Ήλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Akeramop (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Akeramop (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 50:
Τη ήλιο παράγεται από την [[πυρηνική σύντηξη]] του υδρογόνου στα άστρα, ενώ στη γη από τη ραδιενεργό διάσπαση βαρύτερων στοιχείων.
 
==Ιστορία==
Ανακαλύφθηκε το [[1868]] από τον Lockyer. Το ήλιο συγκαταλέγεται στα λεγόμενα [[Ευγενή Αέρια|ευγενή αέρια]] (αδρανή). Το ήλιο περιέχεται σε ποσοστό περίπου 15% στον [[Ήλιος|Ήλιο]] (αστέρα) απ΄όπου και πήρε την ονομασία του. Το He επιπλέον απαντάται σε ποσοστό 5,24E-4% κατ΄όγκο στην γήινη [[Ατμόσφαιρα|ατμόσφαιρα]]. Έχει [[θερμοκρασία τήξης]] -272C @ 26ATM και [[θερμοκρασία βρασμού]] -268,6C°.
 
Το ήλιο είναι το μοναδικό χημικό στοιχείο που ανακαλύφθηκε πρώτα έξω από τη γη. Κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης ηλίου, στις 18 Αυγούστου 1868, παρατηρήθηκε μία νέα κίτρινη γραμμή στο φάσμα της χρωμόσφαιρας του ήλιου (στα 587,49 nm), κοντά στις αντίστοιχες γραμμές του [[Νάτριο|νατρίου]]. Αυτό οδήγησε τον Άγγλο αστρονόμο [[Norman Lockyer]] και τον Άγγλο χημικό [[Edward Frankland]] να προτείνουν την ύπαρξη ενός νέου χημικού στοιχείου, δίνοντάς το όνομα του [[Ήλιος|ήλιου]] στον οποίο ανακαλύφθηκε.
 
Στη συνέχεια η ίδια κίτρινη γραμμή παρατηρήθηκε από το L. Palmieri στα 1881 στο φάσμα αερίων ηφαιστειακής προέλευσης από τον [[Βεζούβιος|Βεζούβιο]], ενώ τελικά η ύπαρξή του στη γη επιβεβαιώθηκε οριστικά από τον Βρετανό χημικό [[William Ramsay]] στα 1895. Αυτός απομόνωσε και ταυτοποίησε ως ήλιο το αέριο που είχε βρεθεί σε ορυκτό [[ουράνιο]] και το οποίο μέχρι τότε θεωρούνταν λανθασμένα ότι ήταν [[άζωτο]].
 
 
Το στοιχείο αυτό χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα ως ανυψωτικό μέσο στα αερόστατα και αερόπλοια επειδή είναι αφενός ελαφρύτερο του αέρα και αφετέρου τόσο αδρανές που δεν παίρνει φωτιά. Έτσι σήμερα χρησιμοποιείται ακόμα και στα παιδικά μπαλόνια.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ήλιο"