Μάχη της Κλοκοτνίτσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ιβάν Ασέν άφησε ελεύθερους τους περισσότερους αιχμάλωτους στρατιώτες, ιδιαίτερα τους πιο φτωχούς και ταπεινούς, για να επιστρέψουν στις πόλεις και τα χωριά τους<ref name=":0" />. Κράτησε αιχμάλωτους μόνο τους ευγενείς , που τους μετέφερε στην πρωτεύουσά του, το Τύρνοβο. Γρήγορα κατάφερε με μια θυελλώδη επίθεση να καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος του Δεσποτάτου. Η [[Θεσσαλονίκη]], με τα περίχωρά της κατέστη υποτελής του υπό τον Μανουήλ, ενώ η περιοχή της Ηπείρου ανεξαρτητοποιήθηκε υπό τον Μιχαήλ Β’, νόθο γιο του ιδρυτή του Δεσποτάτου Μιχαήλ Α’. Το μεγαλύτερο μέρος τον εδαφών, από το [[Δυρράχιο]] μέχρι τη [[Μαύρη Θάλασσα]] κατελήφθη από τους Βουλγάρους και το οικοδόμημα της αυτοκρατορίας της Θεσσαλονίκης κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.

Ωστόσο ο βουλγαρικός στρατός δεν μπόρεσε να υποτάξει την καρδιά της Ηπείρου, ούτε τις περιοχές της Στερεάς Ελλάδας που ανήκαν στους Ηπειρώτες. Μάλιστα, έπειτα από το θάνατο του Ιβάν, η Βουλγαρία πέρασε σε μία ραγδαία αστάθεια, που κράτησε για δεκαετίες, η Θεσσαλονίκη έπαψε να είναι υποτελής στους βουλγάρους και πέρασε στα χέρια αργότερα της αυτοκρατορίας της Νίκαιας, ενώ ο Μιχαήλ Β' εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να επανακτήσει διάφορες από τις περιοχές της πληγωμένης βουλγαρικής αυτοκρατορίας.