Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τόσο η Γερμανία όσο και η Σουηδία ήταν υπέρ του τέλους του πολέμου. Οι Γερμανοί φοβούνταν ότι θα χάσουν τα ορυχεία σιδηρομεταλλεύματος στην Βόρεια Σουηδία, καιενώ απείλησεείχαν απειλήσει να επιτεθείεπιτεθούν στην Σουηδία αν η Σουηδία παραχωρούσε δικαίωμα διέλευσης στις συμμαχικές στρατιωτικές δυνάμεις. Οι γερμανοί είχαν εκπονήσει την Στουντί Νορντ (Μελέτη Βορράς, ''Studie Nord)'' ως σχέδιο για την επίθεση στις χώρες της Σκανδιναβίας, το οποίο αργότερα έγινε η [[Επιχείρηση Βεζερύμπουνγκ]].<ref name="Edwards_2612">[[Winter War#Edwards2006|Edwards (2006)]], p. 261</ref> Καθώς η φινλανδική κυβέρνηση δίσταζε μπροστά στις σκληρές σοβιετικές προϋποθέσεις, ο [[Γουσταύος Ε΄ της Σουηδίας|Γουσταύος Ε΄]] έκανε δημόσια δήλωση στις 19 Φεβρουαρίου κατά την οποία επιβεβαίωσε το γεγονός ότι απέρριψαν τις φινλανδικές εκκλήσεις για υποστήριξη από το σουηδικό στρατό. Στις 25 Φεβρουαρίου, δόθηκαν οι σοβιετικοί όροι για ειρήνη. Στις 29 Φεβρουαρίου, η φινλανδική Κυβέρνηση αποδέχθηκε τους σοβιετικούς όρους και ήταν διατεθειμένη να εισέλθει σε διαπραγματεύσεις.<ref>[[Winter War#Trotter2002|Trotter (2002)]], pp. 247–248</ref>