πλαστήρα προσκαλώντας τον στο Παρίσι. Την ίδια περίοδο κάποιος Νίκος Ρούσσος που εκπροσωπούσε την κυβέρνηση της Αθήνας συναντήθηκε μαζί του· είναι άγνωστο τι συζητήθηκε μαζί του. Ο Πλαστήρας ενημέρωσε αργότερα τις αρχές Ασφαλείας του Βισύ πως του είχε προταθεί να «''αναλάβει την εξουσία στην Ελλάδα''». Μεταξύ 23 Ιουλίου και 29 Αυγούστου πραγματοποιεί ταξίδι στο Παρίσι και επαφές με τις εκεί γερμανικές Αρχές άγνωστο με ποιο περιεχόμενο<ref>Christophe Chiclet, «Ο Πλαστήρας στη Γαλλία 1940-1944», στο: Πρακτικά του Διεθνούς Ιστορικού Συνεδρίου ''Η Ελλάδα 1936-44 Δικτατορία-Κατοχή-Αντίσταση'', εκδ. Μορφωτικό Ινστιτούτο ΑΤΕ, Αθήνα, 1989, σελ. 213-214.</ref>.
 
Όπως υποστηρίζει ο καθηγητής Κριστόφ Σικλέ (Christophe Chiclet), «''σκεφτόταν αφελώς ότι η Γερμανία θα κέρδιζε τον πόλεμο και ότι θα γινόταν ο δημοφιλής δημοκράτης δικτάτορας της Ελλάδας, σωτήρας μιας χώρας που εγκαταλείφθηκε από το βασιλιά και τους φιλομοναρχικούς''». Τελικά επειδή η πλειοψηφία των βενιζελικών προσωπικοτήτων προσχώρησε στους Άγγλους, την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση και επομένως και τον βασιλιά, εκείνος απομονώθηκε<ref>Christophe Chiclet, «Ο Πλαστήρας στη Γαλλία 1940-1944», στο: Πρακτικά του Διεθνούς Ιστορικού Συνεδρίου ''Η Ελλάδα 1936-44 Δικτατορία-Κατοχή-Αντίσταση'', εκδ. Μορφωτικό Ινστιτούτο ΑΤΕ, Αθήνα, 1989, σελ. 214.</ref>.
 
Αρχές του φθινοπώρου του 1941, έρχεται πάλι σε επαφή με τον Πυρομάγλου τον οποίο στέλνει στην Ελλάδα με σκοπό να αναστείλει κάθε ένοπλη αντίσταση, ο οποίος τελικά προσχώρησε στον [[Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος|ΕΔΕΣ]]. Ο Πλαστήρας ήταν ένας, παρά τη θέληση τη δική του, πρόεδρος του ΕΔΕΣ<ref>Christophe Chiclet, «Ο Πλαστήρας στη Γαλλία 1940-1944», στο: Πρακτικά του Διεθνούς Ιστορικού Συνεδρίου ''Η Ελλάδα 1936-44 Δικτατορία-Κατοχή-Αντίσταση'', εκδ. Μορφωτικό Ινστιτούτο ΑΤΕ, Αθήνα, 1989, σελ. 215.</ref>.