Ανόπτηση

Η ανόπτηση είναι μια θερμική κατεργασία κατά την οποία ένα μέταλλο ή κράμα, το οποίο έχει υποστεί ενδοτράχυνση, θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία (500–850°C) και κατόπιν ψύχεται αργά για αρκετές ώρες, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι υπολειπόμενες εσωτερικές τάσεις που προκάλεσε η ενδοτράχυνση.

Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε μέταλλα ή κράματα που έχουν υποστεί ψυχρή έλαση και περιλαμβάνει:

• αποκατάσταση, δηλαδή αναδιοργάνωση και αποδέσμευση των ατελειών που προκάλεσε η ενδοτράχυνση,
• ανακρυστάλλωση, δηλαδή σχηματισμό νέων κόκκων (κρυστάλλων) που δεν έχουν ατέλειες, και
• ανάπτυξη των κρυστάλλων, δηλαδή σχηματισμό μεγάλων κόκκων με ταυτόχρονη εξαφάνιση των μικρών κόκκων που δίνουν μεγάλη σκληρότητα στο υλικό.

Η ανόπτηση γίνεται συνήθως σε ατμόσφαιρα αναγωγικού αερίου (H₂, CO, κ.ά.) για να μην οξειδωθεί η επιφάνεια του μεταλλικού υλικού. Μεγάλο ρόλο στην ανόπτηση παίζει η διάχυση των ατόμων στην στερεά κατάσταση.

Με την ανόπτηση, ένα μεταλλικό υλικό χάνει μεγάλο μέρος της σκληρότητας που απέκτησε με την ενδοτράχυνση και γίνεται πιο αγώγιμο στον ηλεκτρισμό. Επίσης, με την εξάλειψη δομικών ατελειών, η πυκνότητα του υλικού αυξάνεται.