Δημοκρατία της Γένοβας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
|||
Γραμμή 110:
Κατά τον 13ο αιώνα η Γένοβα συμμάχησε με την [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας]], στην προσπάθειά της να καταλάβει ως διάδοχο κράτος της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] την [[Κωνσταντινούπολη]]. Όταν αυτό επιτεύχθηκε το 1261, η [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] των [[Δυναστεία Παλαιολόγων|Παλαιολόγων]] σύναψε εκτεταμένης μορφής εμπορική συμφωνία που προέβλεπε εκτός από παροχή ναυτικών ενισχύσεων στους Βυζαντινούς και την κατάληψη πολλών περιοχών και νησιών για λογαριασμό των Γενουατών, όπως της [[Χίος|Χίου]] (η οποία παρέμεινε κάτω από τον έλεγχό τους ως το 1566).<ref>Τσουρής, Ι. (2018, Σεπτέμβριος). Α' Γενοβενετικός Πόλεμος 1261-1270. ''Στρατιωτική Ιστορία'', τ. ''258'', 45-51.</ref> Κατά το ίδιο διάστημα το προάστιο του [[Γαλατάς|Γαλατά]] στην Κωνσταντινούπολη παραχωρήθηκε οριστικά από τον βυζαντινό αυτοκράτορα στους Γενουάτες, για την κάλυψη των εμπορικών τους αναγκών. Την ίδια εποχή η εμπορική δραστηριότητα επεκτάθηκε και στον χώρο του [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινου Πόντου]], όπου ιδρύθηκαν εμπορική σταθμοί στην περιοχή της [[Κριμαία]]ς. Για την απερίσπαστη δραστηριότητα στην περιοχή συνήφθηκαν συμφωνίες με την [[Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας]].
Στη δυτική Μεσόγειο η Γένοβα είχε να αντιμετωπίσει την [[Πίζα (επαρχία)|Πίσσα]], η οποία γρήγορα δεν άντεξε τον ανταγωνισμό. Μετά την [[Κορσική]] αποκτήθηκε και ο έλεγχος σημαντικών λιμανιών της [[Σαρδηνία]]ς. Κατά τον [[Σικελικός Εσπερινός|Σικελικό Εσπερινό]] το 1283, οι Γενουάτες αφού είχαν συνάψει οικονομικές συμφωνίες με την [[Αραγωνία]], κατάφεραν να ελέγξουν εμπορικά και τη [[Σικελία]]. Το εμπόριο ζάχαρης, μεταξιού και σιταριού στην ευρύτερη περιοχή κατά τον 13ο αιώνα μονοπωλούνταν από την Δημοκρατία της Γένοβας.
Προς το τέλος του 15ου αιώνα, σταδιακά η δύναμη των Γενουατών άρχιζε να φθίνει: ο μακροχρόνιος πόλεμος και ανταγωνισμός με τους Βενετούς, η επικράτηση της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] στο Αιγαίο και τον Εύξεινο Πόντο, είχαν ως αποτέλεσμα οι εμπορικές δραστηριότητες να περιοριστούν σημαντικά.
Γραμμή 120:
Τις επόμενες δεκαετίες, οι Γενουάτες σύναψαν συμμαχία με την [[Ισπανία]]. Γενουάτες τραπεζίτες χρηματοδότησαν πολλές ισπανικές ναυτικές αποστολές προς την Αμερική και τον εκτός Ευρώπης κόσμο, μέσω των τραπεζικών τους οίκων στην [[Σεβίλλη]]. Αυτή η μορφή οικονομικής σχέσης είχε ευεργετικά αποτελέσματα για την Γένοβα για όσο διάστημα η ισπανική αυτοκρατορία ήταν δυνατή στο παγκόσμιο στερέωμα. Από τον 17ο αιώνα με την πτώχευση όμως της ισπανικής οικονομίας πολλοί γενουατικοί εμπορικοί οίκοι έπαψαν να υπάρχουν.
Το 1768, μετά από επανάσταση των Κορσικανών, η Γένοβα υποχρεώθηκε να παραχωρήσει την Κορσική στην Γαλλία. Το 1742 απωλέσθηκε η τελευταία γενουατική κτήση, η νήσος Ταμπάρκα στις ακτές της Τυνησίας. Κατά το 1797 η ίδια η
Το 1805 η πόλη έγινε τμήμα της [[Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία|Γαλλικής Αυτοκρατορίας]], όμως το 1814 με την πτώση του Ναπολέοντα, αποφασίστηκε η πόλη να ενσωματωθεί στο [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]], το οποίο αποτέλεσε τον πυρήνα του μετέπειτα [[Ιταλία|ιταλικού κράτους]].
| |||