Νικολά Φουκέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
 
== Πολιτική σταδιοδρομία ==
Από το 1642 έως το 1650 ανήλθε σε διάφορα δημόσια αξιώματα, αρχικά στην επαρχία, και ήταν ένας από τους υποστηρικτές του πανίσχυρου πρωθυπουργού [[Καρδινάλιος Μαζαρέν|Καρδινάλιου Μαζαρέν]] και της βασιλικής εξουσίας κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της [[Σφενδόνη (εξέγερση)|Σφενδόνης]] (1648-1653). Ευρισκόμενος κοντά στην εξουσία, έρχονταν σε επαφή με τη βασιλική αυλή και το 1650 μπόρεσε να αγοράσει τη σημαντική θέση του ''Γενικού Επιτρόπου'' στο Παρλαμέντο του Παρισιού. Κατά την εξορία του ΜαζαρίνουΜαζαρ;en, ο Φουκέ παρέμεινε πιστός σε αυτόν, προστατεύοντας την ιδιοκτησία του και ενημερώνοντάς τον για την κατάσταση στη βασιλική αυλή.
 
Μετά την επιστροφή του ΜαζαρίνουΜαζαρέν, ο Φουκέ ως επιβράβευση διορίστηκε Γενικός επιμελητής των Οικονομικών (1653). Για να βοηθήσει τον ΜαζαρίνοΜαζαρέν, ο οποίος τον βοηθούσε και τον προωθούσε στην πολιτική του σταδιοδρομία, ο Φουκέ δάνειζε μεγάλα ποσά στο Θησαυροφυλάκειο, έγινε δηλαδή, ουσιαστικά, ο τραπεζίτης του βασιλιά. Μέσα από αυτές τις πολυάριθμες χρηματικές συναλλαγές, τις οποίες διεξήγαγε με τρόπο ανώμαλο (όχι πάντως αντίθετο προς τις συνήθειες της εποχής), <ref name=":0">Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τομ. 60 σελ. 91</ref>ο Φουκέ έγινε πολύ πλούσιος, ο δε μεγάλος πλούτος του είχε αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό από το γάμο του το 1651 με την Μαρία της Καστίλλης, που ανήκε σε μια πλούσια αριστοκρατική οικογένεια της Ισπανίας, από την οποία έλαβε περίπου 160.000 λίβρες από την προίκα του γάμου.
 
Η περιουσία του Φουκέ ξεπέρασε ακόμα και αυτή του ΜαζαρίνουΜαζαρέν, αλλά ο τελευταίος είχε πολύ μεγάλη εμπλοκή σε παρόμοιες συναλλαγές για να παρέμβει και άφησε την ημέρα της αναμέτρησης στον διάδοχό του.
 
== Το κάστρο του Βω-λε-Βικόντ ==
[[Αρχείο:Vaux-le-Vicomte_01.jpg|μικρογραφία|250x250εσ|Το [[κάστρο του Βω-λε-Βικόντ]]]]
[[Αρχείο:Blason_famille_Fouquet.svg|μικρογραφία|165x165εσ|Το έμβλημα της οικογένειας του Φουκέ]]
Μετά το θάνατο του ΜαζαρίνουΜαζαρέν το 1661, ο [[Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ|Ζαν-Μπατίστ Κολμπέρ]] επιδιώκοντας να γίνει υπουργός Οικονομικών υποκαταθιστώντας τον Φουκέ, τον υπονόμευσε στον βασιλιά. Ο Κολμπέρ στους ελέγχους του αποκάλυψε ατασθαλίες στους λογιστικούς λογαριασμούς του Φουκέ και κατήγγειλε στον βασιλιά τις χρηματικές συναλλαγές που τον είχαν κάνει πάμπλουτο.
 
Οι υπερβολικές δαπάνες και οι επιδείξεις του πλούτου του τον εξέθεσαν περισσότερο στον βασιλιά. Ο Φουκέ είχε αγοράσει το λιμάνι στο νησάκι [[Μπελ-Ιλ-αν-Μερ]] στον Ατλαντικό και ενίσχυσε τις οχυρώσεις με σκοπό να καταφύγει εκεί σε περίπτωση δυσμένειας. Είχε ξοδέψει τεράστια ποσά για να χτίσει ένα μαγευτικό κάστρο στο κτήμα του Βω-λε-Βικόντ, το οποίο σε έκταση, μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα της διακόσμησης ήταν πρόδρομος του ανακτόρου των [[Ανάκτορο των Βερσαλλιών|Βερσαλλιών]]. Για την κατασκευή του κάλεσε τρεις καλλιτέχνες που λίγο αργότερα έκτισαν τις Βερσαλλίες: ο αρχιτέκτονας [[Λουί Λε Βω]], ο ζωγράφος Σαρλ Λε Μπραν και ο σχεδιαστής κήπων [[Αντρέ Λε Νοτρ]]. Εδώ συγκέντρωσε τα σπανιότερα χειρόγραφα, έργα ζωγραφικής, κοσμήματα και αντίκες σε αφθονία, και πάνω απ 'όλα ήταν δημοφιλής στους καλλιτέχνες και συγγραφείς. Το τραπέζι του ήταν ανοιχτό σε όλους τους ανθρώπους ποιότητας και πνεύματος. Ο [[Ζαν ντε Λα Φονταίν]], ο [[Πιερ Κορνέιγ|Πιέρ Κορνέιγ]], ο [[Μολιέρος]] και ο [[Πωλ Σκαρρόν]] ήταν μερικοί από τους πολλούς καλλιτέχνες που απολάμβαναν την προστασία του.