Όρος των Ελαιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η κορυφογραμμή αποτελείται από ωκεάνια [[ιζηματογενή πετρώματα]] της ύστερη [[Κρητιδικό|Κρητιδικής περιόδου]], και αποτελείται από μαλακή [[Κιμωλία (πέτρωμα)|κιμωλία]] και σκληρό [[πυριτόλιθος|πυριτόλιθο]]. Ενώ η κιμωλία εξορύσσεται εύκολα, δεν είναι αρκετά ισχυρό υλικό για χρήση σε κατασκευές, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το όρος δεν χτίστηκε ποτέ αλλά, αντ 'αυτού, διαθέτει πολλές τεχνητές σπηλιές-ταφούςτάφους.

Ρωμαίοι στρατιώτες από την 10η Λεγεώνα στρατοπέδευσαν στο όρος κατά τη διάρκεια της [[Καταστροφή της Ιερουσαλήμ|πολιορκίας της Ιερουσαλήμ]] το έτος 70 ΚΧ. Η θρησκευτική τελετή που σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου μήνα πραγματοποιήθηκε στο Όρος των Ελαιών στις ημέρες του Δεύτερου Ναού.<ref name="Har-el 1977 120–123">{{cite book|last=Har-el|first=Menashe|title=This is Jerusalem|publisher=Canaan|location=Jerusalem|year=1977|pages=120–123}}</ref> Μετά την καταστροφή του Ναού, οι Εβραίοι γιόρτασαν το [[Σκηνοπηγία|Σουκότ]] στο Όρος των Ελαιών. Πραγματοποιούσαν προσκυνήματα στο Όρος των Ελαιών, επειδή ήταν 80 μέτρα ψηλότερα από το [[Όρος του Ναού]] και προσφέρει μια πανοραμική θέα της περιοχής του Ναού. Έγινε παραδοσιακό μέρος όπου οι Εβραίοι θρυνούνθρηνούν για την καταστροφή του ναού, ιδιαίτερα κατά το [[Τισα Μπ'Αβ]].<ref name="Har-el 1977 120–123"/> Στα μέσα της δεκαετίας του 1850, οι κάτοικοι της Σιλβάν δέχονταν 100 £ ετησίως από τους Εβραίους, σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η βεβήλωση των τάφων στο βουνό.<ref name="Har-El2004">{{cite book|author=Menashe Har-El|title=Golden Jerusalem|url=http://books.google.com/books?id=9Z2cFY9iGqgC&pg=PA244|accessdate=14 October 2010|date=April 2004|publisher=Gefen Publishing House Ltd|isbn=978-965-229-254-4|page=244}}</ref>

Μετά τον [[αραβοισραηλινός πόλεμος του 1948|αραβοισραηλινό πόλεμο του 1948]], η Ιορδανία πρότεινε στο πλαίσιο των συμφωνιών της ανακωχής της 3ης Απριλίου 1949 να επιτρέψει «την ελεύθερη πρόσβαση στους ιερούς χώρους και τα πολιτιστικά ιδρύματα και τη χρήση των νεκροταφείων στο Όρος των Ελαιών». Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της 19-ετής ιορδανικής κατοχής της Δυτικής Όχθης, οι όροι δεν ακολουθήθηκαν. Οι μη-ισραηλινοί Χριστιανοί προσκυνητές είχαν τη δυνατότητα να επισκεφθούν το Όρος, αλλά οι Εβραίοι όλων των χωρών και οι περισσότεροι μη-Εβραίοι πολίτες του Ισραήλ είχαν αποκλειστεί από την είσοδο στην Ιορδανία και κατά συνέπεια δεν ήταν σε θέση να ταξιδέψουν στην περιοχή.<ref>To Rule Jerusalem By Roger Friedland, Richard Hecht, 2000, p. 39, "Tourists entering East Jerusalem had to present baptismal certificates or other proof they were not Jewish."</ref><ref>Thomas A Idinopulos, Jerusalem, 1994, p. 300, "So severe were the Jordanian restrictions against Jews gaining access to the old city that visitors wishing to cross over from west Jerusalem...had to produce a baptismal certificate."</ref><ref>Armstrong, Karen, Jerusalem: One City, Three Faiths, 1997, "Only clergy, diplomats, UN personnel, and a few privileged tourists were permitted to go from one side to the other. The Jordanians required most tourists to produce baptismal certificates — to prove they were not Jewish ... ."</ref>

*Διαδραστικά πανοραμάταπανοράματα του όρους των Ελαιών – [https://web.archive.org/web/20140217082719/http://jerusalem360.com/panoramas/mount_of_olives_overlook jerusalem360.com], [https://web.archive.org/web/20140210083621/http://www.gojerusalem.com/article_1153/Mount-of-Olives---Virtual-Tour GoJerusalem.com]