Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι καταβολές διάδοσης του Χριστιανισμού στην περιοχή που συνιστά την πνευματική δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Ρουμανικής Εκκλησίας εντοπίζονται στους Αποστολικούς κιόλας χρόνους. Οι [[Ωριγένης]], [[Ευσέβιος Καισαρείας]], [[Ευχέριος Λυώνος]], [[Βασίλειος Σελευκείας]] και [[Σωφρόνιος Ιεροσολύμων]], αλλά και ο μοναχός Επιφάνειος της Μονής Καλλιστράτων στην Κωνσταντινούπολη και ο [[Νικήτας Δαβίδ Παφλαγών]], συνδέουν τον [[Απόστολος Ανδρέας|Απόστολο Ανδρέα]] με το κήρυγμα του χριστιανισμού στην περιοχή της Μικράς Σκυθίας (σημερινή [[Δοβρουτσά]]). Ενισχυτική όλων αυτών των μαρτυριών έρχεται η λαϊκή ρουμανική παράδοση μέσα από τα τραγούδια και τα κάλαντα τα σχετικά με το βίο και τη δράση του [[Απόστολος Ανδρέας|Απόστολου Ανδρέα]]. Επίσης, εξωχριστιανικές πηγές επιβεβαιώνουν τη διάδοση του Χριστιανισμού, όπως ο [[Πλίνιος ο νεώτερος]], διοικητής της Βιθυνίας. Τέλος δεν απουσιάζουν και οι αρχαιολογικές μαρτυρίες, παλαιοχριστιανικά αντικείμενα που βρέθηκαν στην [[Τρανσυλβανία]] και στη [[Δοβρουτσά]].<ref>[[#Τρίτος|Τρίτος]], σελίδες 37–42.</ref> Από τον 3ο αιώνα υπάρχει στην περιοχή οργανωμένη Εκκλησία. Η πόλη Τόμη (σημερινή [[Κωνστάντζα]]) ήταν έδρα Επισκόπων και Αρχιεπισκόπων.<ref>[[#Τρίτος|Τρίτος]], σελ. 43.</ref>

Ο εκλεγμένος από τις εθνοσυνελεύσεις της Βλαχίας και της Μολδαβίας κοινός Ηγεμόνας [[Αλέξανδρος Ιωάννης Α΄ Κούζας|Αλέξανδρος Κούζα]] προέβη σε κρατικοποίηση της μοναστηριακής περιουσίας της χώρας, ενώ αποζημίωσε τα απαλλοτριωθέντα κτήματα και δάση που είχαν δωριθεί σε μονές του Αγίου Όρους, τη Μονή Σινά και τα Πατριαρχεία με το ποσό των 82.000.000 γροσίων που στη συνέχεια ανέβηκε στα 150.000.000 γρόσια. Τελικά τα ελληνικά ιδρύματα δεν αποζημιώθηκαν παρά τις δικαστικές διεκδικήσεις. Ο Μητροπολίτης Μολδαβίας και όσοι κληρικοί διαμαρτυρήθηκαν τους επιβλήθηκε περιορισμός. Η επιδείνωση των σχέσεων με το Οικουμενικό Πατριαρχείο κλιμάκωσε τα μέτρα που έλαβε ο Κούζα και αφαίρεσε τη διεύθυνση των ιερατικών σχολών από την αρμοδιότητα της Ρουμανικής Εκκλησίας, έκλεισε τα τυπογραφεία της, απαγόρευσε τη χρήση της ελληνικής γλώσσας στους ρουμανικούς ναούς (εκτός των Ελληνικών κοινοτήτων), έπαυσε τους έλληνεςΈλληνες ηγούμενους από τις μονές και δήμευσε τις περιουσίες τους. Κατάργησε τα εκκλησιαστικά δικαστήρια, εισήγαγε το θεσμό του πολιτικού γάμου και υπήγαγε το διαζύγιο στα πολιτικά δικαστήρια.

Βασικοί σταθμοί της εκκλησιαστικής ιστορίας της περιόδου είναι ο συντονισμένος αγώνας που κατέβαλε για την αποτροπή της αποεθνικοποίησης των Ρουμάνων της Νοτιοδυτικής Τρανσιλβανίας ο [[Μύρων Τρίστεα]] πατριάχρηςπατριάρχης της Ρουμανίας έλαβε εθναρχικές πρωτοβουλίες: κατέδειξε μέσω του τύπου το πρόβλημα της αποεθνικοποίησης των πληθυσμών των περιοχών αυτών, σύστησε σχολεία και αγροτικά και οικονομικά προγράμματα.<ref>[[#Τρίτος|Τρίτος]], σελίδες 98–100.</ref> Στις 10 Μαΐου 1927 συνυπογράφηκε συμφωνία με το Βατικανό από τον ρωμαιοκαθολικό βασιλιά της χώρας Φερδινάνδο Α' κάτι που ενίσχυε ακόμα πιο πολύ την δράση της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στη Ρουμανία και έδινε τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με το Βατικανό: διορισμός καρδιναλίων από Παπικό θρόνο, διορισμό ιερέων από καρδιναλίους, μισθοδοσία τους από Ρουμανικό κράτος,ελεύθερη λειτουργία εκκλησιαστικού σεμιναρίου για την εκπαίδευση του κλήρου τους,υπό την εποπτεία και των καρδιναλίων περιέρχονταν και τα σχολεία γενικής παιδείας χωρίς τον έλεγχο του Ρουμανικού κράτους.<ref>[[#Τρίτος|Τρίτος]], σελίδες 100–102.</ref> Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μέρος της Τρανσιλβανίας περιήλθε στην [[Ουγγαρία]] και σε αυτήν έμεινε μόνο ένας επίσκοπος, ενώ οι υπόλοιποι απελάθηκαν, ρουμανικοί ναοί καταστράφηκαν, αρκετοί Ρουμάνοι εξαναγκάσθηκαν να γίνουν Ρωμαιοκαθολικοί και ορισμένοι ιερωμένοι θανατώθηκαν (Aurel Munteanu, Andrei Bujor, Traian Costea).<ref>[[#Τρίτος|Τρίτος]], σελ. 102.</ref>

*Buzatelu, Marius Ioan, Τα λειτουργικά βιβλία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας, Διπλωματική εργασία, Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ. τμ. Θεολογίας, 2010 [http://ikee.lib.auth.gr/record/129415/files/GRI-2012-8838.pdf]