Στρασβούργο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 18:
Η πόλη δημιουργήθηκε από τους Ρωμαίους αρχικά ως το στρατόπεδο Argentoratum το 12 π.Χ. Το 496 ο Βασιλιάς των Φράγκων [[Χλωδοβίκος Α΄]] (Clovis) προσαρτά το στρατόπεδο του Argentoratum ως τμήμα του Μεροβιγγειανού Βασιλείου. Το όνομα αλλάζει σε Στρατεβούργο (Strateburgum), "Πόλη των σταυροδρομιών".
Το [[1176]] αρχίζει η οικοδόμηση του σημερινού καθεδρικού ναού (βλ. κατωτέρω) ενώ το 1450 ο [[Γουτεμβέργιος]] τυπώνει εκεί το πρώτο έντυπο βιβλίο. Το [[1681]], όταν η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους χάνει τον Τριακονταετή Πόλεμο, το Στρασβούργο αποτελεί τμήμα της Γαλλίας του Λουδοβίκου του 14ου. Κατά τον γαλλογερμανικό πόλεμο η πόλη πολιορκείται και το 1870 παραδίδεται. Η Γαλλία χάνει το Στρασβούργο και ολόκληρη την [[Αλσατία]] - [[Λωρραίνη]], η οποία ενσωματώνεται πλέον στην Γερμανική Αυτοκρατορία. Το 1918 ο Γάλλος στρατηγός Γκουρώ (Gouraud) εισέρχεται στο Στρασβούργο, το οποίο επαναφέρεται στο Γαλλικό κράτος.<ref>[http://www.ot-strasbourg.com/article.php?id_article=136&url_ret=rubrique.php?id_rubrique=23&lang=en. Οργανισμός Τουρισμού του Στρασβούργου]{{Dead link|date=Δεκέμβριος 2019 }}</ref>
Το 1939 το Στρασβούργο εκκενώνεται από ολόκληρο τον πληθυσμό του, ο οποίος μεταφέρεται σε άλλες περιοχές και καταλήγει "πόλη-φάντασμα", η οποία φρουρείται από ισχυρές δυνάμεις χωροφυλακής, για τον φόβο λεηλασιών.<ref>Raymond Cartier, ''Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου'', Πάπυρος, Αθήνα 1969</ref> Στις [[18 Ιουνίου]] [[1940]] τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την πόλη, την οποία επισκέπτεται ο [[Φύρερ]] αποθαυμάζοντας το "γερμανικό χαρακτήρα" της. Προς τιμήν του η κεντρική πλατεία της πόλης, η πλατεία Κλεμπέρ (''Place Kléber'') μετονομάζεται σε Πλατεία Αδόλφου Χίτλερ (''Adolfhitlerplatz''). Η πόλη παραμένει υπό γερμανική κατοχή - με κάποιους από τους πρόσφυγες να επιστρέφουν σε αυτήν - μέχρι τις 23 Νοεμβρίου 1944 οπότε απελευθερώνεται από την 2η Μεραρχία του Στρατηγού Λεκλέρκ. Το 1949 η πόλη επιλέγεται ως έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ στη Σύνοδο κορυφής του [[Εδιμβούργο]]υ το 1992 επικυρώνεται ο καθορισμός της πόλης ως έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
| |||