Νικόλαος Πλαστήρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
AIDS |
|||
Γραμμή 94:
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο Πλαστήρας είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Κατά τη διάρκεια των [[Δεκεμβριανά|Δεκεμβριανών]], σε συζήτηση που διεξήχθη μεταξύ των [[Γιώργης Σιάντος|Σιάντου]], [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεωργίου Παπανδρέου]], Καφαντάρη, του [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός|Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού]] και του ίδιου, είχε έντονη λογομαχία με το Σιάντο. Ο Πλαστήρας αμφισβήτησε ανοικτά την προσφορά των ανταρτών του ΕΛΑΣ στην Εθνική Αντίσταση και στην απελευθέρωση κάνοντας λόγο για «''ξεπάστρεμα όλων των δεξιών''» και «''κάψιμο χωριών''». Ο Σιάντος εξανέστη φωνάζοντας «''Δεν σας επιτρέπω να υβρίζετε τους ηρωικούς μας αντάρτες!''», με τον Πλαστήρα να του ανταπαντάει: «''Κάθισε κάτω, ζαγάρι!''»{{πηγή}}
Μετά τα «Δεκεμβριανά» του 1944 κλήθηκε να αναλάβει την κυβέρνηση ως προσωπικότητα ευρείας αποδοχής, στις 3 Ιανουαρίου 1945. Παρ' όλα αυτά ο Γάλλος πρεσβευτής στην Αθήνα Ζαν Μπελέν έγραφε στις 6 Απριλίου 1945: «''Οι Βρετανοί θεωρούν τον Πλαστήρα μια μετριότητα'' […] ''Κάνουν τα πάντα για να τον διώξουν.''»<ref name="Christophe Chiclet 1989"/> Προσπάθησε να αποτρέψει τον [[Ελληνικός Εμφύλιος 1946 - 1949|Εμφύλιο Πόλεμο]]{{Πηγή|σχόλιο=}} και συμμετείχε στην [[Συμφωνία της Βάρκιζας]]. Όμως τον Μάρτιο του 1945, μετά τη δημοσίευση στην εφημερίδα ''[[Ελληνικόν Aίμα (εφημερίδα)|Ελληνικόν Aίμα]]'' φωτοτυπίας της επιστολής του που κατά τη διάρκεια του πολέμου συνιστούσε κατάπαυση του πυρός με τη μεσολάβηση της Γερμανίας, ο τότε Αντιβασιλέας και [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός]] ζήτησε την άμεση παραίτηση του Ν. Πλαστήρα και της κυβέρνησής του όπου και ακολούθησε στις 8 Απριλίου 1945. Στη συνέχεια o Ν. Πλαστήρας, μετά την παραίτησή του, παρέμεινε στην Ελλάδα ασχολούμενος με την πολιτική. Ή επιστολή αυτή του Πλαστήρα θα χαρακτηριζόταν σαν μια επιστολή της στιγμής και σε καμία περίπτωση ο Πλαστήρας δεν ήταν γερμανόφιλος .
| |||