Ιγκόρ του Κιέβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Αναίρεση έκδοσης 7924863 από τον Θαλάσσιος Ασφόδελος (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 4:
|εικόνα = Igor RC.png
|μέγεθος_εικόνας = 134px
|λεζάντα =
|τίτλος = Πρίγκηπας του Νόβγκοροντ
|περίοδος_εξουσίας = 914 – 945
|ημ_στέψης =
|τόπος_στέψης =
|προκάτοχος = [[Όλεγκ|Ολέγκ]]
|διάδοχος = [[Σβιάτοσλαβ A΄ του Κιέβου|Σβιατοσλάβ A΄]]
Γραμμή 12 ⟶ 15 :
|βασιλικός_οίκος = [[Ρουρικίδες|Ρουρικιδών]]
|πατέρας = [[Ρούρικ]]
|μητέρα =
|ημ_γέννησης =
|τόπος_γέννησης =
|ημ_θανάτου = 945
|τόπος_θανάτου =
|τόπος_ταφής =
|θρησκεία =
|υπογραφή =
}}
Ο '''Ιγκόρ''' (ρωσ. Игорь, ορθή προφορά: Ίγκορ) υπήρξε [[Βάραγγοι|Βάραγγος]] πρίγκιπας του [[Κίεβο|Κιέβου]] και ως τέτοιος, αρχηγός του [[Κράτος των Ρως|Κράτους των Ρως]] για κάποια χρόνια στο πρώτο μισό του 10ου αιώνα. Το όνομά του προήλθε από τον [[Σλαβικές γλώσσες|εκσλαβισμό]] του [[Αρχαία σκανδιναβική γλώσσα|αρχαίου σκανδιναβικού]] «Ίνγκβαρ» (Ingvar). Πιθανώς ήταν γιος του [[Ρούρικ]], φυλάρχου των [[Ρως]] την περίοδο που είχαν έδρα το [[Νόβγκοροντ]].
Για τον ακριβή προσδιορισμό των βιογραφικών στοιχείων του, η ιστορική έρευνα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανυπαρξίας αξιόπιστων πηγών. Βασική πηγή είναι το [[Πρώτο Χρονικό]], το οποίο όμως συνετέθη διακόσια χρόνια αργότερα και -ακόμα χειρότερα- το γνωρίζουμε μόνο από μεταγενέστερα αντίγραφα.
== Βιογραφικές εκδοχές ==
Η κυρίαρχη εκδοχή βασίζεται στην επεξεργασία του Πρώτου Χρονικού και υποστηρίζει, ότι ο Ίγκορ κυβέρνησε από το θάνατο του [[Όλεγκ|Ολέγκ]] ([[912]]-[[913|3]]) έως το [[945]]. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα από τους [[Χάζαροι|Χαζάρους]], που προσπάθησαν να ανακτήσουν, όσα είχαν χάσει τις προηγούμενες δεκαετίες από τον Ολέγκ και από τους [[Πετσενέγοι|Πετσενέγους]]. Οργάνωσε δύο [[εκστρατεία|εκστρατείες]] κατά της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] ([[941]] και [[944]]) και προσπάθησε να πολιορκήσει την [[Κωνσταντινούπολη]], όμως και τις δύο φορές τα πλοία του καταστράφηκαν από το [[υγρό πυρ]] - παρ' όλα αυτά κατάφερε να εξασφαλίσει μια ευνοϊκή εμπορική συμφωνία με τους Βυζαντινούς. Στα χρόνια του οι Ρως λεηλάτησαν επίσης δύο φορές τους [[Άραβες|αραβικούς]] εμπορικούς σταθμούς της δυτικής [[Κασπία Θάλασσα|Κασπίας]], το [[913]] και το [[944]], δεν γνωρίζουμε όμως, εάν ο Ίγκορ είχε κάποια ανάμειξη: το Κράτος των Ρως έμοιαζε περισσότερο με συνομοσπονδία αυτόνομων πριγκιηπάτων, καθένα από τα οποία μπορούσε να διοργανώσει εκστρατείες από μόνο του ή σε συνεργασία με άλλα, χωρίς απαραίτητα τη συμμετοχή της κεντρικής διοίκησης του Κιέβου.▼
▲* Η κυρίαρχη εκδοχή βασίζεται στην επεξεργασία του Πρώτου Χρονικού και υποστηρίζει, ότι ο Ίγκορ κυβέρνησε από το θάνατο του [[Όλεγκ|Ολέγκ]] ([[912]]-[[913|3]]) έως το [[945]]. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα από τους [[Χάζαροι|Χαζάρους]], που προσπάθησαν να ανακτήσουν, όσα είχαν χάσει τις προηγούμενες δεκαετίες από τον Ολέγκ και από τους [[Πετσενέγοι|Πετσενέγους]]. Οργάνωσε δύο [[εκστρατεία|εκστρατείες]] κατά της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] ([[941]] και [[944]]) και προσπάθησε να πολιορκήσει την [[Κωνσταντινούπολη]], όμως και τις δύο φορές τα πλοία του καταστράφηκαν από το [[υγρό πυρ]] - παρ' όλα αυτά κατάφερε να εξασφαλίσει μια ευνοϊκή εμπορική συμφωνία με τους Βυζαντινούς. Στα χρόνια του οι Ρως λεηλάτησαν επίσης δύο φορές τους [[Άραβες|αραβικούς]] εμπορικούς σταθμούς της δυτικής [[Κασπία Θάλασσα|Κασπίας]], το [[913]] και το [[944]], δεν γνωρίζουμε όμως, εάν ο Ίγκορ είχε κάποια ανάμειξη: το Κράτος των Ρως έμοιαζε περισσότερο με συνομοσπονδία αυτόνομων πριγκιηπάτων, καθένα από τα οποία μπορούσε να διοργανώσει εκστρατείες από μόνο του ή σε συνεργασία με άλλα, χωρίς απαραίτητα τη συμμετοχή της κεντρικής διοίκησης του Κιέβου.
Σύμφωνα με μια σύγχρονη θεωρία του [[Γάλλοι|Γάλλου]] βυζαντινολόγου Κονσταντίν Ζούκερμαν, βασισμένη σε επεξεργασία των στοιχείων της [[Επιστολή Σέχτερ|Επιστολής Σέχτερ]] (ένα χαζαρικό γράμμα του ύστερου 10ου αιώνα), ο Ίγκορ ανήλθε στο θρόνο μόλις το καλοκαίρι του [[941]] μετά από πολυετή εμφύλιο πόλεμο εναντίον του Ολέγκ. Εάν αυτό στέκει, τότε αρχηγός της εκστρατείας κατά της Πόλης το 941 ήταν ο Ολέγκ - πράγμα πολύ δύσκολο να συμβεί, δεδομένου ότι ο Ολέγκ (εάν ζούσε ακόμη) θα έπρεπε να βρίσκεται το λιγότερο στην ένατη δεκαετία της ζωής του. ▼
▲* Σύμφωνα με μια σύγχρονη θεωρία του [[Γάλλοι|Γάλλου]] βυζαντινολόγου Κονσταντίν Ζούκερμαν, βασισμένη σε επεξεργασία των στοιχείων της [[Επιστολή Σέχτερ|Επιστολής Σέχτερ]] (ένα χαζαρικό γράμμα του ύστερου 10ου αιώνα), ο Ίγκορ ανήλθε στο θρόνο μόλις το καλοκαίρι του [[941]] μετά από πολυετή εμφύλιο πόλεμο εναντίον του Ολέγκ. Εάν αυτό στέκει, τότε αρχηγός της εκστρατείας κατά της Πόλης το 941 ήταν ο Ολέγκ - πράγμα πολύ δύσκολο να συμβεί, δεδομένου ότι ο Ολέγκ (εάν ζούσε ακόμη) θα έπρεπε να βρίσκεται το λιγότερο στην ένατη δεκαετία της ζωής του.
* Κατά το πολύ αναξιόπιστο «Χρονικό του Νόβγκοροντ 1016 - 1471» ο Ίγκορ κυβέρνησε κατευθείαν μετά τον [[Ρούρικ]]. Ο Ολέγκ δεν υπήρξε ηγεμόνας και προκάτοχος του Ίγκορ, αλλά ελάσσων πρίγκηπας και στρατηγός του.▼
▲Κατά το πολύ αναξιόπιστο «Χρονικό του Νόβγκοροντ 1016 - 1471» ο Ίγκορ κυβέρνησε κατευθείαν μετά τον [[Ρούρικ]]. Ο Ολέγκ δεν υπήρξε ηγεμόνας και προκάτοχος του Ίγκορ, αλλά ελάσσων πρίγκηπας και στρατηγός του.
== Το τέλος ==
Εκεί που όλες οι απόψεις συγκλίνουν, είναι στο έτος της δολοφονίας του ([[945]]). Σύμφωνα με το ''Πρώτο Χρονικό'' ο Ίγκορ πλήρωσε την πλεονεξία του, αφού αποπειράθηκε να συλλέξει [[Φόρος|φόρο]] από τις υποτελείς φυλές για δεύτερη φορά στον ίδιο χρόνο, με αποτέλεσμα τη δολοφονία του από εξοργισμένους [[Δρεβλιανοί|Δρεβλιανούς]]. Ο Βυζαντινός [[διάκονος]] [[Λέων ο Διάκονος|Λέων]], που είχε γνωρίσει τον γιο του Ίγκορ, [[Σβιατοσλάβ A΄ του Κιέβου|Σβιατοσλάβ Α΄]], παραδίδει ότι ο Ίγκορ διαμελίσθηκε, δεμένος σε δύο τεντωμένες [[Σημύδα|σημύδες]] - μια μέθοδος που θυμίζει τον [[Σίνις|Σίνη τον Πιτυοκάμπτη]] από το [[Μύθος|μύθο]] του [[Θησέας|Θησέα]].
Τον διαδέχθηκε ο Σβιατοσλάβ (ο ''Σφενδοσλάβος'' των βυζαντινών κειμένων), που ήταν μόλις τριών ετών, οπότε η διακυβέρνηση μέχρι την ενηλικίωσή του ανατέθηκε στη χήρα του [[Αγία Όλγα|Χέλγκα]]. Αυτή εκδικήθηκε με πολύ άγριο τρόπο τη δολοφονία του συζύγου της, αλλά έλαβε το μάθημά του και αναθεώρησε τον τρόπο είσπραξης του φόρου υποτέλειας. Το [[955]] βαπτίσθηκε [[Χριστιανισμός|χριστιανή]] και αγιοποιήθηκε από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] ως Αγία Όλγα.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{Commonscat}}
{{Authority control}}
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Igor of Kiev}}
| |||