Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
|διάδοχος = [[Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος ΙΕ΄]]
|αντιβασιλιάς = [[Άννα της Αυστρίας]] (1643-1661)
|πρωθυπουργός = [[Καρδινάλιος ΜαζαρίνοςΜαζαρέν]]
|είδος_βασιλείας =
|τίτλος2 =
Γραμμή 55:
Ο ''Louis de Bourbon'' γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1638 στο [[Σαιν Ζερμέν εν Λε]]. Η γέννηση έγινε δεκτή ως χαρμόσυνο γεγονός από του συγχρόνους του, επειδή ο γάμος των γονέων του, [[Λουδοβίκος ΙΓ΄|Λουδοβίκου ΙΓ΄]] και [[Άννα της Αυστρίας|Άννας των Αψβούργων]], κόρης του [[Φίλιππος Γ΄ της Ισπανίας|Φιλίππου Γ΄]] της Ισπανίας, παρέμενε άτεκνος επί 23 χρόνια. Μετά από μερικές αποβολές το ζευγάρι είχε αποξενωθεί και η θρησκευόμενη Άννα απέδωσε τη γέννηση τού επί μακρόν επιθυμητού διαδόχου στην επέμβαση του [[Φιάκριος|Αγίου Φιακρίου]], οπότε ο νεογέννητος πήρε το δεύτερο όνομα ''Dieudonné'' (''Θεόδοτος''). Το 1640 ακολούθησε η γέννηση του δεύτερου γιου, τού [[Φίλιππος Α΄, Δούκας τη Ορλεάνης|Φιλίππου]]. Η καθυστερημένη γέννηση δύο γιων εξασφάλισε τη δυναστική συνέχεια των Βουρβόνων και κατέστησε τη διαδοχή από τον [[Γκαστόν, Δούκας της Ορλεάνης|Γκαστόν της Ορλεάνης]] ισχνό ενδεχόμενο. Πάντως ο γάμος του Λουδοβίκου και της Άννας παρέμεινε δυστυχής, επειδή ο βασιλιάς αμφισβητούσε την προέλευση των παιδιών του και κατηγορούσε τη σύζυγό του ότι κέρδιζε τη συμπάθεια τού διαδόχου.
 
Ο Λουδοβίκος πέθανε στις 14 Μαΐου του 1643 και ο μόλις τετράχρονος Δελφίνος ανακηρύχθηκε επίσημα νέος βασιλιάς ως Λουδοβίκος ΙΔ΄. Ένα συμβούλιο αντιβασιλείας υπό την Άννα την Αυστριακή ανέλαβε την εξουσία για τον ανήλικο διάδοχο, ενώ η πραγματική λήψη αποφάσεων ανήκε στον [[Καρδινάλιος Μαζαρέν|Καρδινάλιο]]καρδινάλιο [[Ιούλιος Καρδινάλιος Μαζαρίνος|ΜαζαρίνοΜαζαρέν]]. Αυτός είχε ήδη αρχίσει να διαχειρίζεται ως ''Πρώτος Υπουργός'' τις κρατικές υποθέσεις και ήταν [[νονός|ανάδοχος]] του νεαρού βασιλιά.
 
== Η πολιτική του ==
=== Αντιβασιλεία ===
[[αρχείο:Ana de Austria, reina de Francia. (Museo del Prado).jpg|thumb|200px|Η [[Άννα της Αυστρίας]], πορτραίτου ανωνύμου ([[Μουσείο Πράδο]], Μαδρίτη)]]
[[αρχείο:Kardinaal Mazarin.jpg|200px|thumb|Ο [[Καρδινάλιος]] [[Ιούλιος Καρδινάλιος Μαζαρίνος|ΜαζαρίνοςΜαζαρέν]], Portrait von [[Philippe de Champaigne]] ([[Musée Condé]], Chantilly)]]
 
Το 1635 η Γαλλία προσχώρησε στον [[Τριακονταετής Πόλεμος|Τριακονταετή Πόλεμο]] στο πλευρό της [[Οίκος των Βάσα|Σουηδίας]], με κύριο στόχο να εξασθενίσει τους [[Οίκο των Αψβούργων|Αψβούργους]]. Οι δυνάμεις της Γαλλίας μαχόταν κατά του αυτοκράτορα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] και των συμμάχων του, καθώς και εναντίον του Ισπανού βασιλιά. Οι γαλλικές δυνάμεις είχαν στρατιωτικές επιτυχίες· παρόλα αυτά, η σύγκρουση επιβάρυνε σημαντικά τα [[δημόσια οικονομία|δημόσια οικονομικά]].
 
=== Η πτώση του Φουκέ ===
Με τον θάνατο του ΜαζαρίνουΜαζαρέν, στις [[9 Μαρτίου]] [[1661]], το πρώτο βήμα που έκανε ο Λουδοβίκος, ήταν να μειώσει τις αρμοδιότητες και στη συνέχεια να καταργήσει τον θεσμό του Πρωθυπουργού και να πάρει προσωπικά τα ηνία της διακυβέρνησης του γαλλικού βασιλείου. Έξι μήνες αργότερα, στις [[5 Σεπτεμβρίου]] [[1661]], την ημέρα που έγινε 23 ετών, ακολουθώντας τις συμβουλές του [[Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ]], διέταξε να συλλάβουν τον [[Νικολά Φουκέ]] (Nicolas Fouquet), ο οποίος ήταν τότε υπουργός Οικονομικών. Παράλληλα, μείωσε και τις αρμοδιότητες του υπουργού Οικονομικών. Ο Νικολά Φουκέ υπήρξε όμως ικανός υπουργός και χάρη σε αυτόν η [[Γαλλία]] κατάφερε να ξεπεράσει τη δίνη της οικονομικής καταστροφής, που είχε επιφέρει ο [[Τριακονταετής Πόλεμος]]. Ωστόσο ο βασιλιάς είχε ανάγκη να πάρει όλη την εξουσία στο πρόσωπό του και να μην αφήσει σε κανέναν άλλον δικαιώματα εξουσίας.
 
Μετά από τρία χρόνια, τη θέση του Φουκέ ανέλαβε ο εξίσου ικανός [[Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ]].
Γραμμή 86:
 
=== Το ναυτικό ===
Όταν πέθανε ο ΜαζαρίνοςΜαζαρέν, η κατάσταση του γαλλικού ναυτικού ήταν απελπιστική. Υπήρχαν μόνο 12 πλοία. Την ίδια περίοδο, το αγγλικό ναυτικό μετρούσε πάνω από 150 πλοία και ο στόλος της Ολλανδίας αποτελούνταν από 84 πλοία.
 
Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ από το [[1662]] άρχισε να βελτιώνει το γαλλικό ναυτικό σε συνεργασία με τον Κολμπέρ. Δημιούργησε έναν στόλο εμπορικό και έναν πολεμικό, ενώ είχε στόχο να κάνει τον ναυτικό στρατό εξίσου ισχυρό με τον στρατό ξηράς.