Ιστορία της βιολογίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

=== Δέκατος έβδομος και δέκατος όγδοος αιώνας ===

 

 

Επεκτείνοντας το έργο του Βεσάλιου με πειράματα σε ζωντανά σώματα (ζώων και ανθρώπων), ο [[Ουίλιαμ Χάρβεϊ]] και άλλοι φυσικοί φιλόσοφοι εξερεύνησαν το ρόλο του αίματος, των φλεβών και των αρτηριών. Το έργο του 1628, ''[[De motu cordis]]'', του Χάρβεϊ ήταν η αρχή του τέλους για τη θεωρία του Γαληνού, και παράλληλα με τη μελέτη του μεταβολισμού από τον [[Σαντόριο Σαντόριο]], αποτέλεσε μοντέλο επιρροής των ποσοτικών προσεγγίσεων της φυσιολογίας.<ref>Magner, ''A History of the Life Sciences'', σσ 103–113</ref>