Ελληνικός κινηματογράφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 110:
=== Το σινεμά της κρίσης (2009-σήμερα) ===
[[Αρχείο:Yorgos Lanthimos, THE LOBSTER, Fantastic Fest 2015 -9674 (27161878820).jpg|μικρογραφία|268x268px|Ο Γιώργος Λάνθιμος]]
Στα πρώτα χρόνια της [[Ελληνική οικονομική κρίση 2009-σήμερα|οικονομικής κρίσης]], οι εισπράξεις ήταν αρκετά υψηλές, με ταινίες όπως οι ''[[Νήσος (ταινία)|Νήσος]]'' (2009) του [[Χρήστος Δήμας|Χρήστου Δήμα]], ''[[Ψυχή Βαθιά]]'' (2009) του Παντελή Βούλγαρη και ''[[I Love Karditsa]]'' (2010) του [[Στράτος Μαρκίδης|Στράτου Μαρκίδη]]. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, οι ελληνικές ταινίες ξεπερνούσαν σε εισπράξεις μεγάλες παραγωγές του εξωτερικού.<ref name=":18" /> Ο [[Χριστόφορος Παπακαλιάτης]] αναδείχθηκε στον πλέον επιτυχημένο σκηνοθέτη της περιόδου, καθώς το ''[[Ένας άλλος κόσμος]]'' (2015) έκοψε περισσότερα εισιτήρια από κάθε άλλη ταινία τη δεκαετία του 2010, ενώ το ''[[Αν...]]'' (2012) βρέθηκε στην τρίτη θέση με τις πιο εμπορικές ταινίες της δεκαετίας.<ref>{{Cite web|url=http://flix.gr/articles/greek-box-office-2010-2019.html|title=Ξέρουμε τι βλέπατε εδώ και εννέα χρόνια: Ελληνικό box office 2010-2019|last=Εκσιέλ|first=Ρόμπυ|ημερομηνία=2019-05-15|website=flix.gr|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2019-05-17}}</ref> Άλλες σημαντικές επιτυχίες της δεκαετίας είναι οι ''[[Το τανγκό των Χριστουγέννων]]'' (2011) του [[Νίκος Κουτελιδάκης|Νίκου Κουτελιδάκη]], ''[[Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι (ταινία)|Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι]]'' (2012) του Γιάννη Σμαραγδή
Το 2009 προβλήθηκε ο ''[[Κυνόδοντας (ταινία)|Κυνοδόντας]]'' του [[Γιώργος Λάνθιμος|Γιώργου Λάνθιμου]]. Είχε μεγάλη επιτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς μεταξύ άλλων βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών<ref>{{Cite web|url=http://www.festival-cannes.com/en/films/kynodontas|title=Kynodontas|last=|first=|date=|website=Festival de Cannes|publisher=|language=fr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2018-04-04}}</ref> και ήταν υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.<ref>{{Cite news|url=https://www.oscars.org/oscars/ceremonies/2011|title=The 83rd Academy Awards {{!}} 2011|newspaper=Oscars.org {{!}} Academy of Motion Picture Arts and Sciences|language=en|accessdate=2018-04-04}}</ref> Η επόμενη ταινία του Λάνθιμου, ''[[Άλπεις (ταινία)|Άλπεις]]'' (2011) είχε επίσης σημαντική φεστιβαλική πορεία. Μαζί με το εξίσου πολυβραβευμένο ''[[Attenberg]]'' (2010) της [[Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη|Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη]], τα έργα του Λάνθιμου δημιούργησαν ένα σύνολο που πολλοί ξένοι κριτικοί ονόμασαν [[Greek Weird Wave]].<ref name=":19" /><ref>{{Cite web|url=https://www.economist.com/blogs/prospero/2011/12/greek-cinema|title=Dark, haunting and wonderfully weird|last=|first=|date=2011-12-06|website=The Economist|publisher=|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2018-04-04}}</ref> Με κοινά στοιχεία την εμμονή στη βία, συχνά με ακατάληπτους διαλόγους και αφύσικες ερμηνείες, το συγκεκριμένο ρεύμα περιλαμβάνει επίσης τις ταινίες ''[[Χώρα προέλευσης]]'' (2010) του [[Σύλλας Τζουμέρκας|Σύλλα Τζουμέρκα]], ''[[Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού]]'' (2012) του [[Έκτορας Λυγίζος|Έκτορα Λυγίζου]] και ''[[Miss Violence]]'' (2013) του [[Αλέξανδρος Αβρανάς|Αλέξανδρου Αβρανά]].<ref name=":20" /> ''[[Ο Αστακός]]'' (2015), η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Λάνθιμου, σηματοδότησε το τέλος του Greek Weird Wave.<ref>{{Cite news|url=http://www.athinorama.gr/cinema/article/o_astakos_kai_to_telos_tou_greek_weird_wave-2509839.html|title=O «Αστακός» και το τέλος του Greek Weird Wave|last=Αντίοχος|first=Γιάγκος|work=Αθηνόραμα|date=2015-10-20|page=|language=el|archive-url=|archive-date=|accessdate=2018-04-05|via=}}</ref>
| |||