|
}}
Οι '''Θούριοι''' ήταν αποικία των [[Αθηναίοι|Αθηναίων]] στην [[Μεγάλη Ελλάδα]], κτίστηκαν στον κόλπο του Τάραντα στην θέση της ερειπωμένης πόλης [[Σύβαρις]].
Τα ερείπια της αρχαίας πόλης βρίσκονται στο αρχαιολογικό πάρκο της σύγχρονης κωμόπολης ΣύβαριΣύβαρις στην [[Επαρχίες της Ιταλίας|Ιταλική επαρχία]] [[Κοζέντσα (επαρχία)|Κοζέντσα]] στην [[Καλαβρία]]. Οι Θούριοι ήταν μία από τις μεγαλύτερες Ελληνικές αποικίες στην νότια [[Ιταλία]], ιδρύθηκε περίπου 70 χρόνια μετά την πτώση της ΣύβαριςΣυβάρεως.
==Σύβαρις==
==Ίδρυση των Θουρίων==
Οι νέοι έποικοι εγκαταστάθηκαν στην θέση που υπήρχε η αρχαία πόλη Σύβαρις, σε μια κοντινή απόσταση με κέντρο μιάμια πηγή, την ''"Θουρία"'' που έδωσε στην αποικία το όνομα ''"Θούριοι"''. Ο [[Διόδωρος Σικελιώτης]] αποδίδει την ίδρυση των Θουρίων το 446 π.Χ. αλλά οι μετέπειτα έρευνες προσδιόρισαν την ίδρυση της νέας αποικίας τρία χρόνια αργότερα (443 π.Χ.).<ref>Clinton, F. H. Τόμος Β΄. σ. 54</ref> Οι νέοι έποικοι προστάτευσαν επιτυχώς τους Συβαριώτες από τους Κροτωνιάτες, από τότε όπως φαίνεται δεν ενόχλησαν την πόλη. Η σύγκρουση ωστόσο ανάμεσα στους παλιούς και τους νέους κατοίκους ήρθε πολύ γρήγορα, οι Συβαριώτες διαμαρτυρήθηκαν για τα χαμηλά προνόμια που είχαν στην νέα πόλη. Οι έποικοι εξόντωσαν εύκολα τους περισσότερους από τους παλιούς κατοίκους, οι ελάχιστοι που διασώθηκαν έφυγαν και ίδρυσαν την μικρή αποικία Σύβαρις επί της Τραείς που διαλύθηκε σύντομα από τις βαρβαρικές επιδρομές.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΒ΄, 11 και 22</ref> Οι Θούριοι αμέσως έκλεισαν ειρήνη με τον Κρότωνα και ξεκίνησε μια νέα περίοδος μεγάλης ευημερίας για την πόλη με νέους εποίκους που ήρθαν από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, ιδιαίτερα από την [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]]. Οι Αθηναίοι αποτελούσαν την μειοψηφία αλλά δεν έπαυαν ποτέ να αποτελούν τον πυρήνα τους και η αποικία θεωρητικά ήταν δική τους.
Οι έποικοι χωρίστηκαν σε 10 φυλές ανάλογα με τον τόπο καταγωγής τους : Αρκάδες από την [[Νομός Αρκαδίας|Αρκαδία]], Αχαιοί από την [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐα]], Ελεάτες από την [[Ελέα]], Βοιωτοί από την [[Νομός Βοιωτίας|Βοιωτία]], Αμφικτύονες από την [[Αμφικτυονία]], Δωριείς από την [[Δωρίδα]], Ίωνες από την [[Ιωνία]], Αθηναίοι από την [[Αθήνα]], Ευβοιώτες από την [[Εύβοια]] και Νησιώτες από τα υπόλοιπα νησιά.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΒ΄, 11</ref> Η πόλη κυβερνήθηκε με μια σύγχρονη μορφή δημοκρατικού πολιτεύματος, οι αναφορές του Διόδωρου ότι κυβερνήθηκε σύμφωνα με την νομοθεσία του Χάρονδα θεωρούνται υπερβολικές.
Η ανάπτυξη της έγινε με ένα σύστημα τεσσάρων βασικών οδικών αρτηριών που χώριζαν τους Θούριους σε τέσσερα οροπέδια.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΒ΄, 10</ref>
Μόλις λίγα χρόνια μετά την ίδρυση τους οι Θούριοι βρέθηκαν σε πόλεμο με τον [[Τάραντας|Τάραντα]],. οιH αιτία ήταν h εύφορη πεδιάδα Σιρίτις που βρισκόταν περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια από τους Θούριους και στην οποία είχαν οι Αθηναίοι μακρόχρονες διεκδικήσεις. Ο Σπαρτιάτης στρατηγός [[Κλεανδρίδας]] που είχε εξοριστεί από την Ελλάδα ανέλαβε αρχηγός των στρατευμάτων των Θουρίων. Μετά από μερικές επιτυχίες οι δύο αντίπαλοι ήρθαν σε συμβιβασμό και ανέλαβαν να ιδρύσουν μαζί την [[Ηράκλεια η Λευκανική|Ηράκλεια]] στην αμφισβητούμενη περιοχή.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΒ΄, 23 και 36</ref>
<gallery style='"text-align:center'" widths="250" heights="125">
FileΑρχείο:Silver distater, Thourioi, 400-350 BC.jpg|Νόμισμα των Θουρίων του 400-350 π.Χ.
Αρχείο:Guerre-punique-sud Italie.jpg|Οι Θούριοι στον Κόλπο του Τάραντα
</gallery>
[[Αρχείο:Sybaris_archeological_park_4.jpg|thumb|300px|right|Αρχαιολογικά ευρήματα των Θουρίων.]]
Η γνώση της ιστορίας των Θουρίων είναι αποσπασματική,. ξέσπασανΞέσπασαν νέες διαφωνίες ανάμεσα στους Αθηναίους και τους υπόλοιπους εποίκους για την κυριαρχία στην πόλη αλλά η [[Πυθία]] αποφάσισε ότι ιδρυτής ήταν μόνο ο [[Απόλλων]].<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΒ΄, 35</ref> Οι ίδιες διαφωνίες ξέσπασαν στην [[Εκστρατεία στη Σικελία]] με δύο κόμματα,. τοΤο πρώτο υποστήριζε τους Αθηναίους και το δεύτερο που επικράτησε ήταν εναντίον τους.
Οι Θούριοι ωστόσο έδειξαν σύντομα στον Αθηναϊκό στόλο που αρχηγοί του ήταν ο [[Νικίας]] και ο [[Αλκιβιάδης]] την ίδια ουδετερότητα με τις άλλες πόλεις της Σικελίας.<ref>[[Θουκυδίδης]], [[Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου]], Βιβλίο ΣΤ΄, σ.44</ref> Ο Αλκιβιάδης την εποχή που δραπέτευσε από τους Αθηναίους όταν τον καταδίκασαν ερήμην σε θάνατο κατέφυγε στους Θούριους.
Σε δύο χρόνια κέρδισαν στην πόλη οι οπαδοί των Αθηναίων (413 π.Χ.),. ότανόν έφτασαν στους Θούριους οι Αθηναίοι στρατηγοί [[Δημοσθένης (στρατηγός)|Δημοσθένης]] και [[Ευρυμέδων ο στρατηγός|Ευρυμέδων]] τους έδωσαν σημαντική βοήθεια όπως 700 οπλίτες και 300 τοξότες.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/Ζ΄, 33 - 35</ref> Ακολούθησε περίοδος 20 ετών στην οποία δεν υπάρχουν ιστορικές πηγές για τους Θούριους μέχρι την χρονιά που τους επιτέθηκαν οι [[Λουκανοί]], ένας επικίνδυνος Ιταλικός λαός. Οι πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας συνασπίστηκαν να τους αντιμετωπίσουν αλλά οι Θούριοι δεν μπορούσαν να περιμένουν, τους απέκρουσαν με 14.000 και 1000 ιππείς. Μετά την πρώτη νίκη τους ο στρατός των Θουρίων επιτέθηκε απερίσκεπτα τους Λουκανούς στην περιοχή τους, γνώρισαν την συντριβή κοντά στο [[Λάος (Καλαβρία)|Λάος]] και 10.000 από αυτούς κομματιάστηκαν.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΔ΄, 101</ref>
==Παρακμή==
[[Αρχείο:Sybaris_archeological_park_6.jpg|thumb|300px|right|Αρχαίο μωσαϊκό των Θουρίων.]]
Είναι προφανές ότι οι Θούριοι βυθίστηκαν από τότε στην παρακμή αλλά η γονιμότητα του εδάφους τους επέτρεψε να διασώσουν την πόλη τους, αργότερα εγκαταστάθηκαν Ρωμαίοι έποικοι με Λατινικά δικαιώματα (194 π.Χ.).<ref>[[Τίτος Λίβιος]], ''"Από την ίδρυση της Ρώμης"'', Βιβλίο 34, σ. 53</ref> Ο αριθμός των εποίκων ήταν σχετικά μικρός, απαριθμούνται 3.000 πεζοί και 300 ιππότες.<ref>[[Τίτος Λίβιος]], ''"Από την ίδρυση της Ρώμης"'', Βιβλίο 35, σ. 9</ref> Ο [[Τίτος Λίβιος]] δεν καταγράφει αριθμό, ο [[Στράβων]] γράφει ότι η νέα αποικία ονομάστηκε [[Κώπαι]], αυτό επιβεβαιώνει ο [[Στέφανος ο Βυζάντιος]] και τα νομίσματα με την επιγραφή ''"Κώπαι"''.<ref>[[Στράβων]], [[Γεωγραφικά]], Βιβλίο 9, σσ. 406 - 410</ref> Το νέο όνομα δεν διατηρήθηκε πολύ, επέστρεψαν γρήγορα στην παλαιότερη ονομασία τους Θούριοι. Την πόλη κατέλαβε ο [[Σπάρτακος]] και την υπέβαλε σε βαριά φορολογία (72 π.Χ.) αλλά τελικά διασώθηκε.<ref>[[Αππιανός]], ''"Ρωμαϊκά"'', ''"Εποχή των βασιλιάδων"'', σ. 117</ref> Ο [[Σουητώνιος]] γράφει ότι ο Ανθύπατος [[Γάιος Οκτάβιος (ανθύπατος)|Γάιος Οκτάβιος]] νίκησε τον Σπάρτακο γι'αυτό ο γιος του μελλοντικός αυτοκράτορας [[Οκταβιανός Αύγουστος]] πήρε το προσωνύμιο ''"Θούρειος"''. Ο [[Ιούλιος Καίσαρας]] έδωσε μεγάλη σημασία στην πόλη, θανατώθηκε εκεί ο Μάρκος Καίλιος Ρούφος μετά την αποτυχημένη του απόπειρα να ξεσηκώσει την νότια Ιταλία σε εξέγερση.<ref>[[Ιούλιος Καίσαρ]], ''"Απομνημονεύματα περί του εμφυλίου πολέμου"'', Βιβλίο Γ΄, σσ. 21 - 22</ref> Ο [[Σέξτος Πομπήιος]] λεηλάτησε τα εδάφη γύρω από την πόλη αλλά δεν μπόρεσε να την καταλάβει επειδή αποκρούστηκε στα τείχη των Θουρίων.<ref>[[Αππιανός]], ''"Ρωμαϊκά"'', ''"Αννιβαϊκή"'', σσ. 56 - 58</ref> Οι Θούριοι εξακολουθούσαν να είναι πόλη με στρατηγική σημασία αναφέρονται από τον Πλίνιο, τον Πτολεμαίο και τον ΣτράβωνΣτράβωνα. Ήταν η μόνη πόλη στον κόλπο του Τάραντα ανάμεσα στον ίδιο τον Τάραντα και τον Κρότωνα αφού το [[Μεταπόντιο]] και η [[Ηράκλεια η Λευκανική]] είχαν πέσει σε μεγάλη παρακμή.<ref>The Itinerary of the Emperor Antoninus, σ. 114</ref> Ο ιστορικός [[Προκόπιος (ιστορικός)|Προκόπιος]] τον 6ο αιώνα μ.Χ. καταγράφει επίσης την πόλη.<ref>[[Προκόπιος (ιστορικός)|Προκόπιος]], Βιβλίο Α΄, σ. 15</ref>
Σταδιακά τα ιζήματα του ποταμού Κράθι επέκτειναν το Δέλτα του ποταμού, οι Θούριοι δεν είχαν πλέον επαφή με την θάλασσα και έπεσαν σε παρακμή.<ref>https://journals.openedition.org/mediterranee/3190?lang=en</ref> Η πόλη εγκαταλείφτηκε από τους κατοίκους της κάποια στιγμή τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] όταν ίδρυσαν την Τερανόβα ντα Σιμπάρι σε έναν λόφο 1 χιλιόμετρο εσωτερικά, στην δεξιά όχθη του ποταμού.
==Τοποθεσία==
Η αρχική τοποθεσία που βρίσκονταν οι αρχαίοι Θούριοι δεν έχει βρεθεί αλλά τα ερείπια της ΡωμαικήςΡωμαϊκής πόλης βρίσκονται περίπου 6 χιλιόμετρα ανατολικά της Τερανόβα ντα Σιμπάρι, η περίμετρος τους είναι 6 χιλιόμετρα. Είναι σαφές σύμφωνα με αυτά που γράφουν ο Διόδωρος και ο Στράβων ότι οικοδομήθηκαν στην ίδια θέση που βρισκόταν η πανάρχαια πόλη Σύβαρις, στους πρόποδες του λόφου της Τερανόβα.<ref>[[Διόδωρος Σικελιώτης]], Ιστορική Βιβλιοθήκη/ΙΒ΄, 10</ref> Άλλοι τους τοποθετούν βόρεια της Σύβαρις λίγα χιλιόμετρα πάνω από την θάλασσα, τα ερείπια αποδίδονται στην Σύβαρις αλλά πολύ πιθανό να είναι των Θουρίων. Ο Χένρυ Σουίνμπερν (1743 - 1803) γράφει ότι τα Ρωμαϊκά ερείπια στην συμβολή των ποταμών Κράθις και Σύβαρις πολύ πιθανό να ανήκουν στους Θούριους.<ref>Henry Swinburne, Travels, Τόμος Α΄. σσ. 291 - 292</ref>
Οι Θούριοι χρησιμοποιούσαν στην αρχαιότητα νομισματοκοπείο, τα νομίσματα της είχαν μεγάλη ομορφιά κάτι που φαίνεται και στις περιγραφές των συγγραφέων για τον πλούτο της πόλης.
|
