Μεσοκώμη Σερρών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ {{Δήμος Εμμανουήλ Παππά}}
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 4:
==Ιστορικά στοιχεία==
Κοντά στο σημερινό χωριό εντοπίστηκε, με βάση την επιφανειακή κεραμική, ένας παραλίμνιος αρχαίος οικισμός. Συγκεκριμένα, αυτός βρισκόταν στην ανατολική όχθη της αρχαίας Κερκινίτιδας λίμνης (Αχινού), στην οποία μαρτυρείται η ύπαρξη ναυσιπλοϊας, με γνωστά αρχαία λιμάνια κοντά στα σημερινά χωριά [[Παραλίμνιο Σερρών|Παραλίμνιο]] και [[Πεθελινός Σερρών |Πεθελινό]]. <ref>[http://www.serres.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1526&Itemid=221] Δημήτρης Κ. Σαμσάρης, Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 157 (Ιστoσελίδα του Δήμου Σερρών) </ref>
Η κοινότητα Μεσοκώμης είναι ένα μικρό, γραφικό χωριό, στην ανατολική πλευρά ενός καταπράσινου λόφου, που περιτριγυρίζεται από έναν εύφορο κάμπο. Βρίσκεται 15 χιλ. Νοτιοανατολικά της πόλης των Σερρών, σε υψόμετρο 20 μέτρων κι έχει, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, 167 κατοίκους.
 
Το χωριό δημιουργήθηκε το 1922 όταν 46 οικογένειες προσφύγων Ελλήνων, από το Ορτακτσί της Ανδριανούπολης, που σήμερα ανήκει στην Τουρκία, συνολικά 186 άτομα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη τους και να εγκατασταθούν στην περιοχή Κάκαρα που τότε ανήκε διοικητικά στην κοινότητα Πεντάπολης. Οι υπόλοιποι συντοπίτες τους, περίπου 1500 άτομα, διασκορπιστήκαν σε τρία χωριά, στο Μεσοχώρι Ροδόπης, στον Βάλτο και στον Κριό Έβρου.
 
Παλαιότερες αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή έδειξαν ότι ο οικισμός της Μεσοκώμης μαζί με αυτούς του Σκοπού, του Ψυχικού, του Παραλιμνίου και του Πεθελινού κατοικήθηκαν από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και την Βυζαντινή εποχή.
 
Ο αρχικός οικισμός ονομάστηκε Κάκαρα, βρισκόταν δίπλα στην παλιά λίμνη του Στρυμώνα που αποξηράνθηκε, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το κοιμητήριο του χωριού. Οι κακές συνθήκες υγιεινής, όμως, που προκαλούσε ο βάλτος και η ελονοσία από τα κουνούπια, ανάγκασε τους κατοίκους να μετακινήσουν τον οικισμό 1 χιλιόμετρο βορειόανατολικότερα, στην ανατολική πλευρά του ίδιου λόφου. Έτσι από έναν πρόχειρο οικισμό με καταυλισμούς από σανίδες και καλάμια, το χωριό μετατράπηκε σε οικισμό με σύγχρονο ρυμοτομικό σχέδιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι με την προσωπική εργασία των κατοίκων έγινε η ανέγερση του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου, όπου στεγάστηκαν τα λίγα ιερά εκκλησιαστικά και ιστορικά κειμήλια που μπόρεσαν να φέρουν από την πατρίδα.
 
Το 1927 ο οικισμός μετονομάστηκε σε οικισμός Μεσοκώμης, εξακολούθησε να ανήκει διοικητικά στην κοινότητα Πεντάπολης, μέχρι το 1949 που αυτονομήθηκε (ΦΕΚ 173Α 10/08/49). Το 1998, με το σχέδιο Καποδίστριας, εντάχτηκε στον Δήμο Στρυμόνα και το 2011 με το σχέδιο Καλλικράτης στον δήμο Εμμανουήλ Παππά.
 
Οι κάτοικοι, λόγω της καταγωγής τους, διατηρούν τα θρακιώτικα έθιμα. Στο χωριό γίνονται ετησίως δύο μεγάλα πανηγύρια. Το πρώτο ανήμερα του Αγίου Γεωργίου που γιορτάζει ο αντίστοιχος τοπικός Ιερός Ναός και το δεύτερο στο τέλος Αυγούστου στο οποίο ανταμώνουν οι απανταχού ΄΄Κακαριώτες΄΄. Και στα δύο πανηγύρια γίνεται μεγάλο γλέντι.
 
Στο πρώην Δημοτικό σχολείο του χωριού, το οποίο έκλεισε λόγω ελλείψεως μικρών παιδιών, βρίσκεται η έδρα του Συλλόγου Νέων Αγροτών νομού Σερρών.
 
Επίσης διατηρείται το παλιό κοινοτικό κατάστημα το οποίο εξυπηρετεί την επαφή των κατοίκων με τον δήμο και τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ.
 
Το αγροτικό ιατρείο φιλοξενείται σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο του κοινοτικού καταστήματος.
 
 
Η κοινότητα Μεσοκώμης είναι ένα μικρό, γραφικό χωριό, στην ανατολική πλευρά ενός καταπράσινου λόφου, που περιτριγυρίζεται από έναν εύφορο κάμπο. Βρίσκεται 15 χιλ. Νοτιοανατολικά της πόλης των Σερρών, σε υψόμετρο 20 μέτρων κι έχει, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, 167 κατοίκους.
 
Το χωριό δημιουργήθηκε το 1922 όταν 46 οικογένειες προσφύγων Ελλήνων, από το Ορτακτσί της Ανδριανούπολης, που σήμερα ανήκει στην Τουρκία, συνολικά 186 άτομα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη τους και να εγκατασταθούν στην περιοχή Κάκαρα που τότε ανήκε διοικητικά στην κοινότητα Πεντάπολης. Οι υπόλοιποι συντοπίτες τους, περίπου 1500 άτομα, διασκορπιστήκαν σε τρία χωριά, στο Μεσοχώρι Ροδόπης, στον Βάλτο και στον Κριό Έβρου.
 
Παλαιότερες αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή έδειξαν ότι ο οικισμός της Μεσοκώμης μαζί με αυτούς του Σκοπού, του Ψυχικού, του Παραλιμνίου και του Πεθελινού κατοικήθηκαν από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και την Βυζαντινή εποχή.
 
Ο αρχικός οικισμός ονομάστηκε Κάκαρα, βρισκόταν δίπλα στην παλιά λίμνη του Στρυμώνα που αποξηράνθηκε, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το κοιμητήριο του χωριού. Οι κακές συνθήκες υγιεινής, όμως, που προκαλούσε ο βάλτος και η ελονοσία από τα κουνούπια, ανάγκασε τους κατοίκους να μετακινήσουν τον οικισμό 1 χιλιόμετρο βορειόανατολικότερα, στην ανατολική πλευρά του ίδιου λόφου. Έτσι από έναν πρόχειρο οικισμό με καταυλισμούς από σανίδες και καλάμια, το χωριό μετατράπηκε σε οικισμό με σύγχρονο ρυμοτομικό σχέδιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι με την προσωπική εργασία των κατοίκων έγινε η ανέγερση του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου, όπου στεγάστηκαν τα λίγα ιερά εκκλησιαστικά και ιστορικά κειμήλια που μπόρεσαν να φέρουν από την πατρίδα.
 
Το 1927 ο οικισμός μετονομάστηκε σε οικισμός Μεσοκώμης, εξακολούθησε να ανήκει διοικητικά στην κοινότητα Πεντάπολης, μέχρι το 1949 που αυτονομήθηκε (ΦΕΚ 173Α 10/08/49). Το 1998, με το σχέδιο Καποδίστριας, εντάχτηκε στον Δήμο Στρυμόνα και το 2011 με το σχέδιο Καλλικράτης στον δήμο Εμμανουήλ Παππά.
 
Οι κάτοικοι, λόγω της καταγωγής τους, διατηρούν τα θρακιώτικα έθιμα. Στο χωριό γίνονται ετησίως δύο μεγάλα πανηγύρια. Το πρώτο ανήμερα του Αγίου Γεωργίου που γιορτάζει ο αντίστοιχος τοπικός Ιερός Ναός και το δεύτερο στο τέλος Αυγούστου στο οποίο ανταμώνουν οι απανταχού ΄΄Κακαριώτες΄΄. Και στα δύο πανηγύρια γίνεται μεγάλο γλέντι.
 
Στο πρώην Δημοτικό σχολείο του χωριού, το οποίο έκλεισε λόγω ελλείψεως μικρών παιδιών, βρίσκεται η έδρα του Συλλόγου Νέων Αγροτών νομού Σερρών.
 
Επίσης διατηρείται το παλιό κοινοτικό κατάστημα το οποίο εξυπηρετεί την επαφή των κατοίκων με τον δήμο και τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ.
 
Το αγροτικό ιατρείο φιλοξενείται σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο του κοινοτικού καταστήματος
 
==Παραπομπές==