Τονισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ καλώς |
Πρόκειται για αλλαγή χρονόλογίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 19:
Στην αρχαιότητα η ελληνική γραφή ήταν μόνο κεφαλαιογράμματη και χωρίς τόνους. Η εφεύρεση των τόνων αποδίδεται στον [[Αλεξάνδρεια|Αλεξανδρινό]] γραμματικό [[Αριστοφάνης ο Βυζάντιος|Αριστοφάνη τον Βυζάντιο]] (τέλος 3ου - αρχές 2ου αιώνα π.Χ.) και γενικότερα στους "Αλεξανδρινούς Φιλόλογους", με σκοπό την πιστότερη απεικόνιση του μέτρου στο έργο του Ομήρου και των μελικών ποιητών. Λόγω της αντικατάστασης του μουσικού τονισμού από τον δυναμικό ήδη από τα ελληνιστικά χρόνια, η ανάγνωση των κλασικών κειμένων είχε καταστεί ιδιαίτερα δύσκολη. Οι μαθητές και οι λόγιοι χρειάζονταν κάποια διακριτικά σημάδια για να αναγνωρίζουν σωστά τις λέξεις και να αποδίδουν σωστά το μέτρο γιατί θεωρούσαν ότι είχε χαθεί η σωστή προσωδιακή εκφορά και μουσικότητα του Ελληνικού Λόγου. Έτσι καθιερώθηκε σταδιακά η εφεύρεση του Αριστοφάνη του Βυζάντιου, που αρχικά όμως χρησιμοποιήθηκε μόνο σε ορισμένα λογοτεχνικά έμμετρα έργα (απουσιάζει από καθημερινά κείμενα, όπως επιστολές και έγγραφα) και μάλιστα καθόλου συστηματικά (συχνότατα έχει προστεθεί από άλλο γραφέα ή διορθωτή).<ref name=ieg377/>
Η πρώτη σποραδική χρήση των τόνων εντοπίζεται σε φιλολογικούς [[Πάπυρος|παπύρους]] του 1ου αι. π.Χ. Χρειάστηκαν όμως πολλοί αιώνες για να αρχίσει να γενικεύεται η χρήση τους και μόνο από
==== Οι τόνοι στη νεοελληνική ====
| |||