Ιστορία της Καταλονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
|||
Γραμμή 17:
Μετά την πτώση της [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], η περιοχή κατακτήθηκε από τους [[Βησιγότθοι|Βησιγότθους]] και κυβερνήθηκε ως μέρος του [[Βησιγοτθικό Βασίλειο|Βησιγοτθικού Βασιλείου]] για περίπου δυόμισι αιώνες. Το 718 έπεσε υπό μουσουλμανικό έλεγχο και έγινε μέρος της [[Αλ-Άνταλους]], επαρχία του [[Χαλιφάτο των Ομεϋαδών|Χαλιφάτου των Ομεϋαδών]]. Από την κατάκτηση της Βόρειας Καταλονίας το 760 έως την κατάκτηση της Βαρκελώνης το 801, η [[Φραγκία|φράγκικη αυτοκρατορία]] έλαβε τον έλεγχο από τους μουσουλμάνους της περιοχής μεταξύ της [[Σεπτιμανία|Σεπτιμανίας]] και του ποταμού [[Λιοβρεγάτ]] και δημιούργησε βαριά στρατιωτικοποιημένες αυτοδιοικούμενες [[Κομητεία|κομητείες]]. Αυτές οι κομητείες αποτελούσαν τμήμα των [[Σεπτιμανία|γοτθικών]] και [[Ισπανική Μαρκιωνία|ισπανικών]] μαρκιών, μια [[ουδέτερη ζώνη]] στα νότια της Φράγκικης αυτοκρατορίας στην πρώην επαρχία της [[Σεπτιμανία|Σεπτιμανίας]] και στα βορειοανατολικά της Ιβηρικής χερσονήσου, που λειτουργούσε ως αμυντικό φράγμα για την Φράγκικη αυτοκρατορία ενάντια στις περαιτέρω μουσουλμανικές εισβολές από την Αλ-Άνταλους.
[[Αρχείο:Petronila_Ramon_Berenguer.jpg|σύνδεσμος=https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Petronila_Ramon_Berenguer.jpg|αριστερά|μικρογραφία|{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}[[Πετρονίλα της Αραγωνίας]] και [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης|Ραϊμόνδος Βερεγγάριος Δ´]], Κόμης της Βαρκελώνης, δυναστική ένωση του [[Στέμμα της Αραγωνίας|Στέμματος της Αραγωνίας]]]]
Αυτές οι κομητείες τέθηκαν υπό την κυριαρχία των κομητών της Βαρκελώνης, οι οποίοι ήταν Φράγκοι [[Υποτελής|υποτελείς]] που ορίζονταν από τον αυτοκράτορα των Φράγκων, του οποίου ήταν υποτελείς φεουδάρχες (801-987). Η πρώτη γνωστή χρήση της ονομασίας «Καταλονία» για αυτές τις κομητείες χρονολογείται στο 1117. Κατά τη διάρκεια του 9ου αιώνα, ο κόμης [[Βιλφρέδος Α΄ της Βαρκελώνης|Βιλφρέδος ο
Το 987 ο Μπορέλ Β´, κόμης της Βαρκελώνης, δεν αναγνώρισε τον [[Ούγος Καπέτος|Ούγο Καπέτο]] ως βασιλιά του, καθιστώντας τους διαδόχους του (από τον Ραϋμόνδο Μπορέλ Α´ έως τον [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης|Ραϋμόνδο Βερεγγάριο Δ´]]) [[de facto]] ανεξάρτητους από το [[Δυναστεία των Καρολιδών|καρολίγγειο στέμμα]]. Κατά την έναρξη του ενδέκατου αιώνα οι καταλανικές κομητείες υπέστησαν μια σημαντική διαδικασία μετάβασης στον φεουδαλισμό, εν μέρει ελεγχόμενη από το κίνημα της «Ειρήνης και Εκεχειρίας του Θεού» και από την ισχύ και τις διαπραγματευτικές ικανότητες των κομητών της Βαρκελώνης, όπως ο Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α´. Το 1137, ο κόμης της Βαρκελώνης [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης|Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ´]], αποφάσισε να αποδεχθεί την πρόταση του βασιλιά [[Ραμίρο Β΄ της Αραγωνίας|Ραμίρο Β´ της Αραγωνίας]] να παντρευτεί βασίλισσα [[Πετρονίλα της Αραγωνίας|Πετρονίλα]], ιδρύοντας την δυναστική ένωση της [[Κομητεία της Βαρκελώνης|κομητείας της Βαρκελώνης]] με το [[Βασίλειο της Αραγωνίας]], προσχωρώντας στο [[Στέμμα της Αραγωνίας]] και κάνοντας τις κομητείες της Καταλονίας, που ήταν ενωμένες υπό την κομητεία Βαρκελώνης, [[πριγκιπάτο]] του Αραγωνικού Στέμματος.
| |||