Φώτιος Μακρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+ επέκταση από βιβλίο Αλεξάτου και ημερομηνία γέννησης |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Φώτιος Μακρής''' του Γεωργίου (1904 - 3 Μαΐου 1980), ήταν [[Έλληνας]] συνδικαλιστής και πολιτικός. Διατέλεσε γενικός γραμματέας της [[ΓΣΕΕ]] για συνολικά 21 χρόνια (1945-46, 1948-65, 1966-69) και αποτέλεσε τον άνθρωπο - κλειδί για τον έλεγχο του εργατικού κινήματος από το μετεμφυλιακό ελληνικό κράτος. Συνεργαζόταν στενά με την [[Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών|ΚΥΠ]] και πολλές άλλες κρατικές υπηρεσίες με στόχο την καθυπόταξη οποιασδήποτε απόπειρας αριστερών δυνάμεων να εισχωρήσουν στην ΓΣΕΕ.<ref name="alexatos">«Μακρής, Φώτης» στο Γιώργος Ν. Αλεξάτος, Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος, Εκδ. Γειτονιές του Κόσμου, Β΄ Έκδοση Αθήνα 2008, σελ. 279</ref> Μαζί με τον Δημήτρη Θεοδώρου (πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου [[Θεσσαλονίκη]]ς μεταξύ 1950 και 1969) υπήρξαν οι κυριότεροι εκπρόσωποι του φαινομένου που αποκλήθηκε «''εργατοπατερισμός''».<ref name="alexatos">«Μακρής, Φώτης» στο Γιώργος Ν. Αλεξάτος, Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος, Εκδ. Γειτονιές του Κόσμου, Β΄ Έκδοση Αθήνα 2008, σελ. 279</ref>
== Βιογραφία ==
Ο Μακρής γεννήθηκε το 1904 στην [[Ναύπακτος|Ναύπακτο]] και εργαζόταν ως υπάλληλος της Ανώνυμης Ελληνικής Τηλεφωνικής Εταιρείας (ΑΕΤΕ) που εξελίχθηκε στον σημερινό [[ΟΤΕ]].<ref name="alexatos">«Μακρής, Φώτης» στο Γιώργος Ν. Αλεξάτος, Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος, Εκδ. Γειτονιές του Κόσμου, Β΄ Έκδοση Αθήνα 2008, σελ. 279</ref><ref name=mitroo>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1929-1974.pdf Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974] Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 77, αρ. 630).{{pdf}}</ref> Ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση από το 1934 και συνεργάστηκε με την δικτατορία [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]]. Ωστόσο το 1941 συνυπέγραψε την ιδρυτική πράξη του Εργατικού [[ΕΑΜ]] και υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του.
Μετά τα [[Δεκεμβριανά]] επανήλθε στις αντικομμουνιστικές του θέσεις, διορίστηκε γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ τον Ιούλιο του 1945 (παραμένοντας ως τον Ιανουάριο του 1946) και ίδρυσε την ''Εθνική Ριζοσπαστική Εργατική Παράταξη'' (ΕΡΕΠ). Το 1946 εκλέχτηκε βουλευτής του δεξιού [[Λαϊκό Κόμμα|Λαϊκού Κόμματος]] και το 1948 έγινε ξανά γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ.<ref name="alexatos">«Μακρής, Φώτης» στο Γιώργος Ν. Αλεξάτος, Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος, Εκδ. Γειτονιές του Κόσμου, Β΄ Έκδοση Αθήνα 2008, σελ. 279</ref>
Πέθανε στις 3 Μαΐου 1980<ref>Η Βραδυνή, Ευχαριστήριο της συζύγου του αποβιώσαντα Φώτη Μακρή, 24-5-1980, σελ. 15.</ref> και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του [[Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών|Πρώτου Νεκροταφείου Αθηνών]].<ref>Καθημερινή, Κοινωνικά, Μνημόσυνο 40 ημερών για Φώτιο Γ. Μακρή, 6-6-1980 (το μνημόσυνο έγινε στις 8/6/1980).</ref>▼
<ref>[http://sidirodromikanea.blogspot.gr/2013/03/1-1918.html Τα συνέδρια της ΓΣΕΕ, από το 1ο του 1918, έως σήμερα], 22-3-2013, ανάκτηση 19-8-2015.</ref>
Παρέμεινε στην ηγεσία της ΓΣΕΕ ως το 1965, οπότε καθαιρέθηκε έπειτα από πίεση συνδικαλιστών της [[Ένωση Κέντρου|Ένωσης Κέντρου]].<ref>Γιώργου Αλεξάτου, [http://ektosgrammis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=412:115&catid=107:istoria&Itemid=492 Το κίνημα των 115 σωματείων και η κρίση της ΓΣΕΕ το 1985-87], περιοδικό Εκτός Γραμμής, τεύχος 25, Απρ. 2010 ανάκτηση 19-8-2015.</ref><ref name=mitroo/><ref>[http://kalyteresmeres.wordpress.com/2013/03/31/%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%83-1946-%CE%BF%CE%B9-1-538-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%83/ Εφημερίδα Εμπρός], 31-3-1946 (ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 – ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ), ανάκτηση 19-8-2015.</ref> Ο άνθρωπος που «ξήλωσε» τον Μακρή ήταν ο [[Γιάννης Σκουλαρίκης]], νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ και μεταπολιτευτικά υπουργός του [[ΠΑΣΟΚ]]. <ref name="epith">[https://www.policemagazine.gr/sites/default/files/pdf/%CE%95%CE%91_1984-00-0010-0012.pdf Συνέντευξη του Ι. Σκουλαρίκη στο περιοδικό Εικόνες, αναδημοσίευση από Αστυνομική Επιθεώρηση Οκτωβρίου 1984]</ref> Ωστόσο ο Μακρής επανήλθε πολύ γρήγορα, το 1966, μετά την Αποστασία και την πτώση της Ένωσης Κέντρου, παραμένοντας γενικός γραμματέας ως το 1969, συνεργαζόμενος αρμονικά και με την [[Χούντα των Συνταγματαρχών]].
O Μακρής υπήρξε για πολλά χρόνια συνεργάτης των κρατικών υπηρεσιών ασφαλείας, ενώ η διοίκησή του χαρακτηρίστηκε από εκτεταμένη νοθεία με «σωματεία - σφραγίδες», μαζικές διαγραφές αντιπάλων συνδικαλιστών με την κατηγορία της «συνοδοιπορίας» με τους κομμουνιστές, καθαίρεση διοικήσεων αντίπαλων σωματείων με δικαστικές αποφάσεις και σκανδαλώδη προσωπικό πλουτισμό του ίδιου και της έμπιστης ομάδας που τον περιέβαλλε.<ref name="alexatos">«Μακρής, Φώτης» στο Γιώργος Ν. Αλεξάτος, Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος, Εκδ. Γειτονιές του Κόσμου, Β΄ Έκδοση Αθήνα 2008, σελ. 279</ref>
Ταυτόχρονα αντίπαλος και συνεργάτης του Μακρή ήταν ο Δημήτρης Θεοδώρου (δωσίλογος επί [[Κατοχή]]ς), πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης για σχεδόν 20 χρόνια (1950-69), ο οποίος ξεκίνησε να αντιπολιτεύεται τον Μακρή από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 με ακόμα περισσότερο δεξιές και αντικομμουνιστικές θέσεις, ως επικεφαλής της «''Επιτροπής Οργανώσεων Δημοκρατικής Λειτουργίας της ΓΣΕΕ''».
▲
| |||