Παγκοσμιοποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 64:
Οι επικριτές της οικονομικής πτυχής της παγκοσμιοποίησης υποστηρίζουν ότι δεν είναι, όπως δηλώνουν οι υποστηρικτές της, μια αναπόφευκτη διαδικασία η οποία πηγάζει φυσικά από τις οικονομικές ανάγκες όλων. Οι επικριτές συνήθως επισημαίνουν ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μια διαδικασία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών, και αντιτάσσουν τη δυνατότητα καθιέρωσης εναλλακτικών θεσμών και πολιτικών, οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν τις επιθυμίες των φτωχών και [[εργατική τάξη|εργατικών τάξεων]] στον κόσμο, καθώς και τα [[περιβαλλοντικά θέματα]], με πιο δίκαιο και σωστό τρόπο.<ref>[http://www.forumsocialmundial.org.br/index.php?cd_language=2&id_menu= Fórum Social Mundial]</ref> Το κίνημα είναι πολύ ευρύ και περιλαμβάνει εθνικοαπελευθερωτικές ομάδες, [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερά]] κόμματα, [[αναρχισμός|αναρχικούς]], [[οικολογικό κίνημα|οικολόγους]], αγροτικές [[συντεχνία|συντεχνίες]], [[αντιρατσισμός|αντιρατσιστικές]] οργανώσεις, [[θρησκεία|θρησκευτικές]] οργανώσεις, κλπ. Κάποιοι ζητούν μεταρρυθμίσεις (για ένα «πιο ανθρώπινο» είδος καπιταλισμού), ενώ άλλοι έχουν πιο επαναστατική προσέγγιση (υποστηρίζοντας εναλλακτικές προτάσεις στον καπιταλισμό) και άλλοι αντιδρούν θεωρώντας την παγκοσμιοποίηση ως καταστροφική για τη βιομηχανία και την απασχόληση της χώρας τους.
 
Αναφορικά με το φλέγον θέμα της παγκόσμιας μετανάστευσης, η διαμάχη εκτυλίσσεται γύρω από τις αιτίες (σε τι βαθμό είναι εθελοντική ή υποχρεωτική, απαραίτητη ή όχι), αλλά και τις συνέπειες (κατά πόσο είναι ωφέλιμη ή όχι, αν συμφέρει κοινωνικά ή περιβαλλοντικά). Οι υποστηρικτές θεωρούν τη μετανάστευση απλά σαν μια διαδικασία κατά την οποία μέλη του εργατικού δυναμικού μπορούν να πάνε από μία χώρα σε άλλη για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, ενώ οι επικριτές δίνουν έμφαση στις αρνητικές συνέπειες, όπως την οικονομική, πολιτική και περιβαλλοντική ανασφάλεια, και επισημαίνουν τον συσχετισμό μεταξύ μετανάστευσης και της τεράστιας ανάπτυξης φτωχών συνοικιών σε πόλεις του αναπτυσσόμενου κόσμου. Σύμφωνα με το ''The Challenge of Slums'', έκθεση που εξέδωσε ο [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών]] το 2003, «η κυκλική φύση του καπιταλισμού, η αυξημένη ζήτηση για ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό σε σχέση με το ανειδίκευτο, και οι αρνητικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης — και ιδιαίτερα οι απότομες βελτιώσεις και επιδεινώσεις της οικονομίας ανά τον κόσμο που συμβάλλουν στην ανισότητα και τη μη ομοιόμορφη κατανομή του νέου πλούτου — συμβάλλουν στην τεράστια ανάπτυξη των φτωχογειτονιών».<ref>{{Cite web |url=http://www.unhabitat.org/documents/media_centre/sowc/Featurerace.pdf |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2007-02-01 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090918221812/http://www.unhabitat.org/documents/media_centre/sowc/Featurerace.pdf |archivedate=2009-09-18 |url-status=dead }}</ref>
 
Διάφορες πτυχές της παγκοσμιοποίησης θεωρούνται ζημιογόνες από πολλές ομάδες [[ακτιβισμός|ακτιβιστών]], καθώς και από [[εθνικισμός|εθνικιστές]]. Έτσι, περί τα τέλη της δεκαετίας του '90 σφυρηλατήθηκε ένα ετερόκλητο, διεθνές κίνημα το οποίο έγινε γνωστό κυρίως από τις αναταραχές, τις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις που ξέσπασαν το 1999 στο [[Σιάτλ]] των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του [[Συνέδριο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου του 1999|Συνεδρίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου]]. Παρόμοιες συγκρούσεις επαναλήφθηκαν το [[2001]] στη [[Γένουα]] της [[Ιταλία]]ς, στην [[27η Σύνοδος των G8|27η Σύνοδο των G8]]. Το κίνημα αυτό, το οποίο χαρακτηρίζεται κυρίως από έναν [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικό]] και οικολογικό χαρακτήρα, δεν έχει συγκεκριμένο όνομα. Ο όρος ''ενάντια στην παγκοσμιοποίηση'' ή ''κατά της παγκοσμιοποίησης'' χρησιμοποιείται συχνά από τα ΜΜΕ, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση, καθώς πολύ συχνά οι ακτιβιστές αντιτίθενται σε συγκεκριμένες πτυχές της παγκοσμιοποίησης και όχι σε ολόκληρο το φαινόμενο. Ακτιβιστές όπως ο [[Νόαμ Τσόμσκι]] είπαν ότι ο όρος αυτός δεν έχει νόημα, αφού στόχος του κινήματος είναι η παγκοσμιοποίηση της δικαιοσύνης<ref>[http://www.chomsky.info/interviews/20050311.htm On Globalization, Iraq, and Middle East Studies, Noam Chomsky interviewed by Danilo Mandic]</ref> (βλ. [[Κίνημα Παγκόσμιας Δικαιοσύνης]]). Πολλοί ακτιβιστές έχουν ως σύνθημα το «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός», το οποίο έχει δώσει ονόματα όπως το ''altermondialisme'' στα [[γαλλικά]].