Σλοβακία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από το 2 μ.Χ. η διευρυνόμενη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, καθώς επεκτεινόταν, καθιέρωσείδρυσε και συντηρούσε μια σειρά από φυλάκια γύρω και ακριβώς βόρεια του Δούναβη, τα μεγαλύτερα από τα οποία ήταν γνωστά ωςτο Καρνούντουμ (τωντου οποίωνοποίου τα απομεινάρια βρίσκονται στον κεντρικό δρόμο ανάμεσα στη Βιέννη και τη Μπρατισλάβα) και το Μπριγκέτιο (το σημερινό ΣζιόνιΣιόνι στα σύνορα Σλοβακίας-Ουγγαρίας). Τέτοιοι ρωμαϊκοί συνοριακοί οικισμοί χτίστηκαν στην σημερινή περιοχή του Ρούσοβτσε, σήμεραπου έναείναι σήμερα προάστιο της ΜπρατισλάβαΜπρατισλάβας. Το στρατιωτικό οχυρό ήταν περιτριγυρισμένο από μη στρατιωτικό οικισμό (vicus) και πολλές αγροικίες (τύπου ρούστικαvilla rustica). Το όνομα αυτού του οικισμού ήταν η Γκερουλάτα. Το στρατιωτικό φρούριο διέθετεήταν μιαέδρα βοηθητικήμιας μονάδαμονάδας επικουρικού ιππικού με(ala quingenaria) περίπου 300480 άλογαιππέων, σύμφωνατης μεΠρώτης τα πρότυπα τωνΊλης Κανανεφατών. Τα(Ala ερείπιαI Cannanefatum). τωνΥπολείμματα ρωμαϊκών κτηρίων έχουν επίσης επιβιώσειδιατηρηθεί στο κάστρο Ντεβίν (σήμερα στο κέντρο της ΜπρατισλάβαΜπρατισλάβας), στα προάστια της Ντούμπραβκα και Στούπαβα και στο λόφο του Κάστρου της ΜπρατισλάβαΜπρατισλάβας.

Κοντά στη βορειότερη γραμμή τηςπου ρωμαϊκήςπροστάτευε ενδοχώραςτη ρωμαϊκή ενδοχώρα, το ΛίνεςΡωμαϊκό ΡομάνουςΣύνορο (Limes Romanus), υπήρχε το χειμερινό στρατόπεδο ΛαουγκαρίσιοΛαουγκαρίκιο (το σύγχρονοσημερινό Τρέντσιν) όπου τοτα εοικουρικά Βοηθητικόστρατεύματα της ΛεγεώναςΔεύτερης Β΄Λεγεώνας πολέμησεπολέμησαν και επικράτησενίκησαν σε μια αποφασιστική μάχη πάνωεπί στητης γερμανικήγερμανικής φυλήφυλής των ΚουάντιΚουάδων το 179 μ.Χ. κατά τη διάρκεια των Μαρκομανικών πολέμων. Το Βασίλειο του Βαννίου, ένα βασίλειο που ιδρύθηκε από τις γερμανοίγερμανικές σουηβικές φυλές Κουάντιτων Κουάδων και Μαρκομάνιτων Μαρκομάνων, καθώς και αρκετές μικρές γερμανικές και κελτικές φυλές, συμπεριλαμβανομένουμεταξύ των Όσιοποίων οι Όσοι και Κοτίνιοι Κοτίνοι, υπήρχε στη δυτική και κεντρική Σλοβακία από το 8 με 6 π.Χ. έως το 179 μ.Χ.

Τον 2ο και 3ο αιώνα μ.Χ., οι Ούννοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τις στέπες της Κεντρικής Ασίας. Το 377 μ.Χ. διέσχισαν το Δούναβη και κατέλαβαν την Πανονία, την οποία χρησιμοποίησαν για 75 χρόνια ως βάση για τις εισβολές τους στη Δυτική Ευρώπη. Ωστόσο, ο θάνατος του Αττίλα το 453 προκάλεσε την εξαφάνιση των Ούννων. Το 568, μια ΤουρκικήΤουρκο-Μογγολική φυλετική συνομοσπονδία, οι Άβαροι, διεξήγαγεέκανε τη δική της εισβολή στην περιοχή του Μέσου Δούναβη. Οι ΑβαρέςΆβαροι κατέλαβαν τα πεδινά της Πανονικήςπανονικής πεδιάδας και ίδρυσαν μια αυτοκρατορία που κυριαρχούσε στη λεκάνη των Καρπαθίων.

Το 623, ο σλαβικός πληθυσμός που ζούσε στα δυτικά τμήματα της Πανονίας αποχώρησε από την αυτοκρατορία τους μετά από μια επανάσταση με επικεφαλής τον Σάμο, έναν φράγκικοΦράγκο έμπορο.<ref name="Történeti Kronológia">{{cite book|last=Benda|first=Kálmán|title=Magyarország történeti kronológiája ''("The Historical Chronology of Hungary")''|publisher=Akadémiai Kiadó|year=1981|location=Budapest|page=44|isbn=963-05-2661-1}}</ref> Μετά το 626, η ισχύς των ΆβαρωνΑβάρων άρχισε βαθμιαία να σημειώνει βαθμιαία πτώσηφθίνει,<ref>Kristó, p.30–31</ref> αλλά το κράτος τους συνέχισε να υπάρχει μέχρι το 804.

Οι σλαβικές φυλές εγκαταστάθηκαν στο έδαφος της σημερινής Σλοβακίας τον 5ο αιώνα. Η Δυτική Σλοβακία ήταν το κέντρο της αυτοκρατορίας του Σάμο τον 7ο αιώνα. Ένα σλαβικό κράτος γνωστό ως Πριγκιπάτο της Νίτρα γεννήθηκε τον 8ο αιώνα και ο ηγεμόνας Πρίμπινα είχείδρυσε την πρώτη γνωστή χριστιανική εκκλησία τηςστην επικράτειαςεπικράτεια της σημερινής Σλοβακίας που είχε εκκλησιαστεί το 828. Μαζί με τη γειτονική Μοραβία το πριγκιπάτο αποτέλεσε τον πυρήνα της Μεγάλης Αυτοκρατορίας της Μοραβίας από το 833. ΤοΗ υψηλόλαμπρότερη σημείο αυτήςπερίοδος της σλαβικής αυτοκρατορίας ξεκίνησε με την άφιξη τουτων Αγίουαγίων Κυρίλλου και του Μεθόδιου το 863, κατά τη διάρκεια τουδιάρκειατης βασιλιάηγεμονίας του Δούκαδούκα ΡαστισλάβΡαστισλάβου, και την εδαφική επέκταση υπό τον Δούκαδούκα ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ Α΄.

Η Μεγάλη Μοραβία γεννήθηκειδρύθηκε γύρω στο 830 όταν ο Μόιμιρ Α΄ ενοποίησε τις σλαβικές φυλές που εγκαταστάθηκαν βόρεια του Δούναβη και επέκτεινε την μοραβική υπεροχή πάνω από αυτούς.<ref>'Europe', p.360</ref> Όταν ο Μόιμιρ Α΄ προσπάθησε να αποχωρήσει από την κυριαρχία του βασιλιά της Ανατολικής Φραγκίας το 846, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο Γερμανός τον καθαίρεσε και βοήθησε τον ανιψιό του Μόιμιρ Ραστισλάβο (846-870) για την απόκτηση του θρόνου.<ref name="Korai Magyar Történeti Lexikon">{{cite book|last=Kristó|first=Gyula|title=Korai Magyar Történeti Lexikon (9–14. század) |trans-title=Encyclopedia of Early Hungarian History – 9th–14th centuries |publisher=Akadémiai Kiadó|year=1994|location=Budapest|page=467|isbn=963-05-6722-9}}</ref> Ο νέος μονάρχης ακολούθησε μια ανεξάρτητη πολιτική: αφού σταμάτησε μια Φράγκικηφραγκική επίθεση το 855, προσπάθησε επίσης να αποδυναμώσει την επιρροή των φραγκικώνΦράγκων ιερέων που κήρυτταν στο κράτος του. Ο Δούκαςδούκας Ραστισλάβος ζήτησε από τον βυζαντινόΒυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄ να στείλει καθηγητέςδιδασκάλους που θα ερμήνευαν τον Χριστιανισμό στη Σλαβικήσλαβική γλώσσα.

Μετά από αίτημα του Ραστισλάβου, δύο αδέλφια, οι βυζαντινοίΒυζαντινοί αξιωματούχοι και ιεραπόστολοι άγιοι [[Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος|Κύριλλος και Μεθόδιος]], ήρθαν το 863. Ο Κύριλλος ανέπτυξε το πρώτο σλαβικό αλφάβητο και μετέφρασε το Ευαγγέλιο στην παλαιά εκκλησιαστική σλαβική γλώσσα. Ο Ραστισλάβος ασχολήθηκε επίσης με την ασφάλεια και τη διοίκηση του κράτους του. Πολυάριθμα οχυρωμένα κάστρα που χτίστηκαν σε ολόκληρη τη χώρα χρονολογούνται από τη βασιλεία του και μερικά από αυτά (π.χ. το Ντοβίνα, που μερικές φορές ταυτίζεται με το κάστρο Ντεβίν)<ref name="worldarcheology">{{cite journal|doi=10.1080/00438243.1978.9979728|title=The Origins of Christianity in Slavonic Countries North of the Middle Danube Basin|journal=World Archaeology|year=1978|first=Josef|last=Poulik|volume=10|issue=2|pages=158–171|url=}}</ref><ref name="caplovic">{{cite book|last=Čaplovič|first=Dušan|author2=Viliam Čičaj |author3=Dušan Kováč |author4=Ľubomír Lipták |author5=Ján Lukačka |title=Dejiny Slovenska|publisher=AEP|year=2000|location=Bratislava}}</ref> επίσης αναφέρονται από φραγκικά χρονικά ότι συνδέονται με τον Ραστισλάβο από Φραγκικά χρονικά.<ref>pages=167, 566</ref><ref name="fulda">{{cite book|title=Annales Fuldenses, sive, Annales regni Francorum orientalis ab Einhardo, Ruodolfo, Meginhardo Fuldensibus, Seligenstadi, Fuldae, Mogontiaci conscripti cum continuationibus Ratisbonensi et Altahensibus / post editionem G.&nbsp;H.&nbsp;Pertzii recognovit Friderious Kurze ; Accedunt Annales Fuldenses antiquissimi|publisher=Imprensis Bibliopolii Hahniani|year=1978|location=Hanover|url=http://www.medievalsources.co.uk/fulda.htm|archive-url=https://web.archive.org/web/20070312020323/http://www.medievalsources.co.uk/fulda.htm|dead-url=yes|archive-date=12 March 2007|accessdate=26 September 2009}}</ref>

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ραστισλάβου, το πριγκιπάτο της Νίτρα δόθηκε στον ανιψιό του ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ ως αντάρτικοδεσποτεία.<ref name="caplovic" /> Ο επαναστατικόςστασιαστής πρίγκιπας συμμάχησε με τους Φράγκους και ανέτρεψε τον θείο του το 870. Όπως και ο προκάτοχός του, ο ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ Α΄ (871-894) ανέλαβε τον τίτλο του βασιλιά (ρεξrex). Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, η Μεγάλη Μοραβική Αυτοκρατορία έφτασε στη μεγαλύτερη εδαφική έκτασή της, όταν. αποτελούντανΑποτελούνταν όχι μόνο από την Σημερινήσημερινή Μοραβία και την Σλοβακία, αλλά και από την σημερινή βόρεια και κεντρική Ουγγαρία, την Κάτω Αυστρία, την Βοημία, την Σιλεσία, την Λουζατία, την νότια Πολωνία και την βόρεια Σερβία. Όλες αυτές οι περιοχές ανήκαν στην αυτοκρατορία. Τα ακριβή σύνορα του κράτους του εξακολουθούν να αμφισβητούνται από τους σύγχρονουςσημερινούς συγγραφείς.<ref name="Tóth">{{cite book|last=Tóth|first=Sándor László|title=Levediától a Kárpát-medencéig ''("From Levedia to the Carpathian Basin")''|publisher=Szegedi Középkorász Műhely|year=1998|location=Szeged|page=199|isbn=963-482-175-8}}</ref> Ο ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ αντιστάθηκε επίσης στις επιθέσεις των ημινομαδικών φυλών των Μαγυάρων και της βουλγαρικήςΒουλγαρικής αυτοκρατορίαςΑυτοκρατορίας, παρόλο που μερικές φορές ήταν αυτός που προσέλαβε ως μισθοφόρους τους Μαγιάρους, όταν διεξήγαγανδιεξήγε πόλεμο ενάντια στην Ανατολική Φραγκία.<ref>page=51</ref>

Το 880, ο Πάπαςπάπας Ιωάννης Β΄ ίδρυσε ανεξάρτητη εκκλησιαστική επαρχία στη Μεγάλη Μοραβία με επικεφαλής αρχιεπίσκοπο τον Αρχιεπίσκοπο Μεθόδιο. Επίσης ονόμασε τον γερμανόΓερμανό κληρικό Βίχινγκ ως αρχιεπίσκοποςαρχιεπίσκοπο της Νίτρα.

Μετά το θάνατο του πρίγκιπα ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ το 894, οι γιοι του Μόιμιρ Β΄ (894-906;) και ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ Α΄Β΄ τον διαδέχθηκαν ως Πρίγκιπαςπρίγκιπας της Μεγάλης Μοραβίας και Πρίγκιπαςπρίγκιπας της Νίτρα αντίστοιχα.<ref name="caplovic" /> Ωστόσο, άρχισαν νατις διαμαρτύρονταιδιαμάχες για την κυριαρχία ολόκληρηςσε τηςολόκληρη αυτοκρατορίαςτην αυτοκρατορία. Αποδυναμωμένη από μιατην εσωτερική σύγκρουση καθώς και από τον συνεχή πόλεμο με την Ανατολική Φραγκία, η Μεγάλη Μοραβία έχασε το μεγαλύτερο μέρος των περιφερειακών της εδαφών.

[[Αρχείο:Great Moravia.svg|thumb|left|ΟρισμέναΒέβαια και αμφισβητούμενα σύνορα της Μεγάλης Μοραβίας υπό τον ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ Α΄ (σύμφωνα με τους σύγχρονους ιστορικούς)]]

Εν τω μεταξύ, οι ημι-νομαδικέςημινομαδικές μαγυαρικές φυλές, πιθανόν έχοντας υποστεί ήττα από τους παρομοίως νομάδες Πετσενέγους, εγκατέλειψαν τα εδάφη τους ανατολικά από τα Καρπάθια Όρη,<ref>{{cite book|title=A Country Study: Hungary |publisher=Federal Research Division, [[Library of Congress]]|url=http://lcweb2.loc.gov/cgi-bin/query/r?frd/cstdy:@field(DOCID+hu0013)|accessdate=6 March 2009}}</ref> εισέβαλαν στη λεκάνη των Καρπαθίων και άρχισαν να καταλαμβάνουν σταδιακά έδαφος γύρω στο 896.<ref>pages=189–211</ref> Η εξέλιξηπροέλαση των στρατευμάτων τους μπορεί να προωθήθηκεβοηθήθηκε από τους συνεχείς πολέμους μεταξύ των χωρών της περιοχής των οποίων οι ηγεμόνες τους προσλάμβαναν περιστασιακά για να παρεμβαίνουν στους αγώνες τους.<ref name="Kristó 2">{{cite book|last=Kristó|first=Gyula|title=Magyar honfoglalás – honfoglaló magyarok ''("The Hungarians' Occupation of their Country – The Hungarians occupying their Country")''|publisher=Kossuth Könyvkiadó|year=1996|pages=84–85|isbn=963-09-3836-7}}</ref>

Δεν είναι γνωστό τι συνέβη τόσο με τον Μόιμιρ Β΄ όσο και για τον ΣβιάτοπλουκΣβιάτοπουλκ Β΄ επειδή δεν αναφέρονται σε γραπτές πηγές μετά το 906. Σε τρεις μάχες (4-5 Ιουλίου και 9 Αυγούστου 907) κοντά στη Μπρατισλάβα, οι Μαγιάροι διέφυγαν τους βαυαρικούς στρατούς. Μερικοί ιστορικοί έθεσαν εκείνο το έτος ως την ημερομηνία της διάλυσης της Μεγάλης Μοραβικής Αυτοκρατορίας, λόγω της ουγγρικής κατάκτησης, ενώ άλλοι ιστορικοί τοποθετούν την ημερομηνία λίγο νωρίτερα (στο 902).

Η Μεγάλη Μοραβία άφησε πίσω της μια διαχρονική κληρονομιά στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Το Γλαγολιτικόγλαγολιτικό αλφάβητο και ο διάδοχός του, το Κυριλλικόκυριλλικό, διαδόθηκε σε άλλες σλαβικές χώρες, χαράσσοντας μια νέα πορεία στην κοινωνικοπολιτισμική τους ανάπτυξη. Το διοικητικό σύστημα της Μεγάλης Μοραβίας μπορεί να έχει επηρεάσει την ανάπτυξη της διοίκησης του Βασιλείου της Ουγγαρίας.

Μετά τη Συμφωνία του Μονάχου και τοτην ΒραβείοΑπονομή της Βιέννης, η Ναζιστική Γερμανία απειλούσε να προσαρτήσει μέρος της Σλοβακίας και να επιτρέψει στις υπόλοιπες περιοχές να χωριστούν από την Ουγγαρία ή την Πολωνία, εκτός αν δηλώσουν ανεξαρτησία. Έτσι, η Σλοβακία αποχώρησε από την Τσεχοσλοβακία το Μάρτιο του 1939 και συμμάχησε, όπως ζήτησε η Γερμανία, με τη συμμαχία του Χίτλερ.<ref>Gerhard L. Weinberg, ''The Foreign Policy of Hitler's Germany: Starting World War II, 1937–1939'' (Chicago, 1980), pp. 470–481.</ref> Η απόσχιση είχε δημιουργήσει το πρώτο σλοβακικό κράτος στην ιστορία.<ref name="RadioPrague">{{cite web|author=Dominik Jůn interviewing Professor Jan Rychlík|title=Czechs and Slovaks – more than just neighbours|publisher=Radio Prague|year=2016|url=http://www.radio.cz/en/section/special/czechs-and-slovaks-more-than-just-neighbours|accessdate=28 October 2016}}</ref> Η κυβέρνηση της Πρώτης Σλοβακικής Δημοκρατίας, υπό την ηγεσία του Γιόζεφ Τίσο και του Βόιτεχ Τούκα, επηρεάστηκε έντονα από τη Γερμανία και σταδιακά έγινε καθεστώς μαριονέτα από πολλές απόψεις.

Η χώρα είναι [[Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία]], με βάση το [[Σύνταγμα]], το οποίο τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου του 1993. Ο Αρχηγός του κράτους είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι αιρετός, και δεν έχει ουσιαστικές πολιτικές αρμοδιότητες. Ο πρόεδρος εκλέγεται από το λαό για πενταετή θητεία. Την νομοθετική εξουσία ασκεί το Κοινοβούλιο και την εκτελεστική η Κυβέρνηση. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσοι και όσες είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.