Πετρωτά Έβρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
BILL1 (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Προστέθηκε η παράγραφος για την ιστορία του χωριού |
||
Γραμμή 20:
Δημιουργήθηκε γύρω στο 1530 από [[Έλληνες]] που μετακόμισαν εκεί από την [[Ήπειρος|Ήπειρο]] και τη [[Μάλτα]].<ref>http://www.gtp.gr/LocPage.asp?id=10789&lng=1</ref> Το 1961 ο πληθυσμός του ήταν 1.510 κάτοικοι.<ref name=census1961>{{cite web|url= http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00051.pdf |title=Detailed census results 1961 }} {{small|(35 MB)}}</ref> Στη δεκαετία του 1970 πολλοί άνθρωποι από τα Πετρωτά μετανάστευσαν στη Δυτική Ευρώπη, ειδικά στη [[Γερμανία]]. Ο πληθυσμός του χωριού ήταν 270 κατά την απογραφή του 2011.
== Ιστορία του χωριού ==
Οι ρίζες και η ιστορία του χωριού. Σημαντικοί σταθμοί που σημάδεψαν την πορεία του.
Στην κορυφή του [[Νομός Έβρου|νομού Έβρου]] στο κέντρο του τόξου που χωρίζει την Βουλγαρία από την [[Ελλάδα]] σε μια από τις τελευταίες βουνοπλαγιές της Ανατολικής οροσειράς της Ροδόπης στέκεται σκαρφαλωμένος αγέρωχα ο οικισμός Πετρωτών Έβρου με νωπά τα σημάδια μιας μαρτυρικής και περήφανης πορείας αιώνων.
Ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού στον τουριστικό οδηγό 2004 συγκαταλέγει τα Πετρωτά στα 35 ομορφότερα στολίδια της ορεινής Ελλάδας.
Οι ρίζες των Πετρωτών μας πηγαίνουν πολύ πίσω μακριά στα βάθη του χρόνου και της ιστορίας στον 5<sup>ο</sup> – 4<sup>ο</sup> π.χ. αιώνα τότε που σύμφωνα με τους μεγάλους ιστορικούς της αρχαίας Ελλάδας (Θουκυδίδης, Αριστοτέλης, Στράβωνας) αρχίζουν να λειτουργούν τα ιστορικά λατομεία πέτρας των Πετρωτών και η ορεινή περιοχή πέριξ των λατομείων να κατοικείται από Θράκες και Έλληνες αποίκους τους σημερινούς προγόνους των Πετρωτιωτών.
Πολλά ιστορικά μνημεία και τάφοι όπως οι Θρακικοί τάφοι και το βυζαντινό κάστρο του Μεζέκ, το μεταβυζαντινό κάστρο στο παλαιόκαστρο και το πέτρινο γεφύρι του Μουσταφά Πασά στο Σβιλεγκρατ της Βουλγαρίας (1532) κατασκευάσθηκαν από την πέτρα των λατομείων Πετρωτών.
Αλλά και η μουσική του τόπου με τα πολλά χρώματα και τους ρυθμούς, οι παραδόσεις τα έθιμα και η γλώσσα μας πηγαίνουν στην εποχή της Διονυσιακής λατρείας και της αρχαίας θρακικής πολιτισμικής κληρονομίας.
Τα λατομεία λειτούργησαν αδιατάρακτα μέχρι τον 2<sup>ο</sup> παγκόσμιο πόλεμο σε όλες τις ιστορικές περιόδους (Θράκη, Αρχαία Ελλάδα, Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Βυζάντιο, Οθωμανική αυτοκρατορία, νεότερη Ελλάδα).
Όταν το 1365 οι Οθωμανοί καταλαμβάνουν την Ανδριανούπολη την οποία και ορίζουν πρωτεύουσα και στη συνέχεια γίνονται κυρίαρχοι ολόκληρης της Θράκης εντυπωσιάζονται τόσο πολύ από τα πολλά αμπέλια με τα μαύρα σταφύλια των Πετρωτών που ονομάζουν την περιοχή και το χωριό Karabag (μαύρο αμπέλι).
Τη δεκαετία του 1760 σύμφωνα πάντα με ιστορικές πηγές και αναφορές διανθισμένες με πολλούς μύθους έρχονται να εργαστούν στα λατομεία και να εγκατασταθούν 60 – 70 οικογένειες από το χωριό Δαμασκηνιά του Γράμμου της επαρχίας Τσοτυλίου Κοζάνης. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι τα Πετρωτά και τα λατομεία ήταν γνωστά στη δυτική Μακεδονία και Ήπειρο από την εποχή της γέφυρας του Μουσταφά Πασά και ότι η Δαμασκηνιά και τα Πετρωτά έχουν αναγορευθεί σε αδερφά χωριά με εκατέρωθεν επισκέψεις στην τελευταία εικοσαετία.
Η κατοχή κατά τον 2<sup>ο</sup> παγκόσμιο πόλεμο την περίοδο 1941 – 1944 από τους Βουλγάρους συμμάχους των Γερμανών με τις ανείπωτες δοκιμασίες και καταστροφές ο αγώνας στη συνέχεια, κατά τον εμφύλιο, για να σταθεί όρθιο το χωριό και η οριστική εγκατάλειψη της εκμετάλλευσης των λατομείων πέτρας σηματοδότησαν το αβέβαιο πλέον μέλλον του χωριού, λεηλατημένο καταστραμμένο και αποδεκατισμένο τη δεκαετία 1960-1970 με το μισό πληθυσμό (τον πλέον παραγωγικό) να μεταναστεύει στην Γερμανία για εξεύρεση εργασίας, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, όρθιο αντιστέκεται αγωνίζεται διεκδικεί δεν το βάζει κάτω. Με τις 2 μεγάλες κοινότητες των Πετρωτιωτών στη Στουτγάρδη και την Αλεξανδρούπολη τους 500 και πλέον επιστήμονες και τους απανταχού Πετρωτιώτες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα και Ευρώπη είναι αποφασισμένο να συνεχίσει το δρόμο που χάραξαν οι πρόγονοι τους, είναι αποφασισμένο να ξαναγεννήσει την ελπίδα στην περιοχή του.<ref>Από τα χειρόγραφα του Πετρωτιώτη Β. Σισμανίδη</ref>
==Παραπομπές==
| |||