Φυσική ωκεανογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Η ΔΦΩ μελετά τις ωκεάνιες κινήσεις. Το ωκεάνιο νερό κινείται με τα κύματα, τα ρεύματα και τις παλίρροιες.
== Θερμοκρασία ==
Η θερμοκρασία (temperature, T) είναι η παράμετρος, η μεταβλητή, του ωκεάνιου νερού που μελετάται με τη μεγαλύτερη συχνότητα από όλες τις υπόλοιπες. Στους ωκεανούς εμφανίζεται ένα πολύ μεγάλο εύρος θερμοκρασιακών τιμών. Στα ρηχά παράκτια τροπικά νερά επικρατούν θερμοκρασίες της τάξης περίπου των 38<sup>o</sup>C (100<sup>o</sup>F) ενώ στους πόλους τα νερά είναι σχεδόν παγωμένα. Η τιμή της θερμοκρασίας στα επιφανειακά στρώματα του ωκεάνιου νερού εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος και την εποχή του χρόνου. Μεγαλύτερη ποσότητα θερμοκρασίας ανά μονάδα επιφάνειας δέχεται ο Ισημερινός από ότι οι πόλοι, ενώ μεγαλύτερη ποσότητα θερμότητας δέχεται μια περιοχή το καλοκαίρι από ότι το χειμώνα.
Η θάλασσα χαρακτηρίζεται από σημαντική ικανότητα αποθήκευσης θερμότητας. Μεγαλύτερα ποσά θερμότητας ανά μονάδα επιφάνειας απορροφώνται στη περιοχή του ισημερινού από ότι στους πόλους. Η θερμότητα που έχει απορροφηθεί σε μια ωκεάνια περιοχή μεταφέρεται σε άλλες ψυχρότερες. Γενικά, είναι γνωστό ότι η ικανότητα της θάλασσας να αποθηκεύει μεγάλα ποσά θερμότητας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο επηρεάζοντας και μεταβάλλοντας τις κλιματικές συνθήκες των ηπείρων.
Οι ετήσιες διακυμάνσεις της επιφανειακής θερμοκρασίας των ωκεανών είναι ανάλογες κατά κύριο λόγο των αντίστοιχων διακυμάνσεων της ηλιακής ακτινοβολίας. Εξαρτώνται ακόμη από τους επικρατούντες ανέμους και από την ύπαρξη θαλάσσιων ρευμάτων.
== Παραπομπές ==
| |||