Βενέδικτος Ιεροσολύμων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Τή 23 Σεπτεμβρίου 1914 διωρίσθη Γραμματεύς έν τοις Πατριαρχικοΐς Γραφείοις<ref name="ΝέαΣιών">Νέα Σιών. 1957. — № 52-53. — σελ. 13-14</ref>.
 
Ένθα ύπηρετήσας επί δύο μήνας έκάρη μοναχός τή 3 Δεκεμβρίου 1914, μετονομασθείς Βενέδικτος και τή επομένη έχειροτονήθη Διάκονος επί τοΰτου Φρικτού Γολγοθά υπό τοϋτου Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πτολεμαΐδος Κελαδίωνος, ύφ' ού καΐ έζητήθη ϊνα υπηρέτηση έν τη Μητροπόλει Άκρης. Κατά την άπαγωγήν τοΰτου Μακαριότατου και της Συνόδου είς Δαμασκόν ήκολούθησεν αύτούς, διαταγή χον Μακαριωτάτου, ώς [[διάκονος]]<ref name="ΝέαΣιών"/>.
 
Τη 23η Δεκεμβρίου 1918 έπανελθών μετά τοΰτου Μακαριωτάτου εις Ιεροσόλυμα επανέλαβε την έν τοις Πατριαρχικοϊς Γραφείοις ύπηρεσίαν αυτού, άναπληρών άμα και χρέη διακόνου των Πατριαρχείων<ref name="ΝέαΣιών"/>.
 
Τη 9η Σεπτεμβρίου 1921 ένεκρίθη Συνοδική άποφάσει άπελθεΐν είς Αθήνας έπι συμπληρώσει των σπουδών αυτού έν τω Έθνικω Πανεπιστήμιω, ένθα έσπούδασε τά Νομικά και έν έτει 1925 έτυχε διπλώματος τής Νομικής και τών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών. Ωσαύτως διήκουσε μαθήματα Θεολογίας έν τω Πανεπιστήμιω Αθηνών<ref name="ΝέαΣιών"/>.
 
Έν έτει 1927 απεστάλη ώς άντιπρόσωπος τοΰτου Πατριαρχείου εις τό έν Λωζάννη συνελθόν Παγχριστιανικόν Συνέδριον "Πίστεως και Τάξεως"<ref name="ΝέαΣιών"/>.
 
Τον Φεβρουάριον τοΰτου 1929 διωρίσθη είς την έν Αθήναις Έξαρχίαν έξαρχος τοΰτου Παναγίου Τάφου<ref name="ΝέαΣιών"/>.
 
Τον Οκτώβριο του [[1929]] χειροτονήθηκε [[Πρεσβύτερος]], έλαβε το οφίκιο του [[Αρχιμανδρίτης|Αρχιμανδρίτη]]<ref name="ΝέαΣιών"/>, και διορίστηκε Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα. Έμεινε στη θέση αυτή ως το [[1946]].