Φόρος της δεκάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ο φόρος της δεκάτης πληρωνόταν και απο μουσουλμάνους και από αλλόθρησκους ανεξαιρέτως.
MedMan (συζήτηση | συνεισφορές)
Διόρθωση αρκετών μικρολαθών, μικρή συντακτική βελτίωση.
Γραμμή 1:
{{ανακρίβεια|Η καταβολή δεκάτης ήταν διαδεδομένη πρακτική σε διάφορες φεουδαρχικές κλπ κοινωνίες, αναφέρεται και στη Βίβλο}}
{{ελληνοκεντρικό}}
Ο '''φόρος της δεκάτης''' ήταν τακτικός φόρος για την αγροτική παραγωγή, τον οποίο επέβαλανεπέβαλε οιο ΟθωμανοίΣουλτάνος στους υπηκόους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, κυρίως τα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας σε πρώην βυζαντινά εδάφη. Ο φόρος της δεκάτης διατηρήθηκε μέχρι το 1880.<ref>Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη», στο: Κάιτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, «Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες», Καίτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, εκδ.Παπαζήσης Παπαζήση, Αθήνα, 2000, σελ. 275</ref>
 
==Περιεχόμενο δεκάτης==
Σε όλες τις μορφές της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής επιβαλλόταν φόρος ίσος προς το 10% της αξίας των προϊόντων της συνολικής ακαθάριστης παραγωγής και εισπράττονταν σε είδος ή χρήμα.
 
==Χαρακτήρας δεκάτης==
Ο φόρος αυτός ήταν ''η εξαγορά της ιδιοκτησίας'', ''[...]το επί της Τουρκοκρατίας λαμβανόμενον δέκατον δεν ήτο φόρος αλλά δικαίωμα ιδιοκτησίας, διότι κύριος όλης της γης εθεωρείτο ο Σουλτάνος και απαρχής ήτο αντιπρόσωπος του κυρίου της γης''<ref> στο:Γιώργης Κατσούλης, Μάριος Νικολινάκος, Βασίλης Φίλιας, «Οικονομική Ιστορία της ΝεωτέραςΝεώτερης Ελλάδας. Από το 1453 μέχρι το 1830», Γιώργης Κατσούλης, Μάριος Νικολινάκος, Βασίλης Φίλιας, τομ. Α, εκδ.Παπαζήσης Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ. 90</ref>
 
==Η δεκάτη επί Καποδίστρια==
Η φορολογική πολιτική του Κυβερνήτη περιγράφεται στις διατάξεις του ΓΓ’ Ψηφίσματος της Δ'[[Δ’ ΕθνοσυνέλευσηςΕθνοσυνέλευση]]ς. Τη δεκάτη ως φόρο ο Καποδίστριας θέλησε να εισπράξειτην εισπράττει σε χρήμα και όχι σε προϊόντα. Το θετικό σε αυτό ήταν πως το Κράτοςκράτος δεν επιβαρυνόταν από έξοδα είσπραξης του φόρου, όμως οι καλλιεργητές θα γίνονταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους τοκογλύφους και την κερδοσκοπική μανία των αγοραστών αγροτικών προϊόντων. Επειδή όμως η διάταξη της πληρωμής της δεκάτης σε χρήμα προκάλεσε γενική αγανάκτηση, ο Καποδίστριας αναγκάσθηκε να την καταργήσει.<ref>Γιώργης Κατσούλης, Μάριος Νικολινάκος, Βασίλης Φίλιας, «Οικονομική Ιστορία της ΝεωτέραςΝεώτερης Ελλάδας. Από το 1453 μέχρι το 1830», Γιώργης Κατσούλης, Μάριος Νικολινάκος, Βασίλης Φίλιας, τομ. Α, εκδ.Παπαζήσης Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ., σελ.501</ref>
 
==Η κατάργηση του φόρου της δεκάτης==
ΤονΤο Δεκέμβριο του 1877 ο Κουμουνδούρος είχε αλλάξει με νόμο τον τρόπο πληρωμής της δεκάτης στο δημόσιο,καθώς προέβλεπεπροβλέποντας πλέον για τους ενοικιαστές ητην προκαταβολή του ενοικίου σε μετρητά, κάτι επωφελές για τα κρατικά ταμεία.<ref>Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη»,στο: Κάιτη«Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες», Καίτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 2000, σελ. 280</ref> Η κατάργηση του φόρου της δεκάτης συζητήθηκε στη Βουλή ενενήντα ημέρες μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Κουμουνδούρου και την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Χαρίλαο Τρικούπη. Έτσι ψηφίστηκε ο νόμος "ΩΙ’" (810) ''περί καταργήσεως του μέχρι τούδε ισχύοντος φορολογικού συστήματος και αντικαταστάσεώς αυτού διά φόρου επί αροτριώντων ζώων.'' <ref>Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη», στο: «Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες», Καίτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, εκδ.Παπαζήσης Παπαζήση, Αθήνα, 2000, σελ.280 275-276</ref> Οι συζητήσεις διήρκεσαν από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τις αρχές Μαΐου 1880. Υποστηρικτής της διατήρησης της δεκάτης ήταν ο [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος]], ο οποίθος αν και παλαιόθεν πολέμιος του φόρου, τελικά συντάχθηκε με τους υποστηρικτές της δεκάτης, αντιπροτείνοντας τη μείωσή της σε ποσοστό 5% επί της ακαθάριστης παραγωγής. Ο Κουμουνδούρος ήθελε να προσεταιριστεί τους βουλευτές υπέρμαχους της διατήρησης της δεκάτης, που ήταν στην πλειοψηφία τους βουλευτές ενοικιαστές. Τελικά μόλις είκοσι ένας βουλευτές καταψήφισαν την κατάργηση της δεκάτης, ενώ εξήντα εννέα απείχαν της ψηφοφορίας, μεταξύ αυτών και ο Κουμουνδούρος.<ref>Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη», στο: «Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες», Καίτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 2000, σελ. 279</ref>
Η κατάργηση του φόρου της δεκάτης συζητήθηκε στη Βουλή ενενήντα ημέρες μετά την παραίτηση της Κυβέρνησης Κουμουνδούρου και την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Χαρίλαο Τρικούπη.Έτσι ψηφίστηκε ο νόμος ''ΩΙ'' ''περί καταργήσεως του μέχρι τούδε ισχυοντος φορολογικού συστήματος και αντικαταστάσεώς αυτού διά φόου επί αρωτριώντων ζώων.'' <ref>Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη»,στο: Κάιτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες,εκδ.Παπαζήσης,Αθήνα, 2000, σελ.275-276</ref> Οι συζητήσεις διήρκεσαν από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τις αρχές Μαΐου 1880. Υποστηρικτές της διατήρησης της δεκάτης ήταν οι [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος]] αν και παλαιόθεν πολέμιος του φόρου, τελικά συντάχθηκε με τους υποστηρικτές της δεκάτης,αντιπροτείνοντας τη μείωσή της σε ποσοστό 5% επί της ακαθάριστης παραγωγής. Ο Κουμουνδούρος ήθελε να προσεταιριστεί τους βουλευτές υπέρμαχους της διατήρησης της δεκάτης που ήταν στην πλειοψηφία τους βουλευτές ενοικιαστές. Τελικά μόλις εικοσιένας βουλευτές καταψήφισαν την κατάργηση της δεκάτης, ενώ εξηνταεννιά απείχαν της ψηφοφορίας, μεταξύ αυτών και ο Κουμουνδούρος.<ref>Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη»,στο: Κάιτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες,εκδ.Παπαζήσης,Αθήνα, 2000, σελ.279</ref>
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
*Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη», στο: Κάιτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, «Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες», Καίτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, εκδ.Παπαζήσης Παπαζήση, Αθήνα, 2000, σελ. 275-292
*Γιώργης Κατσούλης, Μάριος Νικολινάκος, [[Βασίλης Φίλιας]], «Οικονομική Ιστορία της ΝεωτέραςΝεώτερης Ελλάδας. Από το 1453 μέχρι το 1830», τομ. Α, εκδ.Παπαζήσης Παπαζήση, Αθήνα, χ.χ.
 
[[Κατηγορία:Κυβέρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας|Φορος της δεκατης]]