Βιταμίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
|||
Γραμμή 81:
Η βιταμίνη αυτή εντοπίστηκε το [[1948]] μετά από μελέτες των χημικών Κάρλ Φόλκερς (Η.Π.Α) και Αλεξάντερ Τοντ (Αγγλία), αποτελεί κρυσταλλική ένωση και είναι μέλος του υδατοδιαλυτού συμπλέγματος Β. Είναι το μοναδικό, μέχρι σήμερα, φυσικό προϊόν που περιέχει [[κοβάλτιο]], στο οποίο οφείλει και το ζωηρό κόκκινο χρώμα του.
Συμβάλλει στον φυσιολογικό μεταβολισμό της ενέργειας στο σώμα, στη φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος, στο φυσιολογικό μεταβολισμό της ομοκυστεΐνης, στη φυσιολογική ψυχολογική λειτουργία, στο φυσιολογικό σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, στη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, στη μείωση της κούρασης και της κόπωσης, ενώ είναι σημαντική και για τη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης <ref>{{Cite web|url=https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/1756|title=Vitamin B12 related health claims|ημερομηνία=2010-10-19|website=European Food Safety Authority|language=en|accessdate=2019-12-20|archiveurl=https://web.archive.org/web/20191220104135/https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/1756|archivedate=2019-12-20|url-status=dead}}</ref>.
Για την απορρόφησή της από το πεπτικό σύστημα είναι απαραίτητη η παρουσία ενός άλλου παράγοντα, του ενδογενούς παράγοντα. Όταν λείπει αυτός, η βιταμίνη Β12 δεν απορροφάται. Η Β12 δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη φύση και πηγές της είναι το συκώτι διαφόρων ζώων και οι καλλιέργειες διαφόρων μικροοργανισμών. Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Β12 είναι τα γαλακτοκομικά, το κρέας, τα θαλασσινά και η σόγια.
Γραμμή 99:
Η πιο κοινά γνωστή από όλες τις βιταμίνες, η βιταμίνη C είναι μια υδατοδιαλυτή ουσία, που απομονώθηκε από τα [[επινεφρίδια]] το 1928 από το βιοχημικό Ούγγρο νομπελίστα Άλμπερτ Ζεντ Γκιόργκι και αναγνωρίστηκε ως παράγοντας θεραπείας του σκορβούτου το 1932. Η ονομασία της ασκορβικό οξύ προέρχεται από την έκφραση αντισκορβουτική βιταμίνη, δηλαδή την βιταμίνη που θεραπεύει και προλαβαίνει το [[σκορβούτο]].
Η βιταμίνη C έχει τεράστια σημασία για τον ανθρώπινο οργανισμό και είναι αναγκαία για τις διάφορες μεταβολικές λειτουργίες, αφού συμβάλλει στη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος κατά τη διάρκεια και μετά την έντονη σωματική άσκηση, στο σχηματισμό του κολλαγόνου του δέρματος, στη φυσιολογική λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, των οστών, του δέρματος, των δοντιών, στο φυσιολογικό μεταβολισμό της ενέργειας, στη φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος, στη φυσιολογική ψυχολογική λειτουργία, στην προστασία των κυττάρων από το οξειδωτικό στρες, στη μείωση της κούρασης και της κόπωσης, στην αναγέννηση της ανηγμένης μορφής της βιταμίνης Ε, καθώς και στην αύξηση της απορρόφησης του σιδήρου.<ref>{{Cite web|url=https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/1815|title=Vitamin C related health claims|ημερομηνία=2010-10-19|website=European Food Safety Authority|language=en|accessdate=2019-12-20|archiveurl=https://web.archive.org/web/20191220104835/https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/1815|archivedate=2019-12-20|url-status=dead}}</ref>
Οι συνιστώμενες ημερήσιες ανάγκες του ενήλικα ανθρώπου σε βιταμίνη C κυμαίνονται από 75-90 mg. Τα φρέσκα λαχανικά και, κυρίως, τα εσπεριδοειδή είναι οι καλύτερες πηγές της βιταμίνης C, καθώς η βιταμίνη περιέχεται σε μεγάλη ποσότητα.
| |||